Als modestudent een capsulecollectie ontwerpen voor een gevestigd Belgisch modelabel: voor Conor Turley werd het werkelijkheid. De jonge ontwerper werkte samen met Essentiel Antwerp aan een genderfluïde capsulecollectie die binnenkort in de rekken van het merk ligt.
Ondanks een internationaal klinkende naam is Conor Turley (zijn ouders zijn Iers) geboren en getogen Leuvenaar. Op 4 december lanceert hij een collectie – een bomber, jurk, overhemd en rok – samen met Essentiel Antwerp. Het merk sponsort elk jaar een veelbelovende tweedejaarsstudent van de Antwerpse Modeacademie. De samenwerking maakt deel uit van dat mentorschap.
Wilde je altijd al mode studeren?
Turley: ‘In het middelbaar had ik het gevoel dat ik een uitdaging miste, iets om me mee te uiten. Zo ben ik op Sint-Lucas in Brussel terechtgekomen. Op sociale media ontdekte ik intussen de Modeacademie. Nadat ik naar een show was geweest, wist ik: dit is echt wat ik wil doen. Het was erg indrukwekkend, al is zo’n show natuurlijk een momentopname, je ziet alleen het eindresultaat. Maar ook het proces, de inspiratie, hoe zo’n collectie ontstaat, had mijn aandacht. Omdat ik me nog niet echt klaar voelde voor de Modeacademie, studeerde ik eerst nog een jaar in Nederland, aan ArtEZ, om daarna mijn kans te wagen.’
Waarom koos je specifiek voor Antwerpen?
‘De Academie is een van de meer betaalbare modescholen. Het inschrijvingsgeld is niet zo hoog, de grootste kost is het materiaal. Antwerpen is ook een fijne stad, niet te overweldigend. Ik heb een leuk appartement, ik voel me hier goed. Bovendien wonen mijn ouders vlakbij. Dat was niet per se een vereiste, maar als je naar de internationale studenten kijkt: zij komen letterlijk van de andere kant van de wereld om hier te studeren. Dan ben ik toch heel blij dat ik dicht bij mijn familie ben.’
Waarom koos Essentiel Antwerp voor jouw collectie, denk je? Waarom was het een match?
‘Het is de tweede keer dat ze een capsulecollectie maken met een student, vorig jaar was dat Paula Van Dyck. De capsule is gebaseerd op mijn tweedejaarscollectie, maar de stukken werden meer draagbaar gemaakt. Het is een genderfluïde collectie, misschien dat dit hen aansprak. Er waren texturen, er zat fabric manipulation in: verschillende elementen die bij de wereld van Essentiel Antwerp kunnen passen.’
Ik vond het erg interessant om te zien hoe je een creatieve schoolcollectie kunt vertalen naar meer draagbare stukken die kunnen verkopen.
‘De inspiratie was een documentaire op Netflix over een man in Berlijn die nauw samenwerkte met Hitler, maar een dubbelleven leidde. Overdag had hij een militair pak aan, in zware wol, heel mannelijk. ’s Avonds vermomde hij zich om naar de Berlijnse Eldorado-nachtclubs te gaan, met de queercommunity in het Duitsland van de twenties.’
‘Voor de ontwerpen putte ik inspiratie uit mannenkleding uit de jaren twintig en vrouwenkleding uit de jaren vijftig. Het restrictieve van de vrouwenkleding zette ik tegenover de mannelijke grote volumes. Verder wilde ik het mannenlichaam wat vervormen, bijvoorbeeld door de taille meer te accentueren. Zo krijg je vrouwelijke elementen in contrast met die zware wol van Duitse militaire kostuums.’
Zag je het meteen zitten om er een commerciële collectie van te maken?
‘Ja, ik vond het erg interessant om te zien hoe je een creatieve schoolcollectie kunt vertalen naar meer draagbare stukken die kunnen verkopen. Of om na te gaan welke elementen je moet aanpassen. Omdat ik alles met de hand maak, konden bepaalde texturen niet exact vertaald worden naar iets wat in een fabriek gemaakt wordt. Zo leer je nadenken over hoe je op een andere manier toch hetzelfde resultaat kunt krijgen.’
Bepaalde die haalbaarheid welke ontwerpen in de collectie terechtkwamen?
‘We hebben gekeken naar welke stukken het interessantst waren voor het merk en voor mij, en die hebben we meer draagbaar gemaakt. Zo was er een jurk met een kraag op het hoofd: dat is niet iets wat mensen elke dag aantrekken. We keken hoe de jurk zich zou gedragen als we de kraag naar de hals brachten. Het was boeiend om daarover samen te zitten met de patroontekenaar bij Essentiel Antwerp. Er was ook een vrij strak korset dat we vertaald hebben naar een bomberjack, in dezelfde stof, met dezelfde texturen en dezelfde sfeer.’
