Dirk Swartenbroekx, alias Buscemi, maakt moderne dansmuziek, maar diep in zijn hart is hij een nostalgicus. Hij is verslingerd aan oude tijdschriften en zwart-witfilms.

Welke platen red je uit een brand?

Anarchy And Peace van de punkgroep Crass, de eerste Braziliaanse EP die ik kocht van Bob Azzam en Airto Moreira, en platen van rare groepen als Five Or Six en Blurt, die in mijn jeugd veel voor me betekend hebben.

Wat verzamel je?

Tijdschriften uit de jaren vijftig en zestig. Zwart-witfilms van Lauren & Hardy en Humphrey Bogart. Heel gezellig om daar in deze hectische tijden naar te kijken. Toen was alles stijlvoller, hadden de mensen nog aandacht voor details.

Wat heb je uit je kindertijd bewaard?

Al mijn strips. Ik ben een fan van de oude Dupuis-uitgaven, zoals Guust Flater en Guus Slim. Ik heb ook een lamp van Kuifje en een beeldje van Bobby.

Welke voorwerpen in huis koester je?

Mijn eerste sampler en een twintig jaar oud keyboard, model Korg Polysix. Van die oude instrumenten en van de cassettes die ik op mijn elfde opnam, kan ik geen afscheid nemen. Ik kan niks weggooien. Ik stockeer mijn rommel op zolder.

Hoe ziet je ideale dag eruit?

Tegen elf uur opstaan, op mijn gemak ontbijten met een rustige jazzplaat, de krant lezen, wat wandelen en tot twee uur ’s nachts doorwerken aan een nummer.

Wie of wat is het toppunt van schoonheid?

Lauren Bacall, omwille van de sensualiteit die zij in haar jonge jaren uitstraalde.

Met wie zou je weleens een week willen ruilen?

Met de acteur Steve Buscemi. Ik heb dat pseudoniem niet voor niets gekozen. Die man heeft ongetwijfeld een boeiende levenswandel.

Wat is je meest positieve en je meest negatieve karaktertrek?

Positief: vastberadenheid. Negatief: ik kan heel ongeduldig zijn.

Wat is de beste raad die je ooit gekregen hebt?

Omdat ik nonchalant ben, moet ik mezelf regelmatig herinneren aan wat mijn vader vroeger vaak tegen me zei: “Doe dit dadelijk!”

Waaraan erger je je blauw?

Aan mensen die continu over zichzelf praten.

Wat is je favoriete stad?

Antwerpen, waar ik gestudeerd heb. Ik krijg er altijd een vakantiegevoel. Er hangt een ultrarelaxte sfeer.

Wat was je mooiste reis tot nog toe?

Met de rugzak door Andalusië trekken. Zonder planning. Niets moet, alles kan.

Breng je souvenirs mee van je reizen?

Ik kom altijd met een plaat terug. Dat is een ritueel. Zo vond ik in Venezuela fantastische salsa-albums. Ik koop ook altijd iets op de luchthaven. Zonnebrillen bijvoorbeeld, want dat is een obsessie.

Wat heb je altijd op zak?

Een minidisc. Vroeger nam ik zelfs overal waar ik kwam straatgeluiden op. Ik ben een geluidsfreak.

Waar heb je al het lekkerst gegeten?

Telkens als ik in Eindhoven kom, eet ik aan een kraampje een vers maatje met ajuin, en een wit wijntje erbij. Overheerlijk.

Waar droom je nog van?

Ik bouw een professionele studio in mijn nieuwe huis. Ik hoop dat ik steeds meer remixopdrachten krijg, het liefst van grote namen.

“Our Girl In Havana” is uit bij Lowlands. Buscemi treedt op 7 oktober op in de Salon in Silly.

Peter Van Dyck / Foto’s Guy Kokken