‘De ene is te bloot, de andere niet bloot genoeg. Van waar komt toch die dubbele standaard over vrouwelijkheid?’

Het nieuws dat psychologe Kaat Bollen door haar collega’s werd aangeklaagd omdat ze hun beroep zou schaden door haar ‘sexy’ uitstraling, doet vrouwencoach Romina Verwichte in haar pen kruipen. ‘Wij vrouwen zijn te bloot. We zijn niet bloot genoeg. We komen naar buiten met ons verhaal. We zwijgen te lang. Wat wij ook doen: het is fout.’

Op de negende dag van het jaar 2021 verscheen in de Vlaamse pers het bericht dat psychologe Kaat Bollen veroordeeld werd door de psychologencommissie omdat ze de integriteit van het beroep aantast. Haar daden? Ze is ’te sexy’.

Dit nieuws komt een paar dagen nadat een rechter oordeelde dat onder de rokken van onwetende vrouwen filmen niet strafbaar is, want de vrouwen droegen ondergoed. De dader ging vrijuit en de slachtoffers hadden pech.

Eerder deze week werden er dan weer negen vrouwelijke slachtoffers in een positie gedwongen die hen verplichtte naar buiten te komen met een statement over de daden die hen overkomen zijn. Hen werd de controle over hun eigen verhaal (deels) ontnomen en al snel verschenen titels in de pers zoals ‘Waarom ze haar goede vriend verlinkte’.

Een dader die een dertienjarig kind vastbond, verkrachtte en dat filmde kreeg dan weer een voorwaardelijke straf van vijf jaar, want hij was gestopt toen ze begon te wenen en hij wist niet dat ze dertien was, zo beweerde hij.

Alle bovenstaande feiten zijn een bloemlezing van wat deze week de Vlaamse pers haalde. De zaken staan los van elkaar. Sommigen zijn strafrechtelijk en anderen niet. Wel zijn ze allemaal maatschappelijk relevant, want ze hebben één ding gemeen: vrouwen en seksualiteit.

De ene is te bloot, de andere niet bloot genoeg. Hoe komt het toch dat we zo’n dubbele standaard hebben over vrouwelijkheid?

Hoe komt het toch dat we zo’n dubbele standaard hebben over hoe vrouwelijkheid beleefd wordt in dit land? Hoe kan het dat de ene vrouw gestraft wordt omdat ze te bloot is, terwijl andere vrouwen niet bloot genoeg zijn om erkenning te krijgen als slachtoffer? Wanneer een vrouw het slachtoffer is, minder- of meerderjarig, schieten we in een kramp. Dan is iedere uitleg goed genoeg om de verantwoordelijkheid volledig bij henzelf te leggen en de handen van mannen in onschuld te wassen.

Wij vrouwen lokken het uit. We zijn te preuts. We willen carrière maken met ons lijf. We kunnen geen carrière maken door ons lijf. We zijn te bloot. We zijn niet bloot genoeg. We komen naar buiten met ons verhaal. We zwijgen te lang. Wat wij ook doen: het is fout.

We kunnen allemaal voorbeelden geven van dingen die ons overkomen zijn enkel en alleen omdat we vrouw zijn. Dat moet stoppen. We zijn 2021 en hebben samen #wijoverdrijvenniet, #metoo, #timesup en andere bewegingen gevolgd, maar leerden amper iets.

Zo lang we een dubbele standaard hanteren zal er nooit gelijkheid zijn in dit land voor mannen en vrouwen. We voeren de verkeerde gesprekken. Vrouwen werden en worden afgestraft omwille van hun vrouw-zijn en hun vrouwelijkheid, zowel professioneel en privé.

Glazen plafonds breken blijkt onvoldoende te zijn om voor verandering te zorgen, dus stel ik voor dat we grondig renoveren, met mannen én vrouwen, tot we een maatschappij hebben die echt voor gelijkheid staat. Dat wat we fluisteren, luidop tegen elkaar kan gezegd worden, op een veilige manier. Dat er geluisterd wordt zonder dat we emotioneel genoemd worden en dat we geloofd worden op ons woord.

Dat de politieke moed er is om verandering te brengen, met daadkracht en niet met beloftes voor later. Het is later. Ik wil dat we het beleid hervormen tot we allemaal op dezelfde lijn staan, gelijk, met onze kinderen in de hand, en kunnen beamen wat hij die dit land leidt al jaren geleden zei: ‘Dit is de eeuw van de vrouw’.

Dit opiniestuk verscheen eerder via de Instagram-pagina van @vrouwencoachromina. Romina Verwichte blogt op bigcitylife.be en startte onlangs als vrouwencoach, waarmee ze via webcursussen en coaching vrouwen wil helpen ontplooien.