Deze bijzondere woning heeft wel het silhouet van een tovenaarshoed maar toen ze in 1985 gebouwd werd, was er nog geen sprake van hoedenatelier Awardt dat er nu in actief is.

Architect Jan Van den Berghen dacht helemaal niet aan een hoed toen hij zijn huis ontwierp maar wel aan de beroemde staafkerken uit Noorwegen, die op houten torens en Vikingschepen lijken. Dit zonderlinge huis ligt in een bos aan de Zennegatvaart in Mechelen. Het wringt zich een weg tussen de bomen naar de hemel en is liefst achttien meter hoog. “Toen mijn man ons huis bouwde, wilde hij dat alle bomen van het bos gespaard bleven”, legt Wies Dehert uit. “Het staat dus middenin het loof en is daarom ook ondiep gefundeerd. Het groen zorgt voor een natuurlijke afkoeling in de zomer.”

Nu wordt het pand bewoond door hun dochter, Els Van den Berghen. Moeder en dochter runnen op de gelijkvloerse verdieping van het pand hun hoedenatelier Awardt. Els heeft de woning waarin ze opgroeide wel wat laten aanpassen aan de noden van onze tijd : “Het was vroeger helemaal open, er zat een trap in tot boven en je kon van beneden naar de nok kijken. Om het beter te kunnen verwarmen, besloten we de verdiepingen van elkaar af te sluiten. Ook omwille van de veiligheid, zodat de kinderen niet naar beneden kunnen vallen. Mijn vader wilde die verbouwing liever niet zelf doen en suggereerde om te werken met architect David Driessen.” David verving de open trap door een metalen trappenhuis met enkele ramen die de transparantie wat bewaren. De imposante cilinder is vanbinnen rood geschilderd en beneden, aan de buitenkant, hangt een metershoge foto. Dat bezorgt het interieur een hedendaagse uitstraling die past bij het vele hout dat nog verwijst naar de moderne architectuur van de jaren ’60 en ’70.

Wies en Els, moeder en dochter, begonnen met hun atelier in ’97, nadat ze beiden een uitgebreide opleiding tot modist hadden gevolgd. Wies was daarvoor al actief als keramiekkunstenares en Els studeerde inte-rieurarchitectuur. “Maar dat beroep heb ik nooit uitgeoefend”, vertelt ze, “omdat we al tijdens mijn laatste jaar hoeden begonnen te maken die succes hadden. Tegen het einde van mijn studies leverden we al aan twee winkels. De keuze was dus snel gemaakt.” Daarna volgden ze een opleiding maroquinerie in Brussel om ook lederen hoeden en handtassen te maken. Ondertussen is hun atelier een succes. In Mechelen hebben ze een eigen winkel, daarnaast nog een dertigtal verkooppunten in ons land. Hun handtassen, sjaals, hoeden en schoenen worden ook in het buitenland gewaardeerd en in Japan hebben ze zelfs een eigen agent.

De hoeden vormen de basis van de productie. Ze ontwerpen zowel serieproducties als unieke stukken. “Bijvoorbeeld voor mensen die hoeden nodig hebben voor een huwelijksfeest. Maar we krijgen ook dames over de vloer die naar de paardenraces van Ascot gaan”, legt Wies uit. “De unieke stukken worden hier gemaakt maar van de serieproducten vervaardigen we hier alleen de prototypes die dan door externe ateliers worden gemaakt.” Ze maken hoeden van stro, vilt, textiel en leder. “Het stro kan van alles zijn, van papier tot brandnetel. Het wordt nat gemaakt en over een houten mal getrokken om te drogen en een vorm te krijgen”, vertelt Els. “We moeten de natte hoed wel vastspijkeren, anders schuift hij los. Na het drogen wordt er een soort stijfsel op aangebracht.” Voor de vilten hoeden, doorgaans van konijnenhaar, gaan ze net omgekeerd te werk. Op het vilt wordt eerst stijfsel aangebracht, daarna wordt het materiaal door middel van stoom zacht gemaakt en over een houten mal getrokken. Zo ontstaat natuurlijk alleen de basisvorm. Er komt bij de productie wel meer handwerk kijken, want de collectie is tamelijk versierd en werd in de loop der jaren ook uitgebreid.

Wies en Els vinden de ongewone plek waar ze werken erg inspirerend. “Bovendien ervaren we deze ruimte elk seizoen anders”, merkt Els op. “In de zomer gaan alle deuren en ramen open en zetten we zelfs de naaimachines buiten. Heerlijk gewoon !”

Voor meer info : www.awardt.be

Door Piet Swimberghe – Foto’s Frederik Vercruysse

Het huis is geĆÆnspireerd op de beroemde staafkerken uit Noorwegen, die op houten torens en Vikingschepen lijken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content