Het Provençaalse kuststadje Saint-Tropez is ’s zomers nog steeds de pleisterplek van the rich en the famous. Na het zonnebad en het obligate boottochtje wordt er gefeest. In een pak of een jurk van Olivier Strelli, bijvoorbeeld.

Trui Moerkerke

Zo bestaat er geen tweede plek op de wereld. Saint-Tropez is werkelijk zeer mooi. Het stadje heeft nog een ziel. En een geschiedenis. Al meer dan honderd jaar wonen er artiesten uit verschillende disciplines en al jaren brengen sterren hier hun vakantie door.? Ontwerper Nissim Israël, de man achter Olivier Strelli, kent Saint-Tropez. Hij heeft er een drukbeklante dames- en herenboetiek, hij bezit er een huis en gaat daar ’s zomers op vakantie. Ook buiten het seizoen komt hij er graag. ?Als de toeristen weg zijn, wordt Saint-Tropez terug een pittoresk kustdorp?, zegt Nissim. ?Je vindt er nog vissers, de bakker en de kaashandelaar om de hoek. En de echte Tropéziens zijn helemaal niet geïmpressioneerd door al dat sterrengedoe.?

Schrijver Guy de Maupassant was in 1887 de eerste ?ster? die Saint-Tropez ontdekte. Na hem kwamen nog andere schrijvers en schilders als Paul Signac, Matisse, Colette. Maar het was vooral de schandaalmakende film Et dieu créa la femme van Roger Vadim die in 1956 van Saint-Tropez een toeristische pleisterplek maakte. En van Brigitte Bardot een wereldster. Bardot kocht in Saint-Tropez de beroemd geworden villa La Madrague en is het stadje altijd trouw gebleven zodat BB en Saint-Tropez vaak in één adem genoemd worden. Bardot koopt soms in de Strelli-boetiek en Nissim Israël heeft haar al verschillende keren ontmoet. ?Zoals zovelen heb ik die vrouw aanbeden?, vertelt hij. ?Ze was een mythe voor ik haar leerde kennen. Dus moet zo’n ontmoeting wel wat tegenvallen. Toch blijft ze BB, indrukwekkend. En ze heeft nog steeds die fiere, rechte houding van een danseres. Als je haar vanop de rug ziet, lijkt ze twintig. Mijn dochter vroeg haar enkele jaren geleden wat ze gedaan had om BB te worden. Ze had een schitterend antwoord : het volstaat het tegenovergestelde te doen dan wat van je verwacht wordt.?

Begin jaren ’60 was Saint-Tropez een klein modecentrum. En wat Brigitte Bardot droeg, was meteen in. Die voortrekkersrol speelt het stadje niet meer. ?Je had indertijd een viertal toonaangevende boetieks, onder andere een van Jean Bouquin. Verschillende trends werden hier gelanceerd. Als Bouquin een patchwork-jurk verkocht en Brigitte Bardot die droeg, dan volgde heel Frankrijk. Vandaag vind je in Saint-Tropez hetzelfde als in andere steden. Die typische merken zijn er niet meer.?

Sterren zijn er wel nog. Uit de film-, tv-, zaken- en politieke wereld. Veel Fransen, veel Belgen en ook Amerikanen kicken op dit stukje Rivièra. En op de mondaine feesten. Als Don Johnson overvliegt voor het jaarlijkse ?witte feest? van Eddie Barclay de genodigden moeten allemaal volledig in het wit verschijnen haalt een assistente enkele witte pakken bij Strelli op. ?Als hij zelf zou komen, zouden er misschien wel driehonderd mensen voor de deur staan?, zegt Nissim. ?Hij past gewoon in het hotel en kiest daar.?

Sterren bekijken, is ondertussen een van de toeristische attracties van Saint-Tropez geworden. Nissim, die wel eens een terrasje doet met een bekende Franse acteur of tv-maker, moet vaststellen dat er dan tientallen mensen staan te kijken. ?Het klinkt pathetisch, maar het is wel zo : de acteurs voelen zich gevleid dat ze bekeken worden en de fans zijn blij hun idool te zien.? Ook Nissims vriend Johnny Halliday een Strelli-adept als hij zijn jeans en leren jasje niet draagt passeert in Saint-Tropez nooit onopgemerkt. Voor zijn huis staat altijd een groep fans. Ze wachten er voor de deur om een glimp van de Franse rocker te kunnen opvangen. ?Johnny vindt het zelf zonde van hun tijd?, aldus Nissim. ?Op een dag is hij met ze gaan praten. Hij zei : ‘Ga naar het strand, doe iets leuks, want hier wachten lijkt me niet zo’n goede definitie van vakantie. ‘ Maar die verstokte fans houden gewoon vol.?

Aspirant celebrity watchers kunnen ook voor de Strelli-boetiek op de place de la Garonne postvatten. Sterren verzekerd. Topmodellen als Linda Evangelista, Eva Herzigova, Rachel Hunt en Inès Sastre lopen er wel eens binnen. Ook Pierre Richard, France Gall, Patrice Lafont, Georges Grün, Bernadette Chirac, Arielle Dombasle, Liam Neeson, en de Barclays werden al in Strelli-outfit gesignaleerd. ?Het doet me plezier om zowel bekende als onbekende mensen in mijn kleren te zien. Maar natuurlijk geeft het een extra kick als ik grote sterren in Strelli zie, want je weet dat ze door veel merken benaderd worden.?

In de Strelli-boetieks in Saint-Tropez is het aanbod duidelijk gericht op party’s. ?Klanten vragen vooral sexy kleren, om ’s avonds al te dragen?, aldus Nissim. ?In Knokke bijvoorbeeld komen mensen kijken naar de mooie boetieks. Ze zijn er vroeg in het seizoen bij om hun keuze te maken. In Saint-Tropez niet, men koopt er voor de dag zelf.? Een korte, nauwaansluitende lycrajurk die Nissim zeven jaar geleden maakte, wordt wegens waanzinnig succes steeds terug in collectie gebracht. ?In die zeven jaar hebben we er 1200 van verkocht, alleen in Saint-Tropez. De jurk met een cache-coeurdrapering die je laag op de schouders en dus zeer gedecolleteerd kan dragen bestaat in veel kleuren. Maar toch. Vorig jaar wilde ik ermee stoppen, volgens mij heeft iedereen ze nu wel gezien. De mensen in de boetiek steigerden, de jurk wordt steeds opnieuw besteld. Sommige vrouwen kopen ze in vier verschillende kleuren. We hebben er voor deze zomer dan nog maar eens tweehonderd geproduceerd. Het is grappig. Als ik tijdens de vakantie uit eten ga, zie ik de jurk minstens één keer per avond.?

Allemaal in Strelli : Don Johnson op het witte feest van Eddie Barclay, Kadja Nin, Georges Grün en Brigitte Bardot.

Rechts : cache-coeurjurk, al zeven jaar in de collectie wegens waanzinnig succes.

Boven : uit Et Dieu créa la femme, de film die BB en Saint-Tropez wereldbekend maakte. Hiernaast : wat BB droeg, inspireerde heel Frankrijk. Een goede zaak voor Strelli.