WINTER IS HUN WERK

De een kijkt reikhalzend uit naar de eerste sneeuw, de ander baant ze uit de weg, een derde maakt van vrieskou een feest. Met Koning Winter doen ze goede zaken : drie portretten.

ROCH GÖBELS: Verhuurt ski’s in de Hoge Venen

Verban Roch Göbels (44) één dag naar een kantoor achter een computer en zijn goed humeur smelt weg als sneeuw voor de zon. De Ardennees runt al acht winters het skiverhuurstation SkiAction op de skipiste van Baraque de Fraiture, 652 meter hoog in de provincie Luxemburg, de hoogste alpineskipiste in België. Skiën zit hem in de genen. “Zodra ik goed en wel kon lopen, stond ik op de latten, eerst op langlaufski’s, daarna op alpineski’s. De meeste kinderen uit deze streek skiën van kindsbeen af. Ik ben erdoor gepassioneerd, net als de rest van mijn familie. Mijn grootvader langs moederzijde is trouwens afkomstig uit de Italiaanse Dolomieten en vertelde vaak over de besneeuwde toppen ginds.”

Roch is niet de zaakvoerder van de skipiste, wel de spil én het aanspreekpunt, van zodra de eerste sneeuw valt. “Ik verkoop en verhuur langlauf- en alpineski’s, snowboards en sleeën. Er zijn drie alpineskibanen (die ’s avonds verlicht zijn), vier langlaufloipes en een sleebaan. De meeste bezoekers huren hun materiaal, zeker als ze voor het eerst op de latten gaan staan. We hebben zeshonderd paar langlaufski’s en evenveel alpiniski’s in stock. Dat vergt veel onderhoud. Elk jaar gaan er een aantal stuk, maar als je niet voldoende investeert, gaat de service achteruit, en dat wreekt zich op termijn.”

Al woont hij hier al zijn leven lang, Roch blijft verwonderd door de schoonheid van de Ardense veenmoerassen, de weilanden en bossen van het plateau des Tailles. “Ik ben verliefd op de Ardense natuur en dat gevoel gaat, in tegenstelling tot de meeste verliefdheden, nooit over (lacht). Ik heb veel geluk dat ik mijn passies kan uitleven in deze natuur. In de andere seizoenen verhuur ik mountainbikes en werk ik als tuinaannemer. Ik ben altijd buiten.”

Het worden stilaan spannende dagen voor Roch, die nu vooral de blik ten hemel richt en zich ontpopt tot weerman. “Je scrute le ciel à l’affût du moindre flocon, ik volg de weerberichten op de voet, hier en in Frankrijk. De vooruitzichten zijn goed. In de Vogezen sneeuwt het al en die zijn niet zo veel hoger dan de Ardennen. Soms is het toch stressen, want de sneeuwval is zo wisselend elk jaar. 2012 was top, met achtenvijftig skidagen, maar ik heb ook jaren meegemaakt van drie en zelfs nul skidagen. De zaken lopen gelukkig beter de jongste jaren. En van zodra er genoeg sneeuw ligt, ga ik als eerste de pistes uittesten. Via twee websites, onze Facebookpagina en telefoonpermanentie houden we de ongeduldige skiërs non-stop op de hoogte.”

BART GOEKINT: Bedenker/coördinator van de vernieuwde winterfeesten in Gent

Vanaf december kunnen de ijzers onder, zoals de Friezen zo mooi zeggen, en rijzen overal te lande schaatspistes uit de grond. Onder meer dankzij Satellite Ice, een Oostends bedrijf dat jaarlijks zo’n vijfenveertig aluminium ijsschaatsbanen aanlegt, in België, maar ook in Nederland, Frankrijk, Engeland tot zelfs in Dubai. Bart Goekint (54), in een vorig leven bedrijfsleider van een grafisch bedrijf, is er sinds een jaar als medevennoot verantwoordelijk voor de cel uitbating. “Ik overleg met lokale overheden, bouw de pistes mee op in binnen- en buitenland, en baat ze soms mee uit, zoals vorig jaar in Nieuwpoort. De winter is hectisch, want alle pistes moeten in een periode van anderhalve maand opgebouwd en weer afgebroken worden. We werken dan met heel wat extra interimkrachten en freelancers.”

