Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (203), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : rhône (2).

In de vorige aflevering van Château Simple (Weekend Knack van 8 juni 2005) hebben we er al op gewezen : de Côtes du Rhône zijn een veel te ruime appellation om nog als AOC te kunnen fungeren. Oorspronkelijk werd zij aangeduid als Côte du Rhône (enkelvoud), de naam van een administratief district in de Gard waarvan de wijnen door de Franse koning in 1737 dermate werden geapprecieerd dat hij een soort echtheidscontrole invoerde door C.D. R. op de vaten te laten branden. Toen in het midden van de negentiende eeuw de wijngaarden de Rhône ‘overstaken’, kwam de meervoudsvorm in gebruik en deze werd in 1936, bij het invoeren van de AOC, vastgelegd.

De meeste appellations – van Barolo tot Saint-Emilion met zijn vele satellieten – vertonen de neiging om te ‘groeien’. Zelfs de beroemde Bordeauxse crus classés zijn sinds hun proclamatie in 1855 gemiddeld verdubbeld in wijngaardoppervlakte.

Vanaf een zekere grootte kunnen ze echter niet meer naar een specifieke origine verwijzen. Het wordt dan iets zoals made in France, en de internationale groothandel zal er een ‘merk’ van proberen te maken. Deze gewenste ‘merkstandvastigheid’ met betrekking tot een landbouwproduct kan men echter alleen verkrijgen door het mengen van origines, oogstjaren, percelen en druivensoorten. Invloeden van bodem en klimaat worden op die manier oordeelkundig weggemengd ; denken we maar aan port, cognac of champagne. In zo’n systeem wordt de eventuele kwaliteit van een oogstjaar niet meer door de klimatologische omstandigheden van dat jaar opgeroepen, maar wordt ze ‘gedeclareerd’. Het al dan niet declareren wordt bepaald door de mengvoorraden en de marksituatie. Alles wat wijn groot (en interessant) maakt – piekkwaliteiten, origines, oogstjaren en zelfs druivensoorten – wordt in het grote mengvat weggegomd ten voordele van de merkconstantheid.

Aan deze superbanalisering zijn de rhônewijnen ontsnapt. Binnen de immense Côtes du Rhône-appellation werden specifieke cru’s gedefinieerd met een eigen appellation, bijvoorbeeld in het zuiden : Tavel, Lirac, Châteauneuf du Pape, Vacquéras en Gigondas. Verder ging men over tot het inrichten van gemeentelijke appellations op twee niveaus. Op de etiketten van de flessen van vandaag staat, bij het hoogste niveau, de gemeentenaam in de appellation (zoals Appellation Côtes du Rhône Chusclan Contrôlée of Appellation Côtes du Rhône Rasteau Contrôlée). Bij het tweede niveau mag de naam van de gemeente wel in het groot op het etiket, maar de appellation blijft nog meer algemeen : Côtes du Rhône Villages, zoals de wijn van de gemeente Visan die we deze keer proeven. Behalve voor de cru’s heeft deze appellationladder de prijzen niet erg beïnvloed.

Côtes du Rhône Villages 2001, Visan

Goede kleurconcentratie en een verse rode nuance. De neus is gedrongen en wat toegeplooid, maar de smaak is goed gestructureerd met mooi bitter overal. Goede wijn (Carrefour/GB : 5,52 euro).

Côtes du Rhône Villages 2003,

Séguret

Heel goede kleur, met zelfs wat spanning, heeft misschien wat hout gezien. De neus is stevig maar wat stug, plooit mooi open in het glas. Smaak met goed structurerend bitter maar ook wat alcoholisch. Koel schenken bij geroosterd vlees in de tuin. (Colruyt : 4,75 euro).

Côtes du Rhône Villages 2001, Saint-Pantaléon Les Vignes

Zwak van kleur en een flauwe, weeë neus van klein rood fruit. De smaak is dun, zuur en te simpel bitter.

(Carrefour/GB : 5,52 euro).

Côtes du Rhône Villages 2003,

Chusclan, Domaine du Colombier

Iets zwak van kleur maar wel een mooie verse rode nuance. Neus van mooi openplooiend, exuberant frambozenfruit. Smaak met charme en wat lengte maar valt snel weg op het einde. Kleine correcte wijn. (Colruyt : 4,99 euro).

Côtes du Rhône Rasteau, 2003,

Domaine de la Combe Dieu

De kleur is heel goed somber met wat spanning, heeft misschien hout gezien. De neus is een beetje stug maar evolueert goed in het glas. Aangename, wat alcoholische smaakaanzet en een bitter accent, ook op het einde. Goede wijn, koel schenken bij het grote barbecuewerk in de tuin. (Delhaize : 5,19 euro).

Côtes du Rhône Chusclan 2003

Iets zwak van kleur maar wel vers rood. De neus is getekend door amandel (overrijpe). De smaak is vloeiend aangenaam maar valt wat in bitterheid op het einde. Kleine aangename wijn. (Delhaize : 4,49 euro).

Herwig van Hove I Foto’s Gerald Dauphin