Modeontwerpster Anne-Sophie de Campos Resend’s heeft een hekel aan egoïstische, betweterige mensen en wil graag terugkeren in de gedaante van een olifant.

Omschrijf je stijl van ontwerpen met drie woorden.

Fris. Nonchalant. Voor de derde term kies ik een Frans adjectief: juvénile. In het Nederlands betekent dat zoiets als jeugdig, maar dat dekt de lading niet helemaal.

Welke ontwerper krijgt van jou de mode-oscar-aller-tijden?

Er is niet één allesbepalende designer. In haar tijd was Coco Chanel de beste, net als Paco Rabanne, maar dan enkel in de sixties. Margiela heeft ook belangrijk werk verricht. Maar eigenlijk zou ik die oscar liever geven aan een onbekend iemand, die zich interessant kleedt. Zo iemand is boeiender dan gelijk welke ontwerper.

Aan welk object in huis ben je erg gehecht?

Een tabakspotje van mijn Portugese grootvader, hoewel het ondertussen een beetje stuk is. En een armbandje dat mijn grootmoeder nog droeg. Twee objecten die mij naar mijn roots terugvoeren.

Stel: je bent geen modeontwerpster. Welk beroep zou je het liefst en welk het minst graag uitoefenen?

Het liefst: actrice. Het minst graag: verpleegster. Alleen al de geur van ziekenhuizen.

In welke historische periode had je graag geleefd?

In de artistieke middens van de jaren ’30, in New York, of in Berlijn of Parijs.

Welk parfum draag je?

Opium van Yves Saint Laurent. Mijn moeder droeg het vroeger ook al.

Wat is je beste en je slechtste eigenschap?

Ik ben open-minded en optimistisch. Aan de andere kant kan ik soms opvliegend zijn. En ik kan zó dagdromen dat het pijnlijke gevolgen heeft. Ik val, of ik bots ergens tegenaan.

Wie of wat kan je aan het lachen brengen?

Mijn poes Gisèle. Zo grappig als ze aan het spelen is.

Wat doe je als je de lotto wint?

Een pied-à-terre kopen in elke stad die ik graag heb. En dat zijn er veel.

Als je mocht terugkeren in de gedaante van een dier…

Dan kies ik voor een olifant. Een heel intelligent en gevoelig dier.

Wat is het meest originele geschenk dat je ooit kreeg?

Een portret van mezelf, geschilderd door mijn broer Miguel. Het hangt in de eetkamer. Wie niet weet dat het een onverwacht cadeau is, denkt misschien dat ik erg dol op mezelf moet zijn. Maar zo zit het dus niet.

Wat is het meest voorkomende product in je ijskast?

Een fles champagne. Heb ik altijd in huis. Er valt altijd wel iets te vieren. Soms vier ik gewoon het einde van een werkweek.

Heb je een favoriete kunstenaar?

Toen ik jong was: Dali. Nu: de architect Frank Lloyd Wright en de Franse artiest Soulages.

Wat is je grootste angst?

Alleen en depressief te eindigen.

Welke droom wil je nog realiseren?

Voor ik aan de Antwerpse Academie begon, heb ik een jaar in Indonesië gewoond. Het is mijn droom om ooit familie daar naartoe te brengen om er mijn vrienden van ginder te ontmoeten.

Wat is je lievelingsgerecht?

Nasi goreng zoals je die eet in de straten van Jakarta. Roomijs van Ben & Jerry. En frieten.

Waar heb je een hekel aan?

Aan egoïstische, betweterige mensen.

Heb je ergens spijt van?

Het kan raar klinken: als ik het mocht overdoen, zou ik niet meer trouwen. Erik is de man met wie ik mijn hele leven wil delen en onze relatie is prima, maar het boterbriefje heeft voor mij achteraf gezien geen meerwaarde. Ik heb de indruk dat mensen me in een vakje stoppen als ze horen dat ik getrouwd ben.

Peter De Potter / Foto’s Lies Willaert