Op het domein van de abdij van Villers-la-Ville heeft een broederschap van vrijwilligers de eeuwenoude kloosterwijngaard weer tot leven gewekt. Een stukje erfgoed dat vreugde brengt.

Wijnmeester Christophe Waterkeyn noemt hem “een schoonheid”, de twintig hectare grote wijngaard van de Abdij van Villers-la-Ville. Zevenhonderd wijnstokken gedijen er tussen de eeuwenoude abdijmuren. “Wat hier gebeurt is een kwestie van passie”, zegt Chris- tophe. “Het onderhoud van de wijngaard gebeurt geheel vrijwillig, door mannen en vrouwen die al hun vrije tijd besteden aan een activiteit die weinig of niets opbrengt. Van de honderddertig leden van onze Confrérie, zijn er vijfenvijftig actief. Op hen kunnen we rekenen, achttien zaterdagen per jaar, voor het snoeien en onderhouden van de wijnstokken. Het is een uniek gezelschap, samengesteld uit alle soorten mensen : een grafisch ontwerper, een slager, een gepensioneerde, een advocaat, een tandtechnicus, een koppel uit Antwerpen… Hun leeftijd varieert van 28 tot 75 jaar. Ieder werkt aan dit project vanuit zijn eigen vaardigheden. Zo is er een landbouwkundig ingenieur die een profiel heeft opgemaakt van de biodiversiteit van de locatie. Daardoor weten we dat hier honderdtachtig verschillende planten groeien. Iemand anders heeft de pH van de bodem gemeten, zodat we nu een beter inzicht hebben in de kwaliteiten van de grond.”

Elke werksessie wordt afgesloten met een aperitief. Er zijn hapjes en uiteraard een goed glas wijn. Een van de leden heeft een rosé uit Auvergne meegebracht. “Normaal gezien drinken we onze eigen wijn, maar 2012 was zo’n slecht jaar dat we niets hebben kunnen oogsten”, zegt Jean, de leider van de groep. De samenhorigheid werkt aanstekelijk. Het duurt niet lang of er worden drinkliederen ingezet, uit de middeleeuwen en de renaissance. Broederschap en vreugde zijn de boodschap.

ZILVEREN MEDAILLE

De Confrérie du Vignoble de l’Abbaye de Villers en Brabant – de officiële naam van de vzw – is niet zomaar een gril van overjaarse scouts die niets om handen hebben. De vereniging wil een pedagogische rol vervullen en het erfgoed van de abdij in de kijker zetten. Ze neemt de draad op van een ‘glorieus verleden’ : dat van de wijnbouw in ons land. Want die bestaat al lang. Zelfs van voor de komst van de cisterciënzermonniken in de twaalfde eeuw. Maar de grote ontwikkeling ervan is wel aan hen te danken. In hun voetspoor wil de vereniging de wijngaard weer tot bloei brengen. Het gaat om meer dan erfgoed van louter mate- riële aard.

“Het is een verhaal dat we samen hebben opgebouwd in de loop der jaren. Het begon in 1990, toen Richard Kermer, de oprichter, ontdekte dat er een wijngaard bij het domein hoorde. Zes jaar hebben we gewerkt om alles schoon te maken en de oude wijnstokken te verwijderen. Ons eerste millésime kwam er in het jaar 2000 en bestond uit negentien flessen. In 2005 hadden we er al 750. Maar de natuur is onvoorspelbaar. In 2008 en 2012 hadden we niets. We proberen ons optimaal aan te passen aan ons noordelijke klimaat. Zo kozen we de meest resistente rassen, zoals de phoenix voor de witte wijn en regent voor de rode. Met die laatste behaalden we trouwens een zilveren medaille voor de tweede mooiste wijn gemaakt met dit druivenras, en dat op tweehonderdvijftig kandidaten uit heel Europa. Onze jongste trots is de gloednieuwe wijnkelder, vlak naast de wijngaard”, vertelt Christophe Waterkeyn.

Behalve de sterke band tussen de leden, is het ontbreken van elk winstoogmerk nog iets wat dit project typeert. “We kunnen spelen dat we echte wijnmakers zijn”, zegt ’teeltmeester’ Marc De Bock, die, in samenspraak met de groep, de principes van de biowijnbouw volgt.

Elke eerste zaterdag van de maand, van april tot oktober, organiseert de vereniging een rondleiding in de wijngaard. Na afloop kan er uiteraard geproefd worden van een glaasje fruitige, lekker wegdrinkende wijn.

WWW.VILLERS-LA-VIGNE.BE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content