Hij werd populair op het witte doek als de man-die-de-Aarde-redde in Independence Day. Nu maakt de ster van de komedieserie The Fresh Prince of Bel Air zijn overstap naar het grote scherm helemaal waar met Men in Black.

Jenny Peters / IFA

Aandachtige bioscoopgangers hadden de veelzijdige acteur natuurlijk al eerder opgemerkt. Zo was er zijn buitengewone vertolking van een charismatische sociopaat die zich in Six Degrees of Separation uitgeeft voor de zoon van Sidney Poitier een film die een oscar-nominatie kreeg. Daarnaast zagen we Will Smith ook aan het werk als een van de hoofdpersonages in de actiekomedie Bad Boys. In 1986 vormde hij samen met Jeff Townes het rap-duo D.J. Jazzy Jeff and the Fresh Prince, dat een Grammy in de wacht sleepte.

In Men in Black, de laatste film van Steven Spielberg, neemt Will Smith het, samen met Tommy Lee Jones, op tegen buitenaardse wezens die New York bedreigen.

Wat vind je zelf van al die actiefilms ?

Will Smith : In een actiefilm meespelen, is echt te gek ! Je krijgt de kans om te doen wat je als kind had willen doen. Kijk maar eens om je heen. Jongetjes van acht spelen onder elkaar wat ik nu moet doen. Naar beneden springen, je vriend een trap geven en zijn vinger breken, naar het ziekenhuis moeten. Dat doe ik nu ook allemaal : rennen en springen en spelen en het meisje redden en uit het raam duiken en met gierende banden rondrijden, het liefst nog met een zonnebril op. Ik leef mijn jongensdromen uit.

Heb je het gevoel dat ?Men in Black? een schot in de roos wordt ?

Dat weet je natuurlijk nooit zeker. Er kan van alles gebeuren. Met Independence Day kon er volgens ons maar één ding mislopen : er zouden echt buitenaardse wezens kunnen opduiken vóór de film uitkwam. Maar het gaat niet alleen om kassucces. Het gaat om het maken van een goede film. En die heb ik, denk ik, gemaakt.

Veel mensen denken dat de actiefilm jouw terrein wordt. Koester je die ambitie ?

Het is een leuk gevoel als mensen in jou de opvolger zien van Schwarzenegger en Stallone. Die kerels hebben enkele van de grootste films van deze tijd gemaakt. Ik voel me dus wel gevleid, maar ik wil niet op actiefilm vastgespijkerd worden. Dat is een deel van wat ik kan, maar ik wil nog een boel andere dingen doen.

Je oren zijn je handelsmerk, zeg je altijd. In welke mate heb je je succes aan je oren te danken ?

Amerikanen hebben iets met oren. Ze zijn er dol op. Als je grote oren of flaporen hebt, denken ze dat je eerlijk bent. Mickey Mouse, weet je wel, Goofy. Ross Perot. Je zou zogenaamd de waarheid spreken als je grote oren hebt.

Vallen de vrouwen ervoor ?

Mij hebben ze alvast nooit vriendinnen opgeleverd. Ik was altijd de eerlijke, onnozele kwast, vertelde moppen. Als ik meisjes vroeg om uit te gaan, lachten ze : ‘Wat ben jij toch grappig Will ! ‘ Pas in mijn laatste jaar highschool begon het tot me door te dringen dat ik mijn gevoel voor humor kon gebruiken om meisjes te versieren. Als je iemand aan het lachen brengt, kunnen ze moeilijk boos op je zijn.

Wat zijn je plannen voor de onmiddellijke toekomst ? Ga je de rol van Mohammed Ali aannemen ?

Ik onderhandel over een film die Enemy of the State zal heten, een soort spannende avonturenfilm. En ik denk na over Bad Boys 2. En tja, dat concept van Ali is er, en ik vind hem echt een heel kleurrijk personage. Eerst had ik zin om hem te spelen. Maar in de loop van onze gesprekken zag ik When We Were Kings, en toen dacht ik ‘Hoe overtref je dat ? ‘ Hij wàs een acteur. Al die opwindende dingen die hij heeft gedaan, zijn al op film vastgelegd. Ik zie niet hoe we een film kunnen maken die de bestaande overtreft. Ik zal het script wel lezen, maar ik ben vrij sceptisch.

Heb je hem ontmoet ?

Ja. Hij had ervan gehoord dat ik hem misschien zou spelen. Dus heeft hij me eens van top tot teen bekeken. En hij zei : ‘Je bent haast net zo knap als ik. ‘

Hou je van het televisiewerk ?

Comedies zijn hard. Je wil grappig zijn. Je vertelt een mop en niemand lacht. Televisie zorgt voor flink wat emotionele druk. Voeg daar nog eens een scheiding aan toe en een nieuwe baby, en dan wordt het helemaal een zware dobber.

Wat is het sterkste punt van Men in Black ?

De geheime overheidsdienst is iets waar de mensen verzot op zijn : geheime samenzweringen op hoog niveau, zwarte pakken, zwarte zonnebrillen. In deze film zitten zowat alle ingrediënten die de laatste tien jaar een aantal films groot hebben gemaakt. De film heeft waarschijnlijk de beste special effects die ik ooit in één film bij elkaar heb gezien. Ik zeg dat niet om op te scheppen. Er zitten heel veel verschillende aspecten aan. En Tommy Lee Jones en ik zijn een vreemde combinatie. Maar toch klikt het tussen ons. En de film is heel kort. Als hij gedaan is, verwachten de mensen nog iets. Dat maakt het net zo opwindend.

Waarom is Men in Black zo kort ?

Regisseur Barry Sonnenfeld wilde het zo. Hij wilde dat alles snel en flitsend zou zijn, net zoals een ritje op een achtbaan al gedaan is voor je het weet.

Dit is een heel grappige film. Was hij moeilijk of net gemakkelijk omdat het zo’n directe, droge humor is ?

Vreemd genoeg is dat soort humor moeilijker. Struikelen, over een bananenschil uitglijden of een gekke bek trekken, daarmee heb je de mensen snel aan het lachen. Maar daar gewoon staan terwijl je probeert een perfecte repliek neer te zetten met ook nog eens de perfecte gelaatsuitdrukking, dat is echt heel moeilijk. Tommy Lee Jones is er een meester in. Hij staat daar gewoon en laat de woorden alles voor hem opknappen. Als je met hem een scène moet spelen, dan is dat net basketten met Michael Jordan. Je spel verbetert automatisch, gewoon omdat je samen met hem op het terrein staat. Hij is echt een geboren komiek, een komisch genie. Hij heeft een ongelofelijke zin voor humor. Om zo’n uitgestreken gezicht op te zetten moet je het genre door en door beheersen. Wat voor mij interessant was, was dat hij schijnbaar niks kon doen en toch de spil van de scène kon zijn. We noemden dat ‘de zachte worp’, me zacht dingen toewerpen die ik dan met een smak een eind uit het veld kon slaan. Hij beheerst die techniek perfect.

Hoe gaat het met je muziekcarrière ?

Ik heb net het openingsliedje van Men in Black opgenomen. En met Columbia Records heb ik een contract getekend. Ik ben nu eindelijk bij een echte platenmaatschappij, dus ik sta te trappelen om weer platen te maken. Van alle media is muziek het meest persoonlijke. Daar kan ik alles in kwijt. Bij televisie en film ben je een homp klei die vorm krijgt dankzij de vaardige handen van iemand anders, geef je gestalte aan de droom van een ander. In de muziek geef ik mezelf vorm. Daar gaat het om wat ik zelf denk en voel. Ik heb inderdaad een tijdje stilgelegen, maar nu ben ik weer klaar met zes nummers voor mijn nieuwe album. Het gaat me best goed.

Hoe zit het met de videoclip van de titelsong van Men in Black ?

Er zou geen soundtrack komen voor Men in Black, maar toen ik met de film begon, had ik wel een paar ideeën voor een video. Men in Black is zó cool. Ik wilde een dansvideo maken, oude stijl, iets wat aan Michael Jackson deed denken. Ik ben tevreden over het resultaat. Het is gewoon plezierig. In de wereld van de rap is de sfeer de laatste jaren niet zo prettig meer en met het recente overlijden van Tupac en Biggie denk ik dat de mensen zoiets hebben van ‘Okay, nu is het welletjes geweest, laten we gewoon wat lol trappen’.

Ben je van plan concerten te geven naar aanleiding van je nieuwe cd ?

Van alles wat ik in de amusementsbusiness al heb gedaan, is dit de absolute kick : op een podium staan voor 30.000 mensen die op je reageren als je hen vraagt om hun handen in de lucht te steken en Yaoh te roepen. Dat is een uniek gevoel. Maar ik weet niet of ik nog zes maanden wil toeren. Ik herinner me die tijd nog goed. Het is echt hard. Misschien doe ik wel een paar optredens.

Is je muziek veranderd ?

Ik schrijf nu heel uiteenlopende muziek. Wat wist ik toen ik jonger was ? Ik rapte over dingen die allemaal zo’n beetje hetzelfde waren. Nu heb ik een nummer geschreven dat heet Just the Two of Us, over mijn zoon en ik. Dat soort dingen. Je moet leven om iets te vinden om over te schrijven.

Terug naar de film. Geloof je in buitenaardse wezens ?

Ik denk dat er buiten ons wel iets moet zijn. Het zou vrij arrogant zijn om te denken dat de mens het enige levende schepsel in dit onmetelijke heelal is. Ze hebben misschien wel geen ruimteschepen, maar iets is er vast wel. Als er dingen uit de ruimte andere planeten raken, als er dingen van andere planeten vallen, als er kometen voorbijkomen, dan moeten er ook op deze planeet dingen zijn die van andere planeten komen. Maar misschien hebben ze geen menselijke vorm. We mogen er vrijwel zeker van zijn dat er ons op dat vlak nog verrassingen wachten.

Nog een film over ?aliens?, trekt je dat aan ?

Twee na elkaar is echt wel genoeg, ik heb nu aliens genoeg gezien. Definitief nee zeggen, kan je natuurlijk nooit, want er kan altijd een fantastisch script opduiken. Maar het is niet echt mijn ambitie.

Krijg je momenteel veel scripts aangeboden ?

Na Six Degrees of Separation kwamen ze er in Hollywood achter dat er misschien wel iets schuilde in die kerel van The Fresh Prince of Bel Air. En dan werd Bad Boys op de markt gebracht. Nu behoor ik tot de categorie acteurs aan wie ze zowat alles willen aanbieden.

Je bent zelf een script aan het schrijven.

Het heet Love for Hire en is een romantische komedie. Ik heb de tekst met Jada (Wills gezellin, nvdr.) geschreven. We hebben het script verkocht aan Imagine Films en waarschijnlijk draaien we de film ergens volgend jaar. Maar we zullen er niet samen in spelen. Dat zou wat te stresserend zijn.

Hoe zit het nu met ?Wild, Wild West? ?

Barry Sonnenfeld zal ook Wild, Wild West regisseren. Hij kwam me opzoeken en stelde voor dat ik Jim West zou spelen. Ik dacht er even over na en zei toen : ‘Barry, je weet toch dat Jim West een blanke was ? ‘ Hij zei : ‘Natuurlijk, maar toch is het een rol voor jou, Will. ‘ Ik zei : ‘Stel je voor : het is 1870 en dit is een man die het Witte Huis binnenstapt, een paar kerels aftuigt en dan rustig gaat zitten om met de president te praten. En je wil dat ik dat speel ? ‘ Hij zei : ‘Ja, natuurlijk. Geen haan die daarnaar kraait. Wat ik ook doe, ik wil jou erin. ‘ En ik antwoord : ‘Goed. Als jullie dat normaal vinden, dan ik ook. ‘

?Men in Black? loopt bij ons in de bioscoop vanaf 6 augustus.