Het ‘ideale’ vrouwenlichaam door de decennia heen

Wat de massamedia verstaan onder “het perfecte lijf” heeft de voorbije eeuw behoorlijk wat wijzigingen gekend. Van bonenstaak naar bombshell en weer terug: een overzicht.

Gefrustreerd omdat wat je in de spiegel ziet niet correspondeert met wat de glanzende pagina’s van People magazine je voorschotelen? Geen nood. Het online platform Greatist nam de zogenaamd “perfecte” vrouwenlichamen van de laatste 100 jaar onder de loep en kwam tot de conclusie dat het (verrassing!!) geen nut heeft om jezelf te spiegelen aan de lichamen die de covers van celebrity-magazines sieren: wat de massa als “ideaal” beschouwt verandert immers ieder decennium. Een lijstje:

1910: het Gibson meisje

The Gibson Girl was het geesteskind van tekenaar Charles Gibson. Zijn beeltenis van wat volgens hem het perfecte meisje was verscheen in verschillende magazines en vrouwen deden er alles aan om het 8-vormige lichaam van het stripfiguur te bereiken met strakke korsetten glooiende rondingen. Een lange, naakte hals en afhangende schouders maakten de look af.

De levensechte versies van the Gibson girl waren Evelyn Nesbit en Camille Clifford, al liet die laatste zich nogal kritisch uit over de stijl. “Wear a blank expression/and a monumental curl/And walk with a bend in your back/Then they will call you a Gibson Girl”, zong ze in haar veaudevilleshow.

1920: de Flapper

De rondingen van het Gibson meisje moesten in de jaren twintig plaatsmaken voor een recht figuur met een plat bovenlichaam dat soms zelfs werd ingezwachteld om natuurlijke borsten tegen het lichaam te drukken, dit allemaal om er op je best uit te zien in de mode van die tijd. De flapper dress was een recht jurkje met lage taille dat mooi meebewoog op de jazzy tonen van de jaren twintig.Waar lange benen en een lange hals vroeger nog begeerlijk waren, konden korte meisjes nu de scepter zwaaien. Margaret Gorman, die in 1921 als eerste de Miss America sjerp mocht omspelden, was amper 1m54.

1930: Zacht en wulps

De jaren dertig markeerden de terugkeer van de taille en dus werden jurken langer, maar ook nauwsluitender. De natuurlijke vorm van het vrouwenlichaam werd omhelsd zonder het in te snoeren en een subtiele boezem werd toegejuicht, niet in het minst door het nieuwe BH-maatsysteem dat die periode werd ingevoerd. ‘Blonde bombshell’ van die periode was Jean Harlow, die ’90C’ in haar BH-bandje had staan. Populaire dansen als samba en rio brachten bovendien de aandacht terug naar de heupen en actrice Dolores del Rio werd door People magazine uitgeroepen tot “het mooiste lichaam van Hollywood”.

1940: Militaire elegantie

Door de Tweede Wereldoorlog kregen brede schouders en puntige bh’s met niet mis te verstane namen als ‘bullet’ en ’torpedo’ het voorpand. Het silhouet wordt hoekiger, een tikje agressief en lengte is weer van belang: een lang lichaam met lange benen is niet alleen begeerlijk maar straalt ook autoriteit uit, niet onbelangrijk in een tijdperk waar meer vrouwen de werkvloer bemanden terwijl manlief zich op het slagveld bevond.

.

1950: Zandloper

De hoekige silhouetten van de jaren veertig moesten echter ook weer de weg ruimen voor zachte, ronde vormen. Het zandloperfiguur, met een uitgesproken boezem, smalle taille, brede heupen en een pronte derrière. ‘Voluptueus’ was het woord van het decennium en magere meisjes zonder natuurlijke rondingen konden zichzelf transformeren met kussentjes op de heupen, “borstgroeicrème” of speciale pillen die je in gewicht doen toenemen.Zowel Playboy magazine als Barbie werden binnen de idealen van dit tijdperk gecreëerd en ook de mode van die tijd speelde in op het figuur met hartvormige neklijnen en uitwaaierende rokken. Elizabeth Taylor zette met haar borst-taille-heupomtrek (90-50-90) de maatstaf.

.

