Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (202), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : rode rhône (1).

De rhônewijnen worden in de Belgische wijnpers wat vergeten. Maar zeker niet aan de Belgische tafel. Ze zijn niet verweven in een mythische sfeer van internationale kwaliteit en van zeldzaamheid. Het zijn geen crus classés. Op internationaal niveau wil men wijnen een eenvoudiger voorstelling geven op het etiket, via de druivensoort. Maar ook dat is met deze wijnen onmogelijk want ze zijn haast altijd gemaakt van een druivenmix. De natte droom van de grote, geglobaliseerde wijnhandel is de etiketinformatie te verschralen tot de voor iedereen verstaanbare cabernet voor rode wijn en chardonnay voor witte wijn, voor iedereen een glans van bordeaux en bourgogne, en gedaan. Met Côtes du Rhône zal dat niet lukken. Toch ligt de naam wat ‘moeilijk’.

De gebruikelijke naam voor zuiderse rhônewijnen is Côtes du Rhône en de reizende consument die er sowieso niet veel van begrijpt, moet dan constateren dat de ‘boorden van de Rhône’ op sommige plaatsen tot vele honderden kilometers breed zijn.

In werkelijkheid is Côtes du Rhône (voor 94 procent rood) een mega- appellation (42.000 ha), gaande van Vienne vlakbij Lyon in het noorden, tot Avignon in het zuiden, over wel 163 gemeenten. Als een appellation op een specifieke origine moet wijzen en zo een zekere originaliteit moet garanderen, zijn we met de Côtes du Rhône wel erg ver uit de bocht. Er is in de bodem zowat van alles mogelijk : rolkeien, leem, kalksteen, kiezel, löss en zandsteen. Bij de rhônewijnen kan men dus hoogstens een vage familietrek verwachten.

In het Frans klinkt het allemaal wat beter : “Het zijn de terroirs en de druivenrassen die de Côtes du Rhône-wijnen hun specifieke karakter verlenen. Meer nog dan de geografische eenheid, geven juist de inspanningen van de mens de appellation zijn onmiskenbare persoonlijkheid.” (Uit een brochure van het Syndicat).

De nabijheid van de Rhônestroom brengt wel wat familietrekjes mee. Deze stroom drukt zijn stempel op heel het sedimentaire bekken dat door de wijnstok wordt ingenomen. Deze stroom is verantwoordelijk voor het reliëf en deed tussen Vienne en Avignon een rijke maar vooral een gevarieerde bodem ontstaan. Er komen ook wat familietrekjes voort uit het mediterrane klimaat en vooral dan door de mistral, een harde wind die ontstaat door het verschil in atmosferische druk tussen het noorden en het zuiden van de vallei en die gunstig is voor de kwaliteitswijnbouw : de wijnstok blijft er gezond bij en de vruchten rotten niet. De sterk seizoengebonden regenval, de hoge gemiddelde temperatuur en de vele uren zonneschijn bepalen ook in grote mate de wijnbouw voor geheel het gebied.

Door zijn assemblage uit verschillende zuiderse druivensoorten, maar ook gewoonweg omdat hij samengesteld is, wordt het een typische zuiderse wijn. De keuze van de druivensoorten is niet toevallig. Eeuwenlange ervaring met bodemstructuren en teeltmethodes heeft geleid tot de typische druivenmix die bij wet van 1937 werd vastgelegd : grenache geeft alcohol en soepelheid, syrah stoffeert de neus en mourvèdre geeft structuur en bitterheid. Het minimumalcoholgehalte moet minstens 11 vol. procent bedragen.

Côtes du Rhône 2004, Cuvée Réservée

De naam Cuvée Réservée garandeert niets, evenmin als het feit dat de fles zogenaamd ‘genummerd’ is. In het glas komt een lichte, verse kleur en een goede, kruidige, ruime neus zonder uitbundig fruit. De smaak is iets dun maar evenwichtig in zijn genre met wat magerheid op het einde. (GB/Carrefour : 4,29 euro).

Coteaux du Tricastin 2004, M.C. Chapoutier

Biodynamische wijn. Tricastin is niet bij de rhônewijnen geklasseerd omdat het niet was herplant toen de appellations werden afgebakend. Maar het hoort er typologisch zeker bij. In het glas komt een lichte, frisse kleur en een zuivere, frisse maar wat dunne neus. De smaak is deze van een goede kleine tuinwijn. (Colruyt : 5,25 euro).

Côtes du Rhône 2003, Enclave des Papes

De pauselijke naam verwijst ten onrechte naar Châteauneuf-du-Pape. Destijds kon men in Brussel zelfs Château des Neuf Papes kopen ! De voorliggende wijn is een wijn van de coöperatie. In het glas komt een lichte kleur met een toets van evolutie en een simpele, bloemige maar niet fruitige neus. De smaak is evenwichtig, van het kleine type, met een redelijk frisse lengte. Kleine wijn. (GB/Carrefour : 4,65 euro).

Côtes du Rhône 2004,

Cuvée des Vieux Truffiers

Biologische wijn. Goede kleurconcentratie met wel wat evolutie, de neus is zuiver en fris. De smaak is wat dun en kort maar wel met goed fruit. (Colruyt : 4,75 euro).

Côtes du Rhône 2004,

Château de Rouanne

De kleur is mooi fris en de ruime neus is van rijp fruit en kruidigheid. De smaak is goed breed en smakelijk tot op het einde. Goede, kleine, typische rhône. (Delhaize : 3,21 euro).

Côtes du Rhône 2003,

Domaine de la Valériane

Een sterke donkere kleur met gedrongen spanning en een dense neus met echter een oxidatieve toets. De smaak is stevig maar met te veel tannines, ook op het einde. Kleine wijn met de onwaarachtige allure van een grote. (Delhaize : 9,09 euro).

Herwig van Hove I Foto’s Gerald Dauphin