Politicus en activist Assita Kanko: ‘We bevinden ons op een gevaarlijk moment voor vrouwenrechten’

‘De strijd voor meer gendergelijkheid is nog niet voorbij’, schrijft N-VA-politica, columniste en activist Assita Kanko. Ze is een van de 110 stemmen die een antwoord formuleert op de vraag waarom een Internationale Vrouwendag relevant blijft.

Internationale Vrouwendag is geen symboolretoriek of een hol gebaar van hashtags en slogans. Het is moment om stil te staan bij de gezamenlijke verantwoordelijkheid die we hebben om vrouwenrechten wereldwijd te verdedigen. Vrouwenrechten verschillen niet van vrijheid van meningsuiting, democratie of vrijheid in het algemeen: we moeten deze principes levenslang koesteren en verdedigen. De geschiedenis leert ons dat bevochten rechten en vrijheden snel kunnen ontnomen worden als we ze niet bewust en actief beschermen.

En dat is nu meer dan ooit nodig. We bevinden ons op een gevaarlijk moment voor vrouwenrechten. We staan heel dicht bij het opnieuw verliezen van gewonnen terrein. We zien hoe slechte integratie soms vrouwenrechten in het gedrang brengt. De COVID-crisis heeft heel wat vrouwen in een precaire situatie geduwd in zelfs de meest progressieve landen, om nog te zwijgen over landen in ontwikkeling. Als onze wereld getroffen wordt door onverwachte onrust en turbulentie, zijn vrouwenrechten vaak onbedoeld één van de eerste slachtoffers. Seksuele en reproductieve gezondheid wordt verwaarloosd, wat tot meer kindersterfte en hogere ziektecijfers leidt bij moeder en kind. Meer algemeen werken vrouwen vaker in de zorgsector, hebben vaker slecht betaalde banen of onzekere, tijdelijke of deeltijdse contracten. Er is een soort onuitgesproken vanzelfsprekendheid aan de manier waarop vrouwen sommige huiselijke taken automatisch op zich nemen. Thuiswerken versterkt dit alleen maar.

We bevinden ons op een gevaarlijk moment voor vrouwenrechten

Daarvoor al, tijdens de MeToo-golf, hebben we duidelijk gezien hoe broos en oppervlakkig vooruitgang kan zijn. Even aan de oppervlakte krabben en daar komt een toxische cultuur van machtsmisbruik en uitbuiting tevoorschijn. Vrouwen worden aangemaand hun lijden te verdringen om hun baan te behouden, carrière te redden en te ontsnappen aan publieke veroordeling en omkering van de schuld.

We moeten ons nog hardnekkiger verzetten tegen dit onrecht, ook al omdat iedereen er baat bij heeft. Talloze studies wijzen uit dat landen het economisch beter doen en politiek stabieler zijn als de vrouwen participeren. Als trotse vaders en moeders, als supporters, activisten en inspiratoren moeten jij en ik, wij allemaal ons best doen om die betere maatschappij te helpen realiseren. Voor velen in Vlaanderen voelt de strijd voor gendergelijkheid misschien aan als iets dat uit geschiedenisboekjes komt. Daarom moeten we hen eraan herinneren dat het wel degelijk opdracht is in het hier en nu.

Ik denk dat geen enkele samenleving op lange termijn succesvol, welvarend en vredevol kan zijn zonder gelijkheid. Die strijd voor meer gelijkheid voeren we best op een inclusieve manier. Het is niet dat mannen minder rechten hebben omdat vrouwen er meer krijgen. Het gaat eerder om het erkennen van ieders potentieel, los van iemands geslacht. Sommige van mijn trouwste aanhangers, promotoren en mentors zijn mannen. Hun feministische overtuiging is even sterk als dat van mijn vrouwelijke collega’s en vrienden. Dit bondgenootschap tussen mannen en vrouwen is essentieel om een meer evenwichtige maatschappij met een duurzaam evenwicht te vormen.

Laat deze Internationale Vrouwendag een alarmbel zijn die ons laat weten dat er op vele plaatsen in de wereld, maar ook om de hoek, nog steeds vrouwen zijn die elke dag heel ongelijk behandeld worden. De vrouwenbeweging heeft recent betekenisvolle vooruitgang geboekt, maar we zijn nog lang niet waar we moeten zijn. De onderdrukte vrouwen hebben uw steun nodig opdat zij ook ooit vrij en zonder angst zouden kunnen leven.