Jingle Fever: kerstgek zijn doet geen zeer

Dampende glühwein, knetterende haardvuren en meezingen met Mariah Carey. Gezellig, maar het hoeft ook geen maanden te duren. En toch zijn er mensen die zo dol zijn op kerst dat ze er in februari al mee bezig zijn. Jurgen, Vera, Harald en Tineke vertellen over hun liefde voor de mooiste tijd van het jaar.

Wat zijn jullie dit jaar van plan?’ Onze vrienden vragen het al maanden op voorhand. Sinds Wim en ik een koppel zijn, poseren wij samen voor een kerstkaart. Wim barst van de creativiteit en ik was al bezig met ontwerpen en met fotografie, dus maakten we er meteen iets moois van.

In het voorjaar beginnen we op ideeën te broeden. We zien iets, laten er onze fantasie op los en werken het concept van de kaart verder uit. Dit jaar lieten we ons inspireren door de kitscherige beeldjes bij de bomma thuis, met rubberen laarzen als kinky accent zodat het niet te zoetig zou ogen. Kerstballen en slingers zijn zeker geen must. Anders zou het te eentonig worden. Vaak zit er een knipoog naar het voorbije jaar in. Twee jaar geleden gingen we op reis naar Spanje en poseerden we als flamencodansers naast een ezel. Vorig jaar zijn we verhuisd en had onze kaart ‘ingepakt’ als thema. Wij, de kast, bloemen en planten: alles in onze living was gehuld in cadeaupapier. (lacht) Dágenlang werk, maar er samen mee bezig zijn maakt ons blij. Dit keer op keer realiseren geeft ons een kick.

Eén keer vond onze kerstkaartshoot plaats aan een strandje. Het was november, we hadden het ijskoud, maar dat jaar poseerden we als zeemeerminnen. Ik had staarten gemaakt en een collectie vissen en schelpen gekocht. Terwijl we bezig waren, wandelde er een groep schoolkinderen voorbij. ‘Hé, kijk! Ariël de zeemeermin!’ Van uitlachen of uitschelden was geen sprake. Dat vond ik zo’n mooi moment. Net daarna zwommen er eendjes voorbij. Alsof het zo moest zijn.

Mensen zijn soms bang van ons, als wij hand in hand over straat lopen, door onze soms wat extravagante look. Maar ze zouden onze living eens moeten zien, vol bambihertjes. Wim en ik zijn heel gelukkig samen en met onze kerstkaart tonen we dat aan de buitenwereld. Ja, we zijn twee mannen, maar we hebben veel lol samen. Goeie vibes de wereld insturen, daar doen we het voor. Als je iets moois geeft, komt er ook veel moois terug.’

Als kind ging ik iedereen in de familie helpen met het versieren van de kerstboom. Thuis hadden we een kleine boom, met amper twintig ballen. Elke week hing ik die ergens anders om een andere look te creëren.

Toen ik vijf jaar geleden begon te werken, kon ik eindelijk van mijn eigen geld kerstversiering kopen. Ik moest twee keer heen en weer rijden om alles thuis te krijgen. Mijn kerstverslaving barstte al snel uit zijn voegen. Sindsdien tover ik jaarlijks het huis van mijn ouders om tot een – intussen druk-bezocht – kerstdorp. Dit jaar ging ik alleen wonen, en daar zet ik de traditie voort.

Ik ben 365 dagen bezig met kerst. Elk jaar kies ik een ander thema en hang ik nieuwe ballen, slingers en lampjes op. In februari bedenk ik mijn concepten. Ik begon met tweeduizend neppakjes te maken. Rond Pasen verfde ik houten paletten en appelkistjes. Daarna hing ik de haakjes aan de duizenden kerstballen. Begin juli zette ik mijn eerste kerstboom. De haag versierde ik tak per tak met lichtjes, want zo krijg je het allermooiste resultaat.

Rendieren en kerstmannen in de tuin zetten kan iedereen. Ik wil mijn creativiteit loslaten. Van naaldbomen wil ik kunstwerkjes maken. Dertig staan er en voor elke boom bedenk ik een ander thema. Zo is de kinderboom versierd met gekleurde ballen, vrolijke maskers, ballen met confetti, lolly’s: alles waar kinderen dol op zijn. De champagneboom zit vol champagneglazen, -kurken en ga zo maar door.

