Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Minervois en Roussillon 1998.

Nu de oogstgegevens bekend graken, begint men te begrijpen waarom 1998 in heel de Midi zo’n uitzonderlijk jaar is: de natuur heeft iedereen gedwongen tot een rendementsdaling van wel 20 tot 30 procent. Nadat een milde aanzet van de lente de wijnstok overal flink had doen uitlopen, kwam een harde vriesopstoot op 13 en 14 april al de prille scheuten vernietigen. Vooral de carignan werd zwaar getroffen; de wat latere mourvèdre bleef haast overal gespaard. De wijnstok antwoordt dan wel met het op gang brengen van een reserve-vruchttak, maar hierop kwamen weinige, dun bezette trossen tot ontwikkeling. Zo ging 30 procent van de oogst definitief verloren.

De rest van de cyclus verliep optimaal. De snikhete zomer remde wel wat de rijping, maar een korte plensbui juist een week voor de oogst bracht alles in orde. Daarenboven was het weer gedurende heel de plukperiode zonnig, droog en winderig waardoor rot geen kans kreeg. De keuze van het oogstmoment was wel kritisch: men moest rekening houden met de rijpheid van de tannines. Ook de inweektijd was delicaat: om de smakelijke tannines uit de schillen naar het gistende druivensap te doen overgaan, moet de contacttijd met de schillenkoek voldoende lang zijn.

Gelukkig kwam het oogstverlies helemaal in het begin van de cyclus. Want dan kan de druivenstok verderwerken voor een kleiner volume, wat altijd de kwaliteit ten goede komt.

Zij die rijpe smakelijke bitterheid in het glas konden brengen, hebben excellente wijn gemaakt: de beste sinds mensenheugenis. De kleur is gevuld, de neus toont de diepe rijpe onderbouw van jonge bewaarwijn en de smaak is heel goed gestructureerd. Het voorgaande jaar, 1977, was in vergelijking een ware catastrofe. Dus zal de verleiding groot zijn om het wat te ‘verbeteren’ met 5 tot 10 procent van de ’98… Afwachten wat in het glas komt.

Minervois is een AOC van 4500 hectaren uit het Languedocgebied in de driehoek tussen Béziers, Carcassonne en Narbonne, met haast 300 individuele wijnboeren en 35 coöperaties. Er is geen homogeniteit: de percelen gaan van 50 tot 500 m hoogte, met mediterrane invloed in het zuiden en koelere Atlantische invloed hogerop.

Côtes du Roussillon valt als AOC ongeveer samen met het departement Pyrénées Orientales, met Perpignan als centrum: 6500 ha over 125 gemeenten waarvan er 28 als Village erkend zijn.

In deze appellations hangt alles af van de vakkundigheid van de wijnboer. Soms overdrijft men de fruitexpressie met te veel gisting onder koolzuur, en het werken met houten vaten is niet iedereen gegeven. Ook de keuze van de druivenmix is sterk bepalend voor het type. De wat zwakke carignan werd door het vriesincident onderdrukt, mourvèdre geeft structuur, grenache vulling en syrah neusexpressie.

‘L’Aigle de Minerve’, Minervois 1998, mise Delhaize.

Goed gevulde, volle, grote kleur met een frisse nuance. Rijpe maar ook frisse neus van fruit, wellicht gedeeltelijk van macération carbonique. Ronde en volle smaak met voldoende bitter maar wat wegvallend op het einde. Zomerwijn, koel drinken. (Delhaize: 106 fr.).

‘Les Angles’, Minervois 1998, mise Colruyt.

Onbestaande kleurconcentratie vergeleken met de andere, hoogstens licht rosé; platgefilterde dunne neus van schraal fruit en naijlend zuur in de smaak. Waardeloos, zeker in het excellente jaar 1998. (Colruyt: 89 fr.)

Domaine ‘Les Aires Hautes’, Minervois 1998, mise Delhaize.

Volle grote kleur met een zachte nuance van rijp maar geen spoor van evolutie. Ronde, rijpe en diepe fruitneus, geen spoor van cuit of vermoeidheid; statiger en meer gestructureerd dan ‘L’Aigle de Minerve’. Evenwichtige en goed geknoopte smaak met lengte. Sappige en dense wijn met een diep fruitaccent, nu al lekker maar kan wat bewaren. Met de Corbières Château La Sabine 1998 (zie vorige château simple) is hij van het beste in het genre. Een wonder voor de prijs. (Delhaize: 125 fr.)

Château Cadène, Côtes du Roussillon 1998, mise Delhaize.

Statige en volumineuze kleur met een accent van vers. Streng gestructureerde neus met statige onderbouw maar ook rijp. Evenwichtig gestructureerde smaak met afdronk. Kan enkele jaren bewaren en versmelten. (Delhaize: 129 fr.)

Côtes du Roussillon 1998, Les Vignerons de la Méditerranée, mise Colruyt.

Vergeleken met de andere is de kleur onbestaande. De neus is van dun gekookt fruit en de smaak is getekend door uitschietend bitter op het einde. Schrale, waardeloze wijn die ver staat van de excellentie van het millesime. (Colruyt: 99 fr.).

Domaine de ‘Sainte Barbe’, Côtes du Roussillon 1998, mise Delhaize.

Prachtige kleur met een accent van zachte rijpheid en een goede fruitneus maar geen diepte. Goede evenwichtige smaak in de aanzet maar wat naijlend bitter. Zomerwijn. (Delhaize: 118 fr.).

Domaine de ‘Terre Rouge’, Côtes du Roussillon Villages 1998, mise Delhaize.

Geconcentreerde kleur zoals Sainte Barbe, maar met wat minder zachte rijpheid in de nuance. Goede fruitneus die mooi openplooit na opschudden. Evenwichtige smaak met structuur in de afdronk. Kan veel winnen met 6 maanden fles. (Delhaize: 116 fr.).

Volgende aflevering in Weekend Knack van 15 september: Languedoc.

HERWIG VAN HOVE