Balanceren op tientallen meters hoogte: ‘Highlinen maakt je hoofd leeg’

Boven een diep ravijn op een plat koord balanceren in een uitgestrekte groene omgeving? Het is niet iedereen gegund, maar highliners rijden met plezier uren naar een plek in de natuur om er hun weekends op de rotsen te spenderen. ‘Je raakt in een staat van rust en vertrouwen.’

Met een brede glimlach wijst Naomi in de verte wanneer ze iemand over een koord ziet wandelen tussen de hoge rotsen van Freÿr, dichtbij Dinant. ‘Daar moeten we heen!’ roept ze uit. We wandelen nog even door de bossen voor we twee highliners ontmoeten die de top van een rots tot salon hebben toegeëigend. Met de Maas op de achtergrond en de duizelingwekkende diepte is het een impressionant tafereel voor wie nog nieuw is in deze wereld. Drinkend van hun koffie nodigen ze ons meteen uit om het ook eens te proberen.

Oorsprong

‘Wat deze sport zo mooi maakt, is de community. Je moet minstens met twee zijn om de lijnen te leggen en omdat dat niet in een-twee-drie geklaard is, blijf je ineens een hele dag of langer. Veel van ons hebben dezelfde interesses en zijn graag in de natuur.’ Zoals veel highliners is Naomi ook klimmer, waar de discipline haar oorsprong vond. In Yosemite National Park in de jaren 80 oefenden klimmers hun evenwicht tijdens rustdagen op webbings. Dat zijn de platte touwen die ze gebruiken om klimankers mee te maken. Deze oefening evolueerde tot slacklinen en werd uiteindelijk een sport op zich, met highlinen als ultieme einddoel. 

Slacklinen

‘Zijn jullie corona-slackers?’ vraagt Naomi aan de twee vrienden wanneer ze zich klaarmaakt om zelf op de lijn te wandelen. ‘Je weet wel, toen er ineens zoveel mensen begonnen te slacklinen tijdens de lockdown.’ Om te kunnen highlinen, moet je eerst de basis onder de knie krijgen, namelijk slacklinen. De populariteit van de sport is misschien wel deels te danken aan de lockdown. Tijdens de coronahoogdagen vulden parkjes zich met jongeren die hun evenwicht oefenden tussen twee bomen op een koord boven het gras. Een speelse manier van tijdverdrijf, die voor velen uitgroeide tot een grotere passie. Terwijl je Belgische highliners vijf jaar geleden nog op een hand kon tellen, zijn ze ondertussen met een honderdtal.

‘Slacken is super laagdrempelig, omdat je dicht bij  de grond zit en vallen geen pijn doet. Een slackline koop je gewoon in de Decathlon en het is altijd een meerwaarde om mee te nemen als we met vrienden afspreken,’ vertelt Kevin, die ik op een rots iets verderop ontmoet. Hij is al jaren een gepassioneerde slacker en nu ook beginnende highliner. Veel slackers wagen nu de stap naar het highlinen. Een nieuw streefdoel met een hoop nieuwe uitdagingen. De meeste beginners zijn dan ook euforisch na hun eerste twee stapjes, want het oogt misschien simpel, het vraagt veel ervaring met vallen en opstaan, letterlijk dan. Ongestoorde focus, wat muziek op de achtergrond en een groep vrienden in de nabijheid.

Onbekend terrein

Vandaag volgt Kevin een highline cursus bij BeSlack, een vzw die 10 jaar geleden in Brussel is ontstaan door een groepje enthousiaste slackliners. Ondertussen is het uitgegroeid tot hét aanspreekpunt voor de Belgische highline community. Ze organiseren initiaties, cursussen en houden deze zomer de vierde editie van hun highline festival. Jef Cox, professioneel highliner en organisator, zette BeSlack mee op de kaart. ‘In tegenstelling tot klimmen, waar er al internationale wetgevingen voor bestaan, is highlinen nog relatief onbekend terrein. Een van de hoofdredenen voor de oprichting van BeSlack was om geautoriseerde plekken op te richten om de sport te beoefenen, want het is nog niet toegestaan om zomaar overal te highlinen.’ Ondertussen zijn er zo’n 8-tal vergunde plekken in België om boven de bomen te balanceren. Deze zomer neemt Jef zelfs deel aan het wereldkampioenschap highlinen in Zwitserland, waar hij aan speed-highlinen doet. Je loopt dan zo snel mogelijk van de ene kant naar de andere. De andere discipline is voor freestylers, waar ze trucjes uitvoeren op waanzinnige hoogtes.