Heeft de samenwerking je iets bijgebracht dat je niet leert op de Academie?
‘Op school gaat het over het creatieve proces. Hoe kleren in productie gaan, hoe je de prijs bepaalt, nadenken over grafische elementen voor events of de etalage: dat leren we niet. Bij een commerciële collectie wordt er ook rekening gehouden met welk stuk meer productietijd vraagt of technisch moeilijker is. Zo was er een stof met een bepaalde textuur die we heel graag wilden vertalen naar de collectie, maar na tien keer proberen had de fabrikant nog altijd niet hetzelfde resultaat. Uiteindelijk gaf hij het op en hebben we last minute moeten kiezen uit stoffen die al bestonden.’
Ik wil eerst voor iemand werken, in plaats van meteen mijn eigen gang te gaan.
‘Je moet soms dingen kunnen loslaten en rekening houden met wat mogelijk is. Het was nuttig om dat allemaal van dichtbij mee te maken.’
Hoe was het om een campagne te shooten?
‘Voor de sfeer keken we naar mijn collectiebeelden, die het Berlijn van de jaren twintig oproepen. Het model was toen een man, dus ik dacht dat we nu een vrouwelijk model zouden nemen om het meer verkoopbaar te maken. Bij Essentiel Antwerp hielden ze echter vast aan het oorspronkelijke idee, vrouwelijke elementen tonen op een man, omdat het verhaal op die manier klopt.’
‘De shoot zelf was natuurlijk boeiend, de fotoshoots op school zijn helemaal niet zo professioneel. Het was die dag wel hard aan het regenen en er was storm, maar dat maakt de beelden nog sterker.’
Waar ben je momenteel mee bezig?
‘Ik werk nu aan mijn mastercollectie van twaalf stuks. Na dit schooljaar hoop ik ergens stage te kunnen lopen. Ik denk dat het erg onvoorspelbaar is wat er op je pad komt in de mode. Dus eerst afstuderen en een stageplaats vinden, daarna zie ik wel hoe het loopt. Ik heb nu een beetje geproefd van hoe het is om zelf te kunnen bepalen hoe een collectie eruitziet, zoals bij een eigen merk. Maar ik wil graag eerst ervaring opdoen bij een modehuis en werken vóór iemand, in plaats van meteen mijn eigen gang te gaan.’
Inge Onsea en Tom De Poortere over hun keuze voor Conor Turley
Wat is het idee achter deze samenwerkingen?
Inge Onsea: ‘Ik vind dat je jonge ontwerpers sowieso moet steunen, en wij hebben het geluk dat er in Antwerpen met de Academie enorm veel talent zit. Zij vroegen ons of we een student wilden sponsoren. Wij vonden het een goed idee om er meteen ook een productie aan te koppelen.’
Tom De Poortere: ‘Toen ik zelf op de Academie zat, waren prijzen vaak voor de laatstejaars. Wij wilden iemand steunen die nog op school zit, die het geld goed kan gebruiken. Daarom kiezen we voor een tweedejaarsstudent.’
Conors werk is tamelijk donker, voor ons is dat eens iets helemaal anders.
Inge: ‘We bieden de student tegelijk de kans om te kijken hoe een commercieel merk een collectie maakt en het proces van begin tot einde te volgen. Er moeten ook toegevingen gedaan worden – niet op het gebied van stijl, wel wat de haalbaarheid betreft.’
Waarom hebben jullie voor Conor gekozen?
Tom: ‘Ik heb die keuze gemaakt tijdens het defilé. Ik vond dat Conor een sterk verhaal had. De collectie was genderfluïde, in die zin dat het een mannencollectie was, maar geïnspireerd op dames. Ook de materialen – zoals de stof die we uiteindelijk niet hebben kunnen uitvoeren – spraken me aan.’
Inge: ‘Het zou voor ons makkelijker zijn om iemand te kiezen die met veel kleur werkt en quirky en funny is, maar het is net heel tof dat we dankzij de collab eens iets helemaal anders kunnen doen. Conors werk is tamelijk donker, voor ons is dat ook eens leuk.’
Hoe werd de vorige samenwerking met Paula Van Dyck onthaald?
Tom: ‘Op een stuk na – het topje waarvan we net dachten: dat is het meest commerciële – heeft ze ongelooflijk goed verkocht. De jas met enorme epauletten, een gedurfd stuk en naar onze normen best duur, vloog de deur uit.’
Inge: ‘Nog een voordeel is dat wij plots een heel ander soort cliënteel in de winkel zien. De stukken worden gekocht door de Paula- en Conor-fans, maar evengoed door de echte Essentiel Antwerp-fan, die we op die manier iets nieuws kunnen tonen.’
