Wijn

Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: droge witte wijn uit de Dordogne.

Nadat de rode Bergerac-wijnen in vorige afleveringen aan bod kwamen, zijn nu de droge witte wijnen uit de vroegere provincie Périgord – sinds 1790 departement van de Dordogne – aan de beurt. Het betreft de Bergerac sec, Monbazillac, Montravel, Rosette en Saussignac. Als de Bergerac zoet uitvalt omwille van de restsuiker, mag hij gebotteld worden onder de naam van de speciale appellation d’origine contrôlée (AOC) Côtes de Bergerac Moelleux.

De wijngaardopppervlakte die door de droge en de zoete Bergerac samen wordt ingenomen, beslaat ongeveer 1750 hectaren. Toch declareert men onder deze naam praktisch het dubbele van wat dit wijnbouwareaal kan opbrengen: namelijk de opbrengst van wel 3500 hectaren. Dat komt doordat vele wijnboeren uit de ‘kleinere’ witte AOC’s gebruik maken van hun recht om ook onder de beter gekende en meer algemene naam Bergerac te werken. Bergerac sec mag hoogstens vier gram restsuiker per liter hebben en de zoete versie tot wel 54 gram. De bij de AOC toegelaten druivensoorten zijn: sémillon, sauvignon, muscadelle, chenin blanc en odenc. Bergeracwijn maken van één enkele druivensoort zoals sauvignon mag binnenkort niet meer: het werken met monocépages speelt in op een moderne modieuze trend naar meer eenvoud op het etiket, maar vernietigt de essentie van de AOC, namelijk de complexiteit van de wijn.

Rosette en ook de rode AOC Pécharmant behoren tot het ‘betere’ deel van Bergerac, dat echter pas in 1946 een eigen appellation kreeg en