Linda Asselbergs trok met gemengde gevoelens naar de première van ‘Pauline en Paulette’, maar werd aangenaam verrast.
Ik zal eerlijk zijn, toen ik hoorde van een musicalversie van Pauline en Paulette, was mijn eerste reactie: ‘Moet dat nu echt?’ Zoals zoveel Vlamingen had ik de film van Lieven Debrauwer met Dora Van der Groen en Ann Petersen gezien. Hele stukken dialoog waren met de tijd gemeengoed geworden: ‘Pakske maken? Bedankt, hé!’ Twee bejaarde zussen waarvan eentje met een mentale achterstand die in gezang uitbarsten, nee, het leek me niet zo’n geweldig idee. Dat het een project van Judastheaterproducties betrof, de makers van gelauwerde voorstellingen als Ganesha, Lelies en Josephine B, was dan weer wel goed nieuws.
Op de première was het even wachten, want op de geplande dag ging hoofrolspeelster Ann Vanderstighelen letterlijk door de knieën, geveld door een agressieve bacterie. Dinsdagavond waren genodigden en pers bijna voltallig opnieuw op post en kijk, het wachten bleek de moeite waard. Pauline en Paulette, in een regie van Frank Van Laecke en met muziek van Dirk Brossé, is een precieus kleinood dat doet glimlachen en af en toe een prop in de keel wegslikken. Veel van het oorspronkelijke scenario van Lieven Debrauwer en Jacques Boon bleef behouden: Pauline (Erna Palsterman) is een 60-jarige vrouw met de geestelijke ontwikkeling van een zevenjarige die bij haar zus Martha inwoont. Als de goedhartige oudste zus plotseling sterft, willen de twee overige zussen Paulette en Cécile Pauline het liefst van al in een instelling onderbrengen. Maar het testament van Martha houdt hen tegen…
Het is een goede vondst van de makers om de zussen in flash-backs als jonge vrouwen op te voeren. Zo kom je te weten dat Cécile (Marilou Mermans) zich altijd al van het gezin distancieerde en een rijk en glamoureus leven ambieerde. De ambities van Paulette (Liliane Dorekens) waren bescheidener: trouwen, de winkel van een tante overnemen en zich in haar vrije tijd als operettediva in het amateurtheater uitleven. Martha (Ann Vanderstighelen), de wijze oudste zus en Paulines bewaarengel, kijkt de hele voorstelling vanaf de zijlijn toe terwijl haar zussen proberen hun dromen waar te maken. Gevoelsmens Frank Van Laecke maakt, geholpen door simpele maar pertinente teksten van Allard Blom en een beperkt decor (een rozenperk, een blauwselblauwe hemel met Magrittewolkjes) een breekbaar sprookje over mensen met hun verzuchtingen en kleine kantjes. Dirk Brossé, die we vooral kennen van flamboyante partituren, kiest hier voor muzikale miniaturen die een weemoedige en intimistische sfeer scheppen. Dialogen en melodieën vloeien naadloos in elkaar over, de acteurs interpreteren tekst op muziek eerder dan nadrukkelijk te zingen. Dat die muziek live gebracht wordt door een uitstekend combo onder leiding van Pol Vanfleteren draagt veel bij tot de gevoelige ambiance.
Er wordt over de hele lijn sterk geacteerd, ook door Charline Catrysse en Dirk Van Vaerenbergh in kleinere, steeds wisselende rollen. Van Vaerenbergh dreigt op bepaalde momenten door z’n komische flair zelfs iets te veel de lachers op z’n kant te krijgen, wat het broze evenwicht van de voorstelling in gevaar brengt. Maar de (her)ontdekking van de voorstelling is ontegensprekelijk Erna Palsterman die in de jaren ’80 furore maakte bij Theater Arena, maar daarna door allerlei omstandigheden van het podium verdween. Wat zij met een minimum aan blikken en genuanceerde mimiek vermag, is zo juist en pakkend dat je alleen maar kunt hopen dat deze actrice opnieuw haar plek in het Vlaamse theaterlandschap vindt.
Linda Asselbergs
Pauline en Paulette toert tot in april door Vlaanderen. Speelkalender: www.judastheaterproducties.be
