Na zijn studies aan de Design Academy Eindhoven richtte Bram Vanderbeke (33) zijn studio in Gent op. Hij heeft een voorliefde voor harde industriële materialen als beton, aluminium en staal. Zijn werk zit op het snijpunt van design, beeldhouwkunst en architectuur. Van 13 september tot 5 oktober stelt hij zijn Casted Models-sculpturen tentoon in Gallery Hioco/Delany in Antwerpen.
Punk als uitlaatklep
‘Hardcore en punk zijn voor mij een onmisbare uitlaatklep. Zeker in stressvolle periodes merkt mijn vriendin het verschil als ik van een hardcoreshow thuiskom: alle shit is dan van me afgegleden. Via het skaten heb ik die muziek ontdekt. Ik werd er meteen door gegrepen. Toen ik een blauw oog had opgelopen bij het stagediven, hoopten mijn ouders wellicht dat het een tijdelijke fase was, maar het tegendeel bleek waar. Ik vond er een unieke en hechte community met een sterke DIY-cultuur, waar ik veel creatieve mensen tegenkwam. Ik leerde er initiatief nemen. Hardcore heeft zeker de manier waarop ik denk beïnvloed. De straight-edgelevensstijl die sommige fans van hardcore aanhangen, heeft er mee voor gezorgd dat ik geen behoefte heb aan alcohol en drugs.’
Buikgevoel
‘Een typische designer kun je me niet noemen. Als ik tijdens mijn opleiding het advies ‘maak het mooier en beter’ kreeg, werkte dat averechts. Ik had geen zin om te perfectioneren en begon steeds meer de bruutheid van mijn werk te omarmen. Wat ik doe, zit op de grens van het sculpturale en het functionele. Dat is mijn eigenheid en daardoor ook mijn sterkte. Ik volg mijn buikgevoel. Soms begin ik intuïtief iets te maken, zonder eerst te schetsen. Het kan ook dat ik start van een abstract idee en eindig met een bank, of omgekeerd.’
Binnenkort word ik voor de eerste keer vader. Je zou je kunnen afvragen: in welke tijd komt mijn kind terecht? Maar je kunt het ook zo bekijken: elk nieuw leven biedt hoop.
Rondjes draaien
‘Soms denk je: we leren niets. We lijken rondjes te draaien. Op het geopolitieke toneel blijven oorlogen woeden en de klimaatopwarming wordt enkel erger. Je ziet het evengoed in de microsamenleving. Ik vind het zo zonde om aan de schoolpoort zestienjarigen met sigaretten en vapes te zien, alle pogingen om te sensibiliseren ten spijt.’
Positief denken
‘Al word je niet bepaald vrolijk van het nieuws, we moeten proberen om positief te blijven. Binnenkort word ik voor de eerste keer vader. Je zou je kunnen afvragen: in welke tijd komt mijn kind terecht? Maar je kunt het ook zo bekijken: elk nieuw leven biedt hoop. Ik klamp me vast aan de ‘positive mental attitude’ waar de punkband Bad Brains het ooit over had.’
Nooit alleen
‘Door je open te stellen, kom je tot nieuwe stappen. Al heb ik wel momenten nodig waarop ik helemaal alleen ben in mijn atelier, vooral als ik aan het broeden ben op een idee en onderzoek doe, doorgaans kan ik op hulp van stagiairs en assistenten rekenen. Ik waardeer het als zij met suggesties komen. Hun input doet een project groeien. Nooit heb ik het gevoel dat ik een werk in mijn eentje heb gemaakt. Ik blijf ook actief binnen het collectief Brut en zoek soms kruisbestuivingen met de Franse ontwerper Wendy Andreu, omdat ik van tijd tot tijd graag in dialoog ga.’
Zelf vind ik het cool om in mijn huis omgeven te zijn door unieke dingen. Die geven mij energie. Ik heb het gevoel dat mensen nu opnieuw op zoek zijn naar dingen die anders zijn.
Op maat
‘Een stuk op maat maken zegt me momenteel meer dan een massaproduct. Ik maak al graag eens stukken op vraag, waarbij je nagaat wat een plek nodig heeft. Zo is het heel prettig om voor kunstintegratieprojecten, waarvoor ik in zee ga met architecten, een speciaal detail in een gebouw te ontwerpen. Dat kunnen treden zijn, banken, een gevelkolom, een schoorsteen of een balustrade. Zelf vind ik het cool om in mijn huis omgeven te zijn door unieke dingen. Die geven mij energie. Weg van de standaard: wellicht is dat weer de invloed van punk. Ik heb het gevoel dat mensen nu opnieuw op zoek zijn naar dingen die anders zijn. Ik hoop dat we teruggaan naar de aandacht voor tactiele details, die je vaak in de art deco ziet.’
Frisse blik
‘Je moet eerst vastzitten om los te raken. Een dag die niets vruchtbaars heeft opgeleverd, is oké. Ook moeilijke momenten zijn belangrijk, je hebt periodes dat het niet lukt nodig. Het is beter dat te aanvaarden. Want je weet: het wordt wel weer beter. Plots doe je spontaan iets waarvan je niet meteen doorhebt dat het interessant is, en je bent opnieuw vertrokken. Om die reden ben ik ook het liefst met verschillende projecten tegelijk bezig. Als een project niet wil vlotten, kan ik mijn aandacht op iets anders richten. Het helpt om iets even te laten liggen en het later met een frisse blik weer op te pikken.’