1960: Twijgjes

Het begint een bekend patroon te worden, maar in de jaren zestig had men schoon genoeg van al die borsten en billen. The swinging sixties zetten Twiggy en Jean Shrimpton op een voetstuk: smalle, kleine meisjes met een poppengezichtje die heupen noch borsten leken te hebben. Ook hier volgde de mode (of was het omgekeerd?): korte, rechte jurkjes maken komaf met de haast ingesnoerde taille maar de focus op gewicht was daarom niet minder.Zij die zich wilden verlossen van hun rondingen konden terecht bij Weight Watchers dat niet toevallig in 1963 het levenslicht zag, of renden massaal naar de apotheker voor amfetamines die gepromoot werden om gewichtsverlies in de hand te werken.

1970: Disco diva

Dancing queens van de jaren zeventig waren nog steeds smal (dat moest ook, in die synthetische, onvergefelijke stofjes die de discostijl hen oplegde) en Dr. Atkins lanceerde de low-carb hype die vandaag nog steeds de ronde doet. Toch maakte de seventies met uitlopende mouwen en pijpen en hier en daar wat borst of heup komaf met de ‘petite’ look van de jaren zestig, net zoals de jaren dertig zich destijds subtiel distantieerden van de flappers. Afbeeldingen van de allesbehalve popperige Farrah Fawcett sierde in de seventies menig tijdschrift. Ten gevolge van de black pride en Black is Beautiful bewegingen van de jaren zestig krijgen donkere huidjes nu ook eindelijk de aandacht die ze verdienen, met Beverly Johnson als eerste zwarte covergirl van Vogue en Damella Thomas als gezicht van Charlie parfum.

1980: het supermodel

Lange supermodellen met eindeloze benen en gestroomlijnd figuur maakten hun intrede en vrouwen als Elle “The Body” MacPherson, Naomi Campbell en Linda Evangelista schreden videoclips, modemagazines en jongensdromen binnen.

Dankzij Jane Fonda raakte de wereld in de ban van fitness, waardoor vrouwen meer aan joggen en aerobics gingen doen en (subtiele) spiervorming begeerlijk werd. Enter: de sport-bh

1990: Grunge-chic

Kate Moss en haar lijzige tred namen de grungestijl op sleeptouw. Moss week met haar bleke huid en relatief korte lengte af van de glamazones van de jaren tachtig, en ook Hollywood zette meer androgyne vrouwen als Winona Ryder, Chloe Sevigny en Claire Danes in de spotlights.Slobberige jeansbroeken, flanellen hemden en unisexgeuren (Hallo, CKOne) ondersteunden de look en de low-fat hype zorgde ervoor dat de lichamen de levensstijl evenaarden. Het corrigerend ondergoed ‘Spanx’ (het moderne korset) veroverde de markt.

2000: Blond en gezond

Supermodel Giselle Bundchen is bringing sexy back en met haar stralende, gebruinde huid, glanzende blonde haren en sportieve figuur veegde ze de vloer aan met het ietwat ongezond ogende morsige meisje van de nineties. Bundchen werd door Rolling Stone magazine uitgeroepen tot “Most beautiful girl in the world” en vrouwen aller lande probeerden met highlights en make-up look te benaderen.

2010: Bootylicious

De booty-trend behoeft geen introductie: het achterwerk komt op de voorgrond wanneer Kim Kardashian met haar exemplaar het internet probeert te breken op een soundtrack van Beyoncé, Nicki Minaj en Iggy Azalea. Het feit dat ‘Jenny From The Block’ Lopez erin slaagde nog een comeback te maken is het grootste bewijs: it don’t mean none unless you’ve got buns hun.

Ga jij dus ’s ochtends meermaals squatgewijs door de knieën om de derriere van Kim Kardashian te evenaren? Ben je plots glutenvrij omdat je denkt dat Taylor Swift op die manier haar smalle taille behoudt? Sta je op het punt in te checken in een psychiatrisch ziekenhuis omdat je dijbenen elkaar raken en je dat helemaal niet erg vindt? Stop de waanzin: het is puur tijdverlies. Zit het uit tot jouw lichaamstype weer in de mode komt of (véél) beter: kijk in de spiegel en leer van jezelf houden, ongeacht je tailleomtrek, lengte of gewicht. Wedden dat je prachtig bent?

Om nog een oude trend van onder het stof te halen: