Actrice An Miller, te zien in “Mijn Blackie” van het Nieuwpoorttheater en “Het laatste uur” van TheaterTheater, houdt van gamba’s en koestert haar konijnenoortjes.

Wat is het leukste aspect aan je job?

Het samen spelen, telkens met andere mensen. Hoewel, ooit wil ik nog eens een monoloog spelen.

Van wie heb je het meest geleerd?

Johan Dehollander, Peter Gorissen, Luc Perceval, Damiaan De Schrijver… dat zijn mensen door wie ik mij een mening ben gaan vormen, over theater in het algemeen en over de dingen die ik doe.

Hou je van shoppen?

Ja, heel erg. Vooral kleren, als ze maar niet te duur zijn en mij aanspreken. Of ik koop een jurkje omdat er zo’n mooi kraagje aanzit of prachtige mouwen. Want ik naai ook veel zelf.

Ben je een verzamelaar?

Nee, eigenlijk niet. Wat ik wel doe, in verband met kleren dan, is spullen kopen waarvan ik denk ‘daar doe ik ooit nog iets mee’. Zoals dat circuskleedje. Ik vind circus sowieso prachtig. Omwille van het spektakel, maar ook dat zigeunerachtige van een groep die rondreist spreekt mij aan.

Bewaar je dingen uit je jeugd?

Nee. Ik ben nogal slordig en ik verlies alles. Wat ik wél nog heb zijn de brieven van mijn eerste vriendje, maar dat is eerder toevallig.

Wat is je lievelingskleur?

Rood. Ik ben bijvoorbeeld heel trots op deze rode zetel.

Aan welk kledingstuk kleven mooie herinneringen?

Aan deze konijnenoortjes. Die kan ik nooit wegdoen. Ik droeg ze vorig jaar in “Napels”, een stuk van het Nieuwpoorttheater.

Wat eet je het liefst?

Gamba’s. Zeevruchten in het algemeen. Maar ik hou ook van biefstuk friet.

Hou je van koken?

Als ik tijd heb wel. Ik maak graag heel gewone gerechten: vlees, aardappelen en groenten. Of wokken, dat vind ik fantastisch.

Wat vind je de mooiste eigenschap in een ander?

Eerlijkheid.

Lieg je wel eens?

Soms. Ik kan heel moeilijk néén zeggen, en dan is het makkelijker om een smoes te verzinnen.

Van welk object krijg je nooit genoeg?

Mariabeeldjes. Ik weet niet waarom. Vroeger moest ik er niet van weten. Maar nu… er is iets met die kleuren wit en blauw dat mij aanspreekt. Dat ene met die lichtjes heb ik in Oostakker gevonden. Fantastisch, niet?

Reis je graag?

Ja, maar ik heb heel snel heimwee.

Wat is je droombestemming?

New York. En zou ik heel graag eens een maand de natuur ingaan, met alleen het geluid van die natuur. Niks anders. Maar misschien zie ik dat te romantisch.

Ben je graag alleen?

Ja, maar vooral omdat ik weet dat er andere mensen zijn.

Doet muziek je wat?

Ik zet graag mijn cd-speler heel luid. Dat kan mijn stemming helemaal veranderen.

Welke cd ligt nu op?

Ann Christy. Daar ben ik zot van. Dat was de eerste cd die ik kocht en intussen ken ik de liedjes van voor tot achter.

Hecht je belang aan uiterlijk?

Ik wil er graag goed uitzien, maar ik ben er niet voortdurend mee bezig. Ik vind het wel heel plezant om me voor een avondje uit helemaal op te tutten.

Wat is je grootste angst?

Oud worden en alleen achterblijven.

Wat is jou het dierbaarst?

Mijn familie, hoewel die relaties af en toe heel moeilijk zijn geweest, zou ik ze niet kunnen missen. En mijn vriend.

Waar krijg je een kick van?

Iets doen, dat ik eigenlijk niet goed durf. Het gevoel van die overwinning op jezelf is gewoon fantastisch.

Hilde Verbiest / Foto’s: Kristien Buyse