Ieder jaar wil ik mezelf overtreffen en begin ik dus ook vroeger. Dit jaar hangen er 200.000 lichtjes en 16.000 kerstballen in de bomen. Vroeger had ik genoeg aan 90 stopcontacten, maar nu werk ik rechtstreeks via de verlichtingspaal. Ik droom nog van een schaatspiste als kers op de taart.’

Kerst betekent voor mij genieten van de kleine dingen. Kamperen voor de open haard. Glühwein drinken. Kaneelgeur overal in huis. Tijdens de feestperiode doe ik niets liever dan mij onderdompelen in alle gezelligheid. Ik trek een hele dag uit om kerstkaartjes te schrijven. Na het werk rij ik speciaal nog eens door de stad om mijn ogen de kost te geven. Die kerstverlichting en kitscherige gevels: héérlijk. Ook naar kerstfilms kijk ik uren aan een stuk. Ik neem ze allemaal op, tot ergernis van mijn vriend omdat het geheugen van de digi- corder ermee volgepropt staat. (lacht)

Ik werk als verpleegster in het ziekenhuis en elk jaar ben ik de kerstelf van dienst. Mijn kerst-cd’s neem ik mee naar het werk. De gangen versieren we samen en we vrolijken de patiënten op met wat extra warmte. Goedgeluimd en vrolijk gekleed rondlopen vind ik erg belangrijk in een wereld vol kommer en kwel. Ik werk elke kerstdag en besef dat de feestdagen in een ziekenhuisbed doorbrengen allesbehalve fijn is. Het voelt goed om de patiënten die dag nog meer dan anders in de watten te leggen.

Er hangt zo’n onbeschrijfelijke magie rond de kerstperiode. Als de dagen korten en de sjaals uit de kast gehaald worden, begint het bij mij al te kriebelen. Eind november staat mijn kerstboom er al en in december móét ik naar de kerstmarkt. Sinds vorig jaar is er ook een gloednieuwe traditie: samen met mijn nichtje bak ik kerstkoekjes die we ’s avonds in de kerstboom hangen.

Veel mensen zijn dol op de zomer. Ze doen niets liever dan op een terrasje zitten, met een mojito en de zon op hun snoet. Maar op een bewolkte zomerdag leg ik al een kerst-cd op. Ook durf ik het haardvuur dan al eens aan te steken. Live every day like it’s Christmas, is mijn motto. Die gezelligheid wil ik het hele jaar door voelen, met sfeerlichtjes en theelichtjes. Vorige zomer reden mijn vriend en ik naar een kerstattractiepark in Zweden. Zelfs bij twintig graden heeft de kerstman mijn dag gemaakt.’ (lacht)

Als het buiten dertig graden is, ben ik kerstballen in de rekken aan het hangen. Daar word ik vrolijk van. Als klein meisje was ik al dol op alles wat glinstert. Elke dag omringd zijn door mooie versieringen, vrolijke lichtjes en enthousiaste kerstliefhebbers; het heeft mijn liefde voor kerst alleen maar aan- gewakkerd. Het hele jaar door draaien we dezelfde twintig kerstliedjes in de winkel. Anderen zouden er gek van worden, ik niet.

Of mensen nu in de zomer of in de winter de kerstwinkel binnenstappen; altijd weer verschijnt er een glimlach op hun gezicht. Hun blik is magisch, dat is na al die jaren nog steeds zo mooi om te zien. Dit voelt zelfs niet als werken. Onderling zijn de collega’s erg hecht. Elk jaar trekken we samen met de bazen naar de kerstmarkt. Supergezellig! Met mijn man bezoek ik ook graag de Duitse kerstmarkten. Die sfeer, verlichting, winkeltjes: wow. De hoofdwinkel van Käthe Wohlfahrt zit in Duitsland en telkens als ik daar binnenstap, krijg ik kippenvel. Echt betoverend om al die pracht en praal te zien.

Midden november zet ik mijn kerstboom. Die versier ik met de mooiste glazen ballen die ik kan vinden. Mijn lievelingsversiering zijn doorzichtige ballen met witte pluimpjes erin. De ‘geen boom voor Sinterklaas’-regel lap ik aan mijn laars. (lacht)

Ik ben verzot op de gezelligheid die rond de feestdagen hangt. Ook de pakjestraditie vind ik geweldig. Elk jaar verstop ik een kerstornament in de vorm van een groene augurk in mijn boom. Een typisch Amerikaans gebruik waarbij het eerste familielid dat op kerstochtend de augurk kan vinden tussen de dennentakken, recht heeft op een extra cadeautje. Ik ben in verwachting van een dochtertje en weet nu al dat zij net als ik dol op kerst zal zijn.’