Nathalie Le Blanc
‘Stanley Tucci was zo vriendelijk om zijn memoires te schrijven, met een focus op zijn grote liefde voor eten’
Nathalie Le Blanc staat stil bij de frappante feiten die ze al lezend opmerkte.
Stanley Tucci kan mij krijgen. Dat is de schuld van The Graham Norton Show, waar de acteur regelmatig de ruimte krijgt om zijn charme, humor en algehele aantrekkelijkheid te etaleren. Niet dat Tucci geen excellent acteur is. In films als Big Night, The Devil Wears Prada en Julie & Julia speelt hij op uitstekende wijze interessante personages. Maar dat zijn personages, en hij is beter als zichzelf, zoals duidelijk werd tijdens zijn CNN-reeks Searching for Italy, en toen de man tijdens de lockdown cocktails mixte voor Instagram-filmpjes en viraal ging.
Maar dit is een column over boeken, hoor ik je denken. Wel, Tucci was zo vriendelijk om zijn memoires te schrijven, met een focus op zijn grote liefde voor eten. Hij schetst een portret van zijn familie, migranten uit Calabria die naar de oostkust van de VS verhuisden, maar hun culinaire gewoonten meenamen. “Eten, hoe het werd klaargemaakt, geserveerd en verteerd, was de belangrijkste activiteit en het belangrijkste onderwerp van gesprek in ons gezin.” Zelfs als kind was het voor hem al duidelijk. “Culinaire creativiteit is de perfecte kunstvorm. Het laat net als schilderen, muziek of schrijven vrije persoonlijke expressie toe, maar vervult ook een behoefte: die aan voeding.” Familierecepten zijn dan ook de mooiste erfstukken, vindt hij. “Ze herinneren ons aan onze herkomst en geven de mensen voor wie je ze klaarmaakt in één hap het verhaal van andere mensen op een andere plek in een andere tijd. (…) Mijn ouders zijn er niet meer, maar als ik alles wat ze me leerden en alle liefde die ze me gaven in een kom doe en serveer aan gasten, dan zullen ze mijn ouders toch een beetje leren kennen.”
Familierecepten zijn de mooiste erfstukken, vindt Stanley Tucci.
Tucci filosofeert niet alleen over eten, hij vertelt ons over zijn carrière, over zijn vrouw Kathryn, hoe ze borstkanker krijgt en sterft als ze amper 47 is. Over hoe hij het script van Big Night schreef, over catering op filmsets en waarom hij de culinaire reeks Searching for Italy maakte. Over hoe hij zijn tweede vrouw Felicity leerde kennen op de bruiloft van haar zus Emily Blunt in George Clooneys villa aan het Comomeer. Tot daar is het boek grappig, luchtig en smakelijk. Je zult eruit willen koken, en het is soms ook wat gênant als je er hardop om lacht op publieke plekken.
Maar in 2017 blijkt een pijn in zijn kaak geen slechte tand, maar kanker aan zijn tong. “Ik viel bijna flauw toen ik de diagnose hoorde. Met mijn vrouw Kathryn reisde ik vier jaar lang de wereld rond op zoek naar een manier om haar borstkanker te genezen, dus ik wist wat er kwam.” Opereren was niet mogelijk, dus volgde een sterke dosis radiotherapie en chemo. Hij had 90 procent kans om te genezen, maar alles wat hij at smaakte maandenlang naar nat karton, daarna volgden er zweren in zijn mond en veranderde zijn reukzin. Na zijn behandeling moest hij zes maanden via een maagsonde eten. “Ik had het koken zo gemist, dat ik ondanks de rare geuren kookte. Het deed er niet toe hoe het smaakte, want het ging in dat slangetje, maar ik wilde toch dat het lekker was.” Hij zakte weg in een depressie. “Ik had het gevoel een geest te zijn in mijn eigen huis. Er waren momenten dat ik dacht dat ik nooit meer een maaltijd zou kunnen koken of delen met de mensen die ik graag zie.” De behandeling werkte, het slangetje werd verwijderd en de depressie klaarde op. “Nu ik genezen ben, weet ik dat mijn liefde voor eten die voor acteren, film en theater overstijgt. Voedsel voedt me niet alleen, het verrijkt me. Mind, body and soul. Eten is niets minder dan alles.” Een statement waar ik het mee eens ben, en niet eens omdat het van Tucci komt.
Taste: My Life Through Food, Stanley Tucci, Gallery Books.
Searching for Italy, seizoen 2, nu te zien op BBC Two.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier