Vier weetjes over de clitoris uit het nieuwe boek van seksuologe Lotte Sierens

Seksuologe Lotte Sierens schreef met ‘It’s all about the clit’ een boek over de geschiedenis van de clitoris en de wetenschappelijke basis van het orgaan, aangevuld met praktische oefeningen. Wij lazen het boek en delen vier tips en weetjes voor iedereen die een clitoris heeft of er weleens mee in aanraking komt.

Voor seksuologe Lotte Sierens is het duidelijk: mensen weten nog veel te weinig over clitorisplezier. Er bestaan vooral veel misverstanden over dit orgaan. Wij lazen haar boek ‘It’s all about the clit’ en noteerden vier weetjes die je anders zullen doen kijken naar de clitoris.

Of je er nu zelf een hebt of er soms mee in aanraking komt, ‘It’s all about the clit’ is een boek voor iedereen die vindt dat het tijd wordt om vrouwelijk genot ook eens op de voorgrond te plaatsen.

1559 was het jaar van de clitoris

Doorheen de geschiedenis hebben wetenschappers de clitoris massaal genegeerd en verkeerd begrepen. Zelfs een van de belangrijkste grondleggers van de anatomie, Andreas Vesalius, nam de clitoris niet op in zijn lijvige werk ‘De humani corporis fabrica libri septem’. Het was pas in 1559 dat de Italiaanse anatoom Matteo Realdo Colombo – of was het zijn leerling, Gabriele Falloppio? – de clitoris ‘ontdekte’ na het ontleden van duizenden vrouwenlichamen. Hij beschreef hoe dit orgaan meer is dan een klein knopje en legde de link met vrouwelijk seksueel genot.

Het ‘mysterieuze’ orgaan kende hoogdagen dankzij Colombo: het werd bestudeerd, beschreven, getekend en besproken. Helaas is het pad van de wetenschappelijke kennis sinds de ontdekking van de clitoris in de zestiende eeuw geen rechte lijn, maar eerder een hobbelig parcours met bizarre zijsprongen. Meer hierover lees je in ‘It’s all about the clit’.

Freud was een pretbederver  

Begin twintigste eeuw strooide de beroemde Oostenrijkse neuroloog en grondlegger van de psychoanalyse Sigmund Freud roet in het eten. Hij was zeker niet de enige die de clitoris in een slecht daglicht plaatste – of zelfs compleet uit het daglicht deed verdwijnen, zoals sommige artsen de jaren na de ‘ontdekking’ poogden te doen. Wel was Freud een grote spelbreker op vlak van vrouwelijk genot. Hij noemde de clitoris een overbodig orgaan voor volwassenen. Het vaginaal orgasme was volgens de psychoanalyticus superieur aan het clitoraal orgasme en penetratieseks zou meer dan voldoende moeten zijn voor een volwassen vrouw. Bij vrouwen die clitorale stimulatie nodig hebben om klaar te komen was er iets misgelopen in de ontwikkeling, vond hij. Dit soort vrouwen zijn onrijp, hysterisch en blijven steken in de kindertijd.

Freuds theorie blijkt achteraf nogal gênant, aangezien er eigenlijk geen onderscheid is tussen vaginale en clitorale orgasmes: ze worden allebei veroorzaakt door de clitoris. In de jaren na Freud hadden ze dat echter nog niet door en barstte er een strijd los tussen de ‘aanhangers’ van de vaginale orgasmes versus de ‘aanhangers’ van de clitorale orgasmes.

De clitoris is geen deurbel

De clitoris wordt vaak omschreven als een knopje. Dat is nochtans niet helemaal correct. Dankzij de Australische uroloog Helen O’Connell weten we sinds 1998 hoe de clitoris eruitziet. Ja, pas in het jaar dat de Spice Girls hun wereldtournee Spiceworld aanvatten werd de clitoris ‘herontdekt’ in z’n volledigheid. En voor een MRI-onderzoek dat de clitoris duidelijk in beeld bracht, moesten we nog wachten tot 2005. Dankzij een 3D-model van de clitoris, in 2015 door de Franse onderzoekster Odile Fillod op de wereld losgelaten, hebben ook steeds meer niet-wetenschappelijke burgers een beeld van het orgaan. Sinds de eerste ‘ontdekking’ in 1559 zijn er dus nog vele jaren verstreken vooraleer de clitoris terug op serieuze wijze bestudeerd werd.

Deze onderzoeken hebben aangetoond dat de clitoris een groot, volwaardig orgaan is, dat wel zo’n tien centimeter lang kan zijn. Wat uitwendig zichtbaar is, ziet er inderdaad uit als een knopje, maar inwendig heeft het orgaan nog vier benen. De top van de clitoris, ook wel eikel of glans genoemd, is slechts de top van de ijsberg.

De clitoris is dus geen magisch knopje, maar een orgaan dat veel groter is dan de meeste mensen denken en dat je niet moet behandelen als een deurbel. Er zomaar op drukken of aan frunniken zal niet het gewenste effect hebben. De juiste stemming en een persoonlijke aanpak – niet elke vorm van clitorale stimulatie wordt door iedereen aangenaam bevonden – is belangrijk alvorens het orgaan genot zal verschaffen.

Is de clitoris een vrouwelijke penis?

Het omgekeerde is waar. In de eerste weken van de zwangerschap zijn embryo’s nog geslachtloos. De ontwikkeling in mannelijke of vrouwelijke richting begint pas na enkele weken. Zowel mannen als vrouwen starten met een clitorale basis. Na twaalf weken begint de penis bij embryo’s met XY-chromosomen naar buiten te groeien. De penis is dus eigenlijk een mannelijke clitoris. Het grote verschil tussen de twee? De penis is uitwendig, de clitoris zit bijna volledig in het vrouwelijke lichaam verstopt.

Anatomisch gezien zijn penissen en clitorissen vrij gelijkaardig en bestaan ze uit zwellichamen, een eikel en een voorhuid. De eikel van de clitoris is trouwens veel gevoeliger dan de eikel van de penis. Dat komt omdat de clitoris zo klein is, waardoor de zenuwuiteinden heel dicht bij elkaar zitten. De penis heeft vier functies, de clitoris(glans) heeft er slechts één: genot.