Liesbet Stevens van het Instituut voor gelijkheid van vrouwen en mannen: ‘Het streven naar gelijkheid is geen pure individuele verantwoordelijkheid’

‘Als samenleving moeten we structuren en systemen bedenken om naar meer gendergelijkheid te evolueren’, schrijft Liesbet Stevens, adjunct directeur van het Instituut voor gelijkheid van vrouwen en mannen. Ze is een van de 110 stemmen die we aan het woord laten naar aanleiding van de 110ste Internationale Vrouwendag.

Zag u onlangs iets seksistisch? Een vrouw die op straat uitgescholden werd om haar korte rok? Of om haar hoofddoek? Digitale neerbuigende uitlatingen bij de Instagram-foto van een jonge vader met zijn baby in een draagzak? Of las u iets in de krant? Hoorde u iets op de radio? … Ik kan me haast niet voorstellen dat het antwoord ‘neen’ is. Toch wordt me jaarlijks rond 8 maart dezelfde vraag gesteld. Een vraag die impliceert dat er geen spatje seksisme meer te bespeuren valt in onze samenleving: ‘Is Internationale Vrouwendag nog wel relevant?’ Of, als ik het dan wat ruimer bekijk vanuit mijn functie als adjunct-directeur van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen: ‘Is de strijd voor gendergelijkheid nog nodig?’

Het antwoord op bovenstaande vragen is natuurlijk ‘Ja’. Veel heeft te maken met bewustzijn rond de problematiek. Iets dat de jongste jaren gelukkig sterk gegroeid is. Zowel rond seksueel grensoverschrijdend gedrag als over de hardnekkigheid van negatieve stereotypering, discriminatie op de werkvloer, de loon- en pensioenkloof, het glazen plafond, enzovoort. Als we ons bewust zijn geworden van de problemen, dan is de volgende stap er één naar actie. Maar wie kan wat doen om te evolueren naar een meer gendergelijke samenleving?

Het streven naar gelijkheid is geen pure individuele verantwoordelijkheid

Eigenlijk kan iedereen elke dag het verschil maken. Hoor of lees je seksistische commentaren? Spreek mensen erop aan. Heb je kinderen? Wees je bewust van genderstereotypen in opvoeding. Zie je iemand lastiggevallen worden? Grijp in. Maar streven naar sociale gelijkheid is allerminst een puur individuele verantwoordelijkheid. Een samenleving moet zichzelf ook de structuren en systemen geven waarmee we samen naar meer gendergelijkheid kunnen evolueren. Onze politici, bedrijfsleiders, journalisten en opiniemakers geven concreet mee invulling aan onze samenleving. Samen met een machtige positie in de maatschappij komt de verantwoordelijkheid om mee te strijden naar gelijkwaardigheid.

Laat ik het zeggen met de wijze woorden van Amerikaanse schrijfster en Nobelprijswinnares Toni Morrison. Zij gaf decennia geleden de volgende raad mee aan haar studenten. Een raad die tot op de dag van vandaag, 8 maart 2021, erg relevant is: ‘Wanneer jullie de jobs krijgen waar jullie zo goed voor zijn opgeleid, onthoud dan wat je échte taak is. Wanneer je vrij bent, is het je taak om iemand anders te bevrijden. Wanneer je op een machtspositie terechtkomt, is het je job om anderen te empoweren.’