Als componist Dirk Brossé straks de première van zijn Karel V-oratorium dirigeert, maakt hij zich zo laat mogelijk klaar. Eeuwenoude voorwerpen, foto’s en stilte brengen hem rust en inspiratie.

Hoe bereid je je voor op een concert?

Ik ben altijd heel nerveus, dus tracht ik zo laat mogelijk in de sfeer te komen. Ik loop zolang mogelijk in mijn gewone kleren.

Wat maakt een vrouw mooi?

Authenticiteit, iets te vertellen hebben, oprechtheid, een mooi innerlijk. Schoonheid is een rekbaar begrip.

Wat neem je mee op reis?

Belgische pralines en cd’s voor buitenlandse vrienden; een walkman-recorder om geluiden en muziek op te nemen, zoals een muzikant in een kroeg.

Geloof je in hogere krachten?

Een mens moet de kracht uit zichzelf halen.

Wat is je favoriete popgroep?

Queen. Bohemian Rhapsody is een muzikaal hoogstandje. En ook Tina Turner, Eric Clapton en Paul Simon. House, techno of drum’n bass zeggen me niets.

Koop je beautyproducten of designerkleding?

Ik gebruik deodorant, aftershave en jaarlijks enkele potten gezichtscrème. Ik wil er verzorgd uitzien en draag veel donkere kleuren, naast Japanse en Chinese tinten. Ik heb spullen van Bikkembergs en Van Beirendonck, maar de ontwerper is voor mij niet belangrijk.

Met welke muziek ga je slapen?

Geen. Muziek is iets essentieels, niet voor op de achtergrond. In restaurants kan dat verschrikkelijk storen. Ik hou van de stilte.

Heb je persoonlijke helden ontmoet?

Ik had interessante gesprekken met Gabriel García Márquez, met wie ik mijn eerste symfonische compositie schreef, en met Ernesto Samper, de omstreden president van Colombia. Ook Leonard Bernstein en Herbert von Karajan vergeet ik niet.

Wat is het vervelendste aspect van je beroep?

De eenzaamheid van het reizen, al hou ik van de confrontatie met mezelf.

Welk voorwerp koester je het meest?

In de top vijf zit een pentekening van een stervende vrouw door Octave Landuyt, een van mijn geestelijke vaders. Ik ben ook gehecht aan mijn fotocollectie.

Heb je ergens spijt van?

Nee. Zoals iedereen maak ik vergissingen. Gelukkig maar, alleen zo kan je evolueren. Ik kan makkelijk bepaalde axioma’s aanvaarden. Vroeger had ik moeite met de dood. Wat is de zin van het leven als het niet eeuwig is? Ik kan soms dagenlang piekeren over details. Ik denk in zwart en wit.

Koester je een droom?

Iets maken rond de onderdrukking van de Tibetanen door China en daartoe naar Tibet trekken. Een landkaart heb ik al. En ik correspondeer met de dalai lama.

Ben je verzamelaar?

Ik heb zo’n 250 muziekinstrumenten en voorwerpen, vaak eeuwenoude etnische objecten. Soms blijkt achteraf wel dat ik nep heb gekocht. De instrumenten verwerk ik in mijn composities, ik kan ze allemaal bespelen.

Wat was het belangrijkste moment van je leven?

Drie dagen geleden, toen ik met The London Philharmonic Orchestra een eigen werk opvoerde. En de opvoering in ’98, in Quito, van het werk met Márquez. Daar zaten zowel de arme, onderdrukte bevolking als de corrupte regering. Clochard en president naast elkaar.

In welke concertzaal speel je het liefst?

Het Concertgebouw in Amsterdam, waar alle grote dirigenten sinds Mahler en Richard Strauss hebben gestaan.

Wat is je lievelingskeuken?

Italiaans, Thais, de wereldkeuken. Maar niet met een westerse afwerking of op een fusion-manier. Ik ga dagelijks uit eten, ook omwille van de gezelligheid.

Karel V-Oratorium van Dirk Brossé (libretto van Elie Saegeman) gaat in première op 24 februari in ’t Kuipke, Citadelpark in Gent. Info en tickets: Tel. 09/242.81.54.

Wim Denolf/Foto’s Catherine Lambermont

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content