Zonder tromgeroffel

Redactie Knack

03-05-2005, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:29

Globetrotter Filip Dedoncker kwam thuis en opende met zijn Nederlandse vriendin in Strombeek-Bever Restaurant 52. Sfeer en eten zijn puur.

:: Restaurant 52, De Villegas de

Clercampstraat 52, 1853 Strombeek-Bever. 02 261 00 61. Open van woensdag tot vrijdag, en op zaterdagavond en zondagmiddag.

Filip Dedoncker en Saskia Wesse zijn beiden koks met een gedegen opleiding. Al kokend zagen zij de uithoeken van de wereld. De twee wilden op eigen voeten staan en richtten een rijtjeshuis in een volkse wijk in Strombeek-Bever in tot restaurant. Filip kan mooie papieren voorleggen : hij werd opgeleid in Brusselse toprestaurants ( La Maison du Boeuf / Brussels Hilton, L’Ecailler du Palais Royal en Oasis). De Nederlandse Saskia Wesse is ook kok van opleiding en roerde onder meer in de pannen in het vermaarde visrestaurant Sea Grill, Radisson SAS Brussels. Zij gingen samen naar Dubai om in de toren Burj Al Arab een visrestaurant te openen. Terug in Brussel streken Filip en Saskia neer in Strombeek-Bever, waar het gelijkvloers van een woonhuis uit 1920 met bescheiden middelen werd verbouwd tot Restaurant 52 (de naam komt van het straatnummer en van tram 52, die wat verder langsdendert). Filip en Saskia zijn zonder tromgeroffel met zijn tweeën gestart en krijgen bijval van vrienden en van jonge mensen uit de buurt. ’s Zondags is het de beurt aan de oudere buurtbewoners, die wat langer blijven zitten.

Bescheiden begonnen

De twee in elkaar overlopende eetvertekken zijn sober ingericht. De bepleisterde muren kregen een laagje krijtverf van Flamant in drie verschillende schakeringen van groen en het vernis werd verwijderd van de plankenvloer in dennenhout, van de deuren en deuromlijstingen. Het uitgepuurde geheel wordt opgefleurd door twee artistieke luchters als producten van vrije expressie, en door met zorg gekozen achtergrondmuziek (gelukkig geen Eros Ramazzotti of Enya). Eten doe je gezeten op parmantige stoelen bekleed met rood similileder, aan tafels in donker hout gedekt met stoffen onderleggers. In het achterhuis zie je Filip Dedoncker aan de kookkachel.

Restaurant 52 heeft geen menu en geen lunch : je eet à la carte. Gelukkig zijn de prijzen bescheiden : voorgerechten kosten rond de 10 euro en hoofdgerechten gaan van 14 tot 20 euro. De gerechten zijn internationaal, gestoeld op klassieke basis en geparfumeerd met een persoonlijk vleugje uitheems.

Pure kookkunst

Wij kwamen op een rustige avond in de week en moesten bellen om binnen te geraken. Er was een glas Colombar-Chardonnay, J. de Beauvais 2003 uit de Côtes de Gascogne als smaakaanscherpend aperitief (3,5 euro), waarbij een toastje met gerookte makreel en linzen met feta verschenen als hapjes. Er kwamen twee verschillende voorgerechten : een frisse en smakelijke waldorfsalade met gerookte kalkoen, druiven, knolselder en walnoot in yoghurtmayonaise (9,5 euro) en op droogham gelijkende mojama (lichtgezouten en in de zon gedroogde tonijn) met zachte piquillo-pepers, kapperappeltjes en raketsla (12,5 euro). Ook waren er twee verschillende hoofdgerechten : varkenslende, langzaam op lage temperatuur in de oven gestoofd in melk met citroen en salie, opgediend met gegrilde courgette en aardappelpuree met tapenade van zwarte olijven (18 euro) en geroosterde kabeljauwfilet met korst van couscous en krokante groenten gegaard in een doorsmakende komijnbouillon met tomaten (20 euro).

De wijnkennis en wijnkeuze in 52 is beperkt. Wij kozen zelf een Château Lafitte-Teston Madiran 2000, een sappige, aardse en krachtige wijn die het goed deed bij de pure kookkunst. Het repertoire van nagerechten kon niet inspireren. Het werd dan maar een dame blanche, gemaakt van aangekocht ijs, geklopte room, gesmolten chocolade met, als extraatje, een krokant koekje (6 euro).