Technische kant

Voordat de groep leerlingen de hoogte trotseert, leert Jef hen de technische kant van het highlinen om de veiligheid te garanderen. ‘Het is een veilige sport, als alles op de juiste manier is afgesteld. Het is dus zeker een meerwaarde om de setup onder de knie te hebben, en het geeft je ook meer zelfvertrouwen op de lijn zelf.’ Jonathan en Victor, die op een rots verderop zitten, hebben hun lijnen al gelegd, of in highline-jargon, rigged. Ze wandelen om de  beurt over het koord en spelen wat gitaar in de tussentijd. ‘Afhankelijk van de locatie duurt het riggen wel even. In dit geval kostte het twee uur. Soms breng je de webbing (touw) van de ene naar de andere kant met een vislijn, maar als dat te moeilijk is, door bijvoorbeeld bebost terrein, gebruiken we een drone.’ Victor begon vijf jaar geleden met highlinen en wandelt nu probleemloos naar de overkant.

Angsten overwinnen

‘Als ik me niet goed voel, zie ik dat op de lijn,’ vertelt Naomi. ‘Enkel als je in balans bent, wandel je over de lijn zonder te vallen. Deze filosofie kan je doortrekken naar het leven.’ Voor haar is het de perfecte combinatie tussen een fysieke en mentale sport. Je moet een zekere muscle-memory creëren, maar mentaal ook uiterst gefocust zijn en angsten overwinnen. Ook Kevin beaamt dit. ‘Ook al denk je dat het makkelijk zal gaan, plots spannen je spieren op, versnelt je ademhaling en word je overvallen door angst.’ Het is een individueel proces waar je door moet, maar volgens lesgever Jef kan een dosis gezonde motivatie je er zeker door helpen. ‘Wanneer je ervaren genoeg bent en de adrenaline er niet meer is, kom je in een staat van focus, vertrouwen en rust, een echte flowstate.’

Community

‘Hoewel je op je eentje op het touw balanceert, staat er een hele community achter jou die je aanmoedigt en je wilt zien slagen.’ vervolgt Naomi. Met een adembenemend uitzicht kijken we op de rotsen aandachtig hoe iedereen voor het eerst hun stapjes waagt op de webbing. Een van de leerlingen is Amira, die haar hoogtevrees probeert te overwinnen met highlinen. Na enkele minuten te focussen, waagt ze het om recht te staan op de lijn, met een plotse val in het diepe. ‘Angst is zoiets irrationeel,’ roept ze vrolijk uit. Er wordt gelachen, geklapt en eten gedeeld. 

Overal ter wereld heb je kleine communities van highliners, en ze weten elkaar altijd te vinden. ‘De community is zo klein dat ze ons in andere landen vaak kennen.’ klinkt het bij de gevorderden van de groep. Hoewel er nu cursussen beschikbaar zijn, worden de meeste mensen geïntroduceerd tot de highline-kunst door vrienden, of trekken ze naar bijeenkomsten. Zo waren we onlangs op een soort overwinteringsplaats in Sardinië, een plek waar highliners op boerderijen wonen en werken. Zo heb je er verschillende in Europa. ‘Een waanzinnige ervaring’, besluiten Naomi en Kevin. 

Wil je zelf ook eens de stap wagen? 
Houd zeker BeSlack in de gaten voor cursussen, initiaties en de datum van hun highline festival deze zomer. Jef Cox geeft heel wat inspiratie, weetjes en zelfs shows.