Saskia Govaerts (35) vormt sinds 2013 Studio Collect met Hermien Cassiers, Magaly Hermans en Hannah van Lith. Ze ontwerpen en ontwikkelen hun juwelencollecties altijd met z’n vieren en zijn absoluut niet van plan daarmee op te houden.
‘Bij onze tiende verjaardag besefte ik hoe uitzonderlijk het veilige gevoel is dat ons collectief mij geeft. Misschien stond ik daar wel voor het eerst bij stil, want tot dan was alles zo organisch gegroeid. Hermien, Hannah, Magaly en ik ontdekten tijdens onze opleiding Juweelontwerp binnen de kortste keren dat we dezelfde smaak hadden en dat we elkaars klankbord konden zijn. Van competitie was geen sprake. Integendeel, we probeerden elkaars problemen op te lossen. Ook buiten de schooluren belden we elkaar, aten we samen of zaten we bij een van ons vier op kot.
Ik kan er moeilijk de vinger op leggen waarom het precies zo klikte, maar ik vermoed dat het hielp dat we een beetje dezelfde frustratie over de school hadden. Daar moesten we heel vrij en artistiek ontwerpen, wat natuurlijk leerrijk is, maar wij voelden een felle drang om draagbare collecties te maken. Een collectief starten was toen nog geen droom, maar na onze studie huurden we wel samen een atelier, waar we elkaar input bleven vragen. Pas een halfjaar later, toen we voor een open atelier-moment elk een minicollectie ontwierpen en merkten hoe fijn het was om die als geheel te presenteren, ging de bal aan het rollen.
We zijn introverte types, verbergen ons graag achter elkaar.
Het zotte was dat veel mensen ons sterk afraadden om met vrienden samen te werken, “en al zeker niet met vier vrouwen; dat is vragen om miserie”. Ze zeiden het al lachend, maar leken oprecht te geloven dat het vroeg of laat zou misgaan. Dat voelde een beetje kleinerend, als een gebrek aan vertrouwen. Maar achteraf bekeken heeft het ons extra gemotiveerd en dus als een omgekeerde gouden raad gewerkt. Niet dat we ooit zelf aan Studio Collect twijfelden, maar het vergrootte onze wil om serieuzer genomen te worden. Zeker bij mij. Soms grapt Hermien expres: “Gij gaat dat zeker niet kunnen” omdat ze weet dat mij dat stimuleert.’ (glimlacht)
Natuurlijk kent iedereen voorbeelden van samenwerkende vrienden die botsen en zelfs niet meer tegen elkaar spreken. Maar ik vertrouw blind op Hannah, Hermien en Magaly. Heel naïef misschien, maar in die dertien jaar dat we elkaar kennen, heb ik hen nooit betrapt op oneerlijkheid of opportunisme. We zijn ook allemaal eerder introverte types, die weliswaar netwerken en genieten van contact met klanten, maar ons verder graag achter elkaar verbergen.
Die ‘gouden raad’ om niet met vrienden samen te werken, maakte ons wel bewust van het belang van goede afspraken maken, bijvoorbeeld over vakantiedagen of lonen. In die zin anticipeerden we altijd op potentiële wrevel. Maar zelfs bij minder rationele kwesties, zoals esthetiek, komen we er altijd uit. Waarmee ik zeker geen rozengeur-en-maneschijn-beeld wil ophangen. Als je ons bezig had gezien toen we zelf onze winkels verbouwden, of op momenten dat we keuzes voor een nieuwe collectie moeten maken, zou je denken dat het cliché toch klopt. Brullen dat wij doen! Maar altijd met een lach.
We hebben ook weleens discussies doordat onze privélevens verder uit elkaar zijn komen te liggen – drie van de vier hebben nu kinderen en Hermien is teruggekeerd naar West-Vlaanderen – maar we zijn zoals hechte zussen. We weten alles van elkaar, nemen geen blad voor de mond, maar blijven elkaar graag zien. We verlangen er nu zelfs naar om nog eens met z’n vieren op reis te kunnen, dus we zijn nog lang niet op elkaar uitgekeken.’