Dit jaar verhuist het Gentse wintergebeuren opnieuw van het Sint-Pietersplein naar de vernieuwde binnenstad. De stad schreef een aanbesteding uit, Satellite Ice werd uitverkoren en organiseert het hele winterevent, dat zich uitspreidt van de Korenmarkt, over Klein Turkije tot Sint-Baafs. Bart : “Ik blijf zelf als overkoepelende verantwoordelijke zeven weken ter plekke, het event loopt van 6 december tot 5 januari 2014, de ijspiste blijft een week langer open. Het wordt fantastisch, met een internationale kerstmarkt, een nostalgische kermis met paardenmolen… en natuurlijk de ijspiste die onder de stadshal komt. We creëren ook een bos waar een schaatspad doorheen loopt, en er komen drie horecablokhutten, waaronder de Moose (Eland)-Bar. De rode draad : Het Hoge Noorden.”

Bart Goekint draagt vele petjes dezer dagen : die van meesterplanner, people manager en arbeider. “Zodra de camion arriveert, beginnen we aan de opbouw van de piste. Dat duurt drie dagen. Voor de opbouw van het hele evenement zijn tien dagen nodig. Onze aluminium ijsbanen zorgen voor een perfecte overdracht van koude, zonder warmtelekken. Alleen sneeuw kunnen we missen als kiespijn. Tijdens het winterevenement openen we in de week vanaf 8.30 uur, want er komen heel wat scholen op af. In de weekends en vakantieweken zijn we open van 10 tot 1 uur ’s nachts. Het wordt keihard werken.” Bart houdt van de buitenlucht, de fysieke arbeid, maar ook van al het geregel. “De bezoekers moeten plezier hebben, en dat kan alleen als onze medewerkers ook plezier uitstralen, vriendelijk en behulpzaam zijn. Daar waak ik streng over. Op de piste zien we erop toe dat sommige schaatsers niet te wild worden. Voor ongelukjes zoals valpartijen is er een beperkte EHBO-post stand-by.” Zeker wanneer de drank in de man is, is de wijsheid uit de kan. “Zatte mensen op het ijs, dat kan niet, die verwijderen we discreet.” Elk jaar is er ook ruimte voor nieuwe rages op het ijs. Schrik dus niet als je plots op een pinguïn of banaan (schaatshulpje voor kinderen, red.) stoot in de Gentse binnenstad.

AGNES SMIT: Strooit zout op Antwerpse wegen

Vanaf 1 november tot 1 april staan de Antwerpse stadsmedewerkers paraat om met strooiwagens en handstrooiwagentjes de Antwerpse straten, bruggen, op- en afritten van autosnelwegen, fietspaden en stoepen sneeuw- en ijzelvrij te houden. Bij de start van de winter heeft ‘de sneeuwdienst’ van Stad Antwerpen 2100 ton zout en 80.000 liter pekel in stock, die nadien voortdurend wordt aangevuld. Op werkdagen kan er een beroep gedaan worden op 300 vegers en 150 werknemers van de groendienst om manueel te strooien. Tijdens het weekend blijven er altijd 28 werknemers stand-by. Elke werkdag staan ook 24 chauffeurs klaar om uit te rijden met een strooiwagen. Eén van hen is Agnes Smit (56). “Ik werk sinds 2003 bij de dienst stadsreiniging. Eerst stond ik zelf achter de kar, om vuilnis op te laden. Ik deed die job graag, maar ik dacht : als mannen met de camion kunnen rijden, kunnen vrouwen dat ook ! Al blijft het een typische mannenjob. En je moet tegen een plaagstoot kunnen, ze houden zich niet in voor een vrouw.”

Agnes behaalde haar rijbewijs, slaagde voor een proef en werd meteen voor de leeuwen gegooid. “In het begin reed ik rond met een klein hartje, maar nu doe ik het heel graag en gaat het vanzelf.” Agnes noemt zichzelf een allround chauffeur en rijdt zowel met vrachtwagens als met kraanwagens. Sinds enkele jaren strooit ze ook zout. “Bij lichte kans op sneeuwval of sporadische rijmplekken strooien we preventief, bij hevige sneeuwval of ijzel zijn we non-stop op pad.” In België springen vries en dooi voortdurend haasje-over, werk genoeg dus. “De fietspaden worden met speciale wagens geborsteld zodat ze sneeuwvrij zijn en vervolgens bestrooid met pekel. Pekel heeft langer effect en veroorzaakt minder schade aan fietsen dan zout. Zout moet bovendien eerst ingereden worden om goed te functioneren, en is alleen efficiënt bij nat weer.” In de winter is Agnes een nachtraaf, maar niet om te feesten. “We strooien meestal ’s nachts. Mijn nachtshift loopt van middernacht tot 7 uur. Als het volop sneeuwt, neemt er ’s morgens een ploeg over en zijn we 24 uren op 24 stand-by. Als het ’s morgens licht wordt en je weet dat de mensen zich veilig op de weg kunnen begeven, dan geeft dat een goed gevoel.”

DOOR SAM DE KEGEL & FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK