world

Op het voorbeeldige Hemisphere-label zijn wederom een aantal bijzonder attractieve deeltjes verschenen. Als daar zijn “Casablanca” van El Lebrijano (echte naam Juan Peña), een meneer die eruitziet als Odilon Mortier, maar die zo’n vocale gedrevenheid heeft dat het bijwijlen beangstigend wordt. Peña was een traditioneel flamenco-artiest toen hij een paar jaar geleden bij toeval in contact kwam met de Arabische muziek uit het noorden van Afrika. Zijn eerste poging, “Encuentros”, verkocht een goeie 200.000 stuks. Met “Casablanca” heeft hij de kruisbestuiving van twee muzikale genres nog beter in de vingers. Een ontroerend formidabel plaatje.

“Beyond the River” brengt, bij middel van de groepen Auti, Ilgi, Grodi en Rasa, muziek van Letland in kaart. Terecht wordt in het inlegboekje verwezen naar de brugfunctie van de Baltische Staten tussen Bulgaarse koren en Hongaarse folk enerzijds en Scandinavische muziek anno nu. Wie denkt aan een combinatie van Mystère des Voix Bulgares en Värttinä zal niet ver uit de buurt zijn. De ene keer ligt de nadruk iets meer op het traditionelere werk, de andere keer (“Es Jums Ludzu Saimenieki” van Grodi) wordt er meer geëxperimenteerd, maar geen enkele van deze groepen neemt vrede met het naspelen van wat geweest is. Dit is post-folklore: eerbied voor het verleden maar met het oog op morgen.

“Brazil Now” bevat enerzijds elf tracks van de jongere generatie Brazilianen en anderzijds vijf klassiekers onder de noemer “Brazil Then”. Het zijn bekende namen (Maria Bethania, Carlinhos Brown, Lô Borges, Clara Nunes en zo), die op de meeste compilaties met Braziliaanse muziek figureren, alleen lijkt deze keer meer de klemtoon gelegd op het melancholische en minder op het exuberante. Elis Regina is een beetje de Janis Joplin van de Braziliaanse muziek geweest en “Vento de Maio”, aangevuld met drie bonus tracks, laat op bijwijlen aangrijpende wijze horen waarom.

“Ju Ju Jubilation” is geen letter te veel gezegd voor de sfeer op deze cd van de Nigeriaanse ju ju-meester Chief Ebenezer Obey, waarbij hét waarmerk van deze artiest prominent naar voor komt: drie swingende en opzwepende suites van bijna twintig minuten elk met aalvlugge loopjes en over-en-weer-gezang.

Sectie indrukwekkende stemmen. De Libanese zangeres Fairuz wordt niet voor niets met het epitheton “legendary” omhangen. Op deze cd staan zeven magistrale live-tracks, waarbij het publiek hoorbaar uit z’n dak gaat. Van een geheel andere orde is tango-legende Carlos Gardel, beau mâle par excellence. Hoewel geboren in Frankrijk gaat de man toch door als een van dé monumenten van de Argentijnse muziek (en niet alleen omdat hij tijdens zijn hoogdagen bij een vliegtuigramp om het leven is gekomen). Deze tango’s uit de jaren ’30 zijn stuk voor stuk aangrijpend gezongen en gespeeld.

El Lebrijano con La Orquesta Arabigo Andaluza, “Casablanca” ( ). Various, “Beyond the river” (). Various; “Brazil Now” (). Elis Regina, “Vento de Maio” (). Chief Ebenezer Obey, “Ju Ju Jubilation” (). Fairuz, “The Legendary Fairuz” (). Carlos Gardel, “The best of” (). Al deze releases zijn verschenen op Hemisphere.

JACKY HUYS