“You can’t be what you can’t see“, schreef Sheryl Sandberg in haar boek Lean In. Sterke vrouwen inspireren ons dagelijks om de beste versie van onszelf aan de wereld te laten zien en geven ons een schop onder de kont. Sheryl Sandberg, Lena Dunham, Amy Schumer, Madeleine Albright, Tina Fey en Malala Yousafzai kent u ongetwijfeld, maar ook deze vrouwen verdienen uw aandacht.
Hadjar Benmiloud
“Wij zijn de waakbitches van de maatschappij”
Mocht Forbes ooit een 30 under 30-lijst van de Lage Landen opstellen, dan prijkte Hadjar Benmiloud ongetwijfeld in de bovenste regionen. Deze Nederlandse begon op haar vijftiende een journalistieke carrière en na een reeks columns, boeken, radioreportages en een toneelscript besloot ze haar talent voor de goede (lees : vrouwelijke) zaak in te zetten. Ze stampte Vileine uit de grond, een webzine waarop een team vrouwelijke journalisten schrijft over wat zij zelf zouden willen lezen, van de tampontax en persoonlijke oorlogsverhalen uit het Midden-Oosten tot een oplijsting van vrouwen die de hoofdrol spelen in de onderwereld. Joris Luyendijk noemde Vileine “de beste journalistieke innovatie sinds De Correspondent“. Zet dát maar eens op je cv.
Lisa Calcus
“Mannen komen hier enkel binnen om vuile borden te brengen”
De lange, zware dagen en onregelmatige uren schrikken veel mensen af om hun horecadromen waar te maken, maar Lisa Calcus greep de koe bij de hoorns. Na haar opleiding aan de hotelschool van Namen begon ze meteen een eigen restaurant. In 2009 werd ze Jonge Topchef van Wallonië en in 2012 mocht ze haar trofeeënkast opleuken met de Ladychef of the Year. Dat Lisa haar mannetje kan staan in een wereld overgoten met een saus testosteron is duidelijk. Haar restaurant, Les Gibraumonts, overigens gerund door een volledig vrouwelijke keukenploeg, scoort 16/20 in Gault&Millau.
Jozefien Daelemans
“Je mag niet bang zijn voor de rommel en de rauwe kantjes van het leven”
Charlie magazine werd in het leven geroepen omdat oprichtster Jozefien ‘Josie’ Daelemans haar gading niet vond in het huidige media-aanbod. Op het digitale platform wil ze op een brede, eerlijke manier aan verslaggeving doen. Je kunt er verhalen lezen over opvoeden en burn-outs, over masturberen en datingapps, over depressies, alcoholisme en beeldvorming. Charlie gaat er prat op ‘écht’ te zijn, de bullshit en advertenties voorbij dus. Hun strijdkreet is niet voor niets “fuck fake !”
Lien De Pau
“De dingen die ons een klein beetje bang maken, zijn net die dingen die het de moeite waard maken.”
Lien De Pau werd zelfstandig onderneemster omdat ze haar eigen leven terug in handen wou nemen. Ondernemen is voor haar hét middel om je dromen waar te maken, maar toch zetten nog te weinig vrouwen de stap naar een bestaan buiten de nine-to-five-job. Volgens Lien hebben ze gewoon een duwtje in de rug nodig, een taak die ze graag voor haar rekening neemt. Bij ‘Zeker Van Haar Zaak’ kunnen vrouwen met een droom terecht voor praktische tips, workshops, inspiratie en vertrouwen om zelf aan de slag te gaan en de stap naar ondernemerschap te zetten.
Sophie Vandebroek
“Ik wil dat meisjes dezelfde dromen durven hebben als ik”
Als jong meisje wou Sophie astronaut worden, al scheert ze vandaag als vrouw in de tech-wereld ook behoorlijk hoge toppen. Ze verliet Vlaanderen na haar ingenieursstudie om in Amerika micro-electronics te gaan studeren. Na een periode bij IBM werd ze binnengehaald door Amerikaans print- en kopieermachinebedrijf Xerox, waar ze als CTO ontzettend veel vrouwen in de STEM-sectoren stimuleert. Vandebroek heeft zo’n veertien patenten en haast evenveel awards op haar palmares. Haar naam staat geëtst in de International Hall of Fame van technologievrouwen en op de shortlist van de Inspiring Fifty, een Europees programma dat vrouwelijke rolmodellen in de IT-sector wil aanmoedigen en in de verf zetten.
