Barbara Wyckmans, directeur van “Het Paleis”, het theaterhuis voor kinderen en jongeren in Antwerpen, houdt van Alma Mahler, heeft een hekel aan luiheid en spijt van haar bloemetjesgordijnen.

Welk object koester je het meest?

Een eerste druk van “Mijn volk” van Gerard Walschap. (Neemt het boek en leest voor:) “De vader was nen Teugels, nu weet ge genoeg, geen Teugels heeft van ze leven gedeugd.” Het is de mooiste openingszin die ik ooit gelezen heb.

Wat is jouw mooiste herinnering?

Een tekening van Benoît die ik kreeg toen de Thersitesprijs mij een paar jaar geleden door de pers werd toegekend voor mijn werk. Het is een extra stimulans en een symbool van jaren van inspanning.

Welk aspect van je job vind je het aangenaamst?

Dat ik mijn werk kan delen met anderen. Ik krijg geld van de gemeenschap zonder zelf toneel te spelen, te regisseren of te musiceren. Ik probeer die subsidie dubbel en dwars terug te geven door mensen mooie dingen te tonen.

Wat is het mooiste dat jij hebt?

Enthousiasme waar ik vaak uit kan putten en dat ik kan doorgeven aan anderen.

Heb je een dagelijks ritueel?

Ik mag thuiskomen om drie uur ’s ochtends, maar iedere dag zal ik voor ik ga slapen nog wat lezen in bed.

Welk boek ben je nu aan het lezen?

“Anna, Hanna en Johanna” van Marianne Fredriksson.

Wat is je lievelingsmoment van de dag?

De ochtend. Dan heb ik veel energie. Ik hou ook van het moment rond vijf uur ’s namiddags als de telefoons stilvallen en iedereen naar huis gaat. Dan lees ik de artikels die ik ’s morgens uit de krant heb geknipt of schrijf ik nog een tekst.

Wat doe je het liefst in je vrije tijd?

Naar het theater gaan.

Wat is voor jou de meest rustgevende plek?

Onze slaapkamer. Ze dateert uit vorige eeuw. Op het bed staan de initialen van baron Henri Steiner. Hij liet zijn slaapkamer na aan een oudoom van ons die met hem bevriend was. We hebben ze geërfd.

Wat is je lievelingskleding?

Ik vind het heel plezierig om nu eens in een deux-pièces rond te lopen en dan weer in iets lang of kort. Ik hou van een vrouwelijke lijn. Ik zal niet gauw een slobbertrui aantrekken.

Heb je een vaste shoppingroute?

In Antwerpen de Schuttershofstraat, in Hasselt de Kapelstraat.

Wat is je lievelingsgerecht?

Oesters met champagne.

Hoe ziet je ideale dag eruit?

Ontbijten met het hele gezin. ’s Middags zou ik thuis wat werken. De dag eindigt met een bezoek van of aan vrienden.

Welke karaktereigenschap stuit je tegen de borst?

Luiheid, daar kan ik echt niet tegen. En oneerlijkheid. Omdat je dat niet kan vatten.

Je verlaat je huis nooit zonder…

Oorbellen! Als ik die vergeet, rijd ik terug naar huis.

Voor welke voorwerpen heb je een zwak?

Vulpennen. Als ik op een vergadering iemand een vulpen zie gebruiken, heeft die al een streepje voor.

Welke muziek ligt er op je cd-speler?

De Goldbergvariaties van Bach.

Wat verzamel je?

Blikken dozen. Op kantoor verzamel ik van die stilleventjes in een glazen bol waarover sneeuwvlokjes dwarrelen als je ermee schudt.

Heb je een voorbeeld in je leven?

Alma Mahler. Ze was een boeiende vrouw en doorprikte de kunstmatigheid van de grenzen tussen literatuur, architectuur, theater en beeldende kunst.

Anna Luyten / Foto’s Catherine Lambermont