Tussen de bloemen, planten, dochters en kippen is tassenmaker Xavier Kegels (Hedgren) een gelukkig man.

Welke muziek ligt er momenteel op de cd-speler?

Barok. Vooral Händel.

Welk boek ligt er op je nachtkastje?

Een stapel literatuur over planten en bloemen. Tuinieren is mijn grote hobby.

Waar ben je het liefst?

Hier thuis. En in mijn serre.

Heb je een lievelingsplant?

Ik ben erg trots op mijn Nieuw-Zeelandse camelia. De bloemen zijn bijna te mooi om echt te zijn. Aan de linde in de tuin ben ik ook gehecht. Hij is geplant toen de eerste steen van dit huis werd gelegd, in 1936.

Welke tijdschriften lees je?

Acht of negen tuinbladen. Viewpoint, over trends. Sport & Street, met nieuws uit de streetwear en sportmode. En Pipo de Clown, samen met mijn dochter Eline.

Je hebt twee dochters: Eline en Julie. Heeft dat je leven veranderd?

Ik ben een wandelende reclame voor het vaderschap. Mijn familie brengt rust en warmte. Vroeger betekende het werk alles, nu is er godzijdank nog iets anders.

Welke eigenschap haat je in mensen?

Hypocrisie.

Wat zou je willen veranderen aan jezelf?

Ik zou gedisciplineerder willen zijn: vaker op die loopband staan, minder toegeven aan gastronomische genoegens. Een extra dosis diplomatie zou me ook geen kwaad doen.

Wat zou je vrouw aan jou willen veranderen?

Zij zou graag willen dat ik wat meer aandacht besteedde aan mijn uiterlijk.

Aan welke Hedgren-collectie werk je nu?

Zomer 2000. De eerste lijnen voor winter 2001 staan op papier.

Wat is je werkmotto?

Je moet jezelf steeds weer in vraag stellen.

Waar werk je het liefst?

Drie keer per jaar zonder ik me vier weken af in Taiwan. Ik werk er snel en graag.

Heb je een archief?

Ik bewaar de prototypes van de tassen die een enorm succes waren. Al is het alleen maar om te zien hoe ver dat eerste probeersel van het uiteindelijke product staat.

Je verlaat het huis nooit zonder…

Horloge. Tijd is belangrijk voor me. Voor de rest vergeet ik altijd wel wat: m’n sokken, sleutels, papieren, geld…

Wat zijn je favoriete restaurants?

Met mijn vrouw erbij: iets nieuws op de Grote Steenweg in Berchem: Ikebana, Japans-Chinese keuken. Als ik alleen ben, ga ik naar de frituur.

Waar zou je willen wonen?

In de Algarve in Portugal. Het klimaat is ideaal en het landschap is één grote tuin.

Heb je een lievelingskleur?

Wit. Zelfs mijn blauwe regen is wit. Ik tolereer één rode roos omdat ze zo goed geurt. Voor het overige verkies ik lichte pastels.

Heb je een lievelingswinkel?

Tokyu Chibuya in Tokio, een hobbywinkel met een immens grote keuze. Elk object is een esthetisch pareltje. Ik kocht er een snoeischaar.

Aan welk object ben je erg gehecht?

Ik kijk nog steeds graag naar de twee schilderijen van Bruneau die ik in ’89 heb gekocht.

Wat was er het eerst: de kip of het ei?

De kip, zo wordt beweerd. Maar aangezien ik wat Belgisch pluimvee en enkele Barnevelders heb lopen, heb ik daar zo mijn twijfels bij. Dat kippen eieren leggen, is een perfect geniaal idee; het kan onmogelijk door een kip zijn verzonnen, dat gaat hun verstand te boven.

Op je graf staat te lezen:

Met humor: “Hij leerde zijn volk tassen dragen”.

Xavier Kegels loopt niet hoog op met de intelligentie van kippen. Hij werkt graag in de serre en kocht in Tokio een snoeischaar. Hij is gehecht aan de schilderijen van Bruneau. Een recente culinaire ontdekking: Ikebana.

Lene Kemps / Foto’s: Tom Niemans