Muzikant Wigbert Van Lierde is eigenzinnig als een kat en traag als een diesel. Een chaoot en een zoeker die in zijn omzwervingen houvast vond bij Bob Dylan en de lieve gebaren van vriendinnen.

Welke plaat heeft je leven veranderd?

” Blood On The Tracks” van Bob Dylan heeft me een hart onder de riem gestoken toen ik 21 en dolende was.

Met welke muzikanten zou je graag eens jammen?

Ry Cooder, David Lindley, Daniel Lanois, Mitchell Froom en dichter bij huis: de inventieve gitarist Jean-Marie Aerts.

Welke boeken hebben je recent veel genot verschaft?

“Scheepsberichten” van E. Annie Proulx, door de knap in elkaar gestoken intrige. “Kapitein Corelli’s Mandoline” van Louis De Bernières: een liefdesverhaal dat zich afspeelt in de oorlogsjaren.

Heb je een talisman?

Ik geloof niet echt in geluksbrengers, maar ik kreeg er eentje van een vriendin toen ik twee jaar geleden tussen drie levens in zat en niet goed wist welke weg te kiezen. Zo’n lief gebaar alleen al doet je tot jezelf komen.

Wat heb je altijd op zak?

Een vers gestreken zakdoek.

Hoe ziet je ideale dag eruit?

Een dag waarin niets moet en alles mag. Hij moet rustig beginnen, want ik ben een diesel.

Wat verzamel je?

Ik heb twintig gitaren. Soms denk ik: ik verkoop er één, maar ik kan het niet. Ik heb wél een keer een Gibson aan Roland gegeven.

Wat is de beste raad die je ooit kreeg?

Van Roland: “Doe nooit iets tegen je zin.”

Wat is de laatste film die je geraakt heeft?

Dat moet ” Il Postino” geweest zijn. Heel poëtisch.

Bergen of zee?

Als ik op een berg sta, heb ik altijd het gevoel thuis te komen. Vorige zomer had ik het extreem druk. Net toen ik op het punt stond twee dagen naar de bergen te rijden, viel m’n auto in panne. Om me te troosten heeft een vriendin toen een beeldje gemaakt: ik op een berg met een witte vlag.

Wie is je grootste held?

Bob Dylan was op zijn eigen manier een held. Hij deed zijn ding met bravoure en humor, ondanks de tegenwind.

Wat is de meest benarde situatie waarin je ooit bent beland?

Ik was 17 en stond te liften om één uur ’s nachts. Er stopte een wagen. De chauffeur bleek een akelige man, die op jonge jongens viel. Ik heb mij er gelukkig uit kunnen praten. Nóg enger vond ik het gevoel toen ik in Leuven Centraal met Brendan Croker optrad. Ik moest mijn identiteitskaart afgeven en toen de ene na de andere deur achter mij dicht viel, besefte ik plots: hier ben je je identiteit kwijt. Ik verzeker je: binnen die gevangenismuren is het doffe ellende.

Welke steden trekken je aan?

Steden met een consequent doorgedreven persoonlijkheid, zoals New York. Maar ook Venetië, omdat de tijd er bevroren lijkt, en Rotterdam, waar moderne architecten hun fantasie de vrije loop hebben gelaten.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen?

Ik zou een minder chaotische mens willen zijn.

Wat zou je doen als je een dag onzichtbaar kon zijn?

Rondwandelen in het Witte Huis of een koninklijk paleis: gevestigde instituten waarover wilde verhalen de ronde doen en waar de schijn hoog wordt gehouden.

Als welk dier wil je reïncarneren?

Een zeeschildpad.

Kat of hond?

Wij hebben twee katten. Ik hou van het je m’enfoutisme van die zelfstandige, eigenzinnige dieren.

Wigbert, Kris De Bruyne, Bart Plouvier en Ernst Löw toeren nog tot 11 maart door Vlaanderen met het muzikaal-literaire programma “De Grote Liefde.”

Peter Van Dyck Foto’s Lies Willaert