Marlies Dekkers
“Vrouwen moeten stoppen met opiniestukken schrijven : ze moeten een voorbeeld stellen voor de volgende generaties om zo het beeld van de zelfstandige, ambitieuze vrouw te normaliseren.”
Het is logisch dat Marlies Dekkers een lans breekt voor het feminisme.Met haar creaties wil ze vrouwen letterlijk en figuurlijk ondersteunen én bevrijden. Zo baseerde ze de presentatie van haar laatste collectie op seksuele fantasieën, noemt ze haar lingerie de omkadering van het kunstwerk dat de vrouw is en zet ze op haar website steevast inspirerende, succesvolle dames in de kijker. Het zogenaamde feminiene feminisme – verberg je vrouwelijkheid niet – is een van de stokpaardjes die de Rotterdamse tijdens ieder interview van stal haalt.
Maureen Dowd
“The minute you settle for less than you deserve, you get even less than you settled for.”
Als journalisten de waakhonden van de maatschappij zijn, dan is Maureen Dowd een pitbull. Deze politiek verslaggeefster en columniste van The New York Times wordt gezien als een van de meest meedogenloze in haar vakgebied : George W. Bush noemt haar De Cobra. In haar columns en opiniestukken benadert Dowd het politieke spel met een scherpe blik, gevoel voor humor en een flinke dosis popcultuur waardoor ze de Koreaanse regering met de cast van Mean Girls kan vergelijken en er nog mee wegkomt ook. Dowd won een Pulitzer voor haar columnreeks over het Monica Lewinsky-schandaal.
Sihame El Kaouakibi
“Onze generatie pikt het niet meer dat er alleen óver ons gesproken wordt. Waarom krijgt Fatima geen talkshow in plaats van Bart Peeters ?”
Sihame El Kaouakibi is de oprichtster van Let’s Go Urban, de Antwerpse organisatie die jongeren uit verschillende milieus laat kennismaken met dans, muziek, sport en theater. Tegelijk wil Let’s Go Urban jongeren ook een (zin voor) structuur bieden. Terwijl veel wat stemmingmakers zich vandaag uitspreken over ‘de jeugd van tegenwoordig’ – zeker als die jeugd door het leven gaat met een vreemde achternaam – vertelt El Kaoakibi een positief verhaal over integratie, tolerantie, respect en engagement. Ze fungeert als bruggenbouwer tussen bedrijven die op zoek zijn naar talentvolle, gemotiveerde jonge mensen en geeft jongeren de broodnodige toekomstperspectieven die ze op straat verloren zijn.
Naomi Ekperigin
“If people are laughing, they’re listening.”
Naomi Ekperigin is het soort jonge vrouw dat je zelf wil zijn, en als dat niet lukt : die je op een zachtaardige, doch lichtjes angstaanjagende manier wil forceren om je beste vriendin te zijn. Deze comedienne/activiste schrijft mee aan de superrealistische vrouwelijke reeks Broad City, verscheen als eerste zwarte vrouw op Saturday Night Live en werkt momenteel aan haar eigen show die de veelbelovende (werk)titel Inside Caucasia meekrijgt. Onder de handle @Blacktress tweet Ekperigin dagelijks frappante waarnemingen en hilarisch herkenbare situaties, maar laat je niet misleiden door de makkelijk verteerbare humor : deze New Yorkse heeft wel degelijk een boodschap die ze wil verspreiden.
Pam Grossman
“Women are demanding to be seen, and they want authentic images of their own lives reflected back to them”
Als Getty’s Director of visual trends bepaalt Pam Grossman letterlijk wat ons beeld van de maatschappij is. Als journalisten, reclamemakers of bedrijven geen tijd of budget hebben voor een beeld om hun artikel, campagne of recruteringsfolder te vergezellen doen ze een beroep op haar beeldbank. Het probleem ? Beeldbanken bevatten meestal nogal wat stereotypen. Zoek je een ‘CEO’, dan krijg je een blanke man van middelbare leeftijd, een ‘huiselijk tafereel’ bestaat uit een vrouw die staat te koken voor een dochter die met poppen en een zoon die met autootjes speelt. Grossman werkte samen met de Lean In-organisatie van Sheryl Sandberg om de Lean In-collectie in leven te roepen, een verzameling realistische beelden van vrouwen (en mannen) van alle beroepstakken, achtergronden, huidskleuren, omvang en leeftijden.
Mae Jemison
“Never limit yourself because of others’ limited imagination, never limit others because of your own limited imagination”
“Wetenschapper !” antwoordde de vijfjarige Mae Jemison toen haar leerkracht in 1961 vroeg wat ze later wilde worden. Een behoorlijk gedurfd statement voor een meisje, een zwart meisje dan nog, maar ze heeft woord gehouden. In 1992 was ze de eerste Afro-Amerikaanse vrouw in de ruimte als lid van de Nasa Endeavour-crew. Vandaag heeft ze negen eredoctoraten en is ze directeur van de 100 Year Starship-organisatie die op lange termijn onderzoek voert naar ruimtereizen en wetenschappelijke interstellaire missies. Daarnaast heeft ze haar eigen bedrijf. The Jemison Group ontwikkelde de Alafiya, een telecommunicatiesysteem dat gezondheidszorg in ontwikkelingslanden ondersteunt. Als bovenstaande bijzonder indrukwekkend klinkt, dan is dat omdat het bijzonder indrukwekkend ís.
Lynn Hill
“It goes, boys”
Elles n’ont plus qu’à poursuivre leur ascension, schreef Simone De Beauvoir destijds, en dat geldt zeker voor Lynn Hill. Deze bergbeklimster behoort tot de besten ter wereld in haar sport. En nee, Hill is niet ‘goed voor een meisje’, ze is gewoon goed. Het feit dat er op vrouwelijke bergbeklimmers wordt neergekeken, vindt Hill wraakroepend en ze geeft dan ook geregeld interviews waarin ze pleit voor gendergelijkheid in haar sporttak. Maar het is wanneer ze stilzwijgend de genderkwestie aanpakt dat ze het meeste indruk maakt, wanneer ze indrukwekkende toppen beklimt en records achter haar naam laat optekenen dus. Zo is ze de eerste die een vrije beklimming van The Nose op El Capitan in Yosemite verwezenlijkte, een huzarenstukje waarna ze haar stomverbaasde (mannelijke) collega’s doodleuk meedeelde : “It goes, boys.”
Akilah Hughes
“It’s hard being pizza in a world dominated by burgers”
Ja, Akilah Hughes is een gevierd comedienne, blogster en een getalenteerde cultuurjournaliste bij Fusion, maar de gewiekste twintiger staat in deze lijst omdat ze via sociale media belangrijke onderwerpen aansnijdt. Haar Twitterfeed is een pareltje, haar Snapchats zijn een dagelijks plezier en haar YouTube-kanaal verdient een Oscar. Onder de handle Smoothiefreak spreekt Hughes op openhartige wijze over hoe het voelt om in de lagere school als enige donkere leerling in de klas geviseerd te worden tijdens Black History Month, brengt ze ‘eerlijke make-up tutorials’, houdt ze dronken boekbesprekingen en geeft ze haar toekomstige partners tips over wat ze mogen verwachten van hun first black girlfriend. Wat Hughes echt op de kaart zette, was een video waarin ze een complex gegeven als intersectioneel feminisme verrassend helder weet uit te leggen aan de hand van fastfood. Friendship request : pending.
Chimamanda Ngozi Adichie “Gender as it functions today is a grave injustice”
Moeilijke naam, maar toch ligt hij al jaren op ieders lippen.Adichie is immers een van de meest veelbelovende schrijvers van het moment en blaast een frisse wind door de Afrikaanse literatuur. Gender is een vaak wederkerend topic in haar gelauwerde romans en bundels, en in 2013 gaf Adichie de wereldberoemde TED-talk ‘Why we should all be feminists‘. Fragmenten uit deze speech werden later gebruikt als lyrics voor Beyoncé’s nummer Flawless, en toen de volledige lezing vorig jaar in boekvorm uitkwam kregen alle Zweedse zestienjarigen een exemplaar van de Zweedse vertaling. Als iemand social influencer in haar Twitterprofiel mag zetten, dan is het Chimamanda Ngozi Adichie wel.
Tekst Katrin Swartenbroeckx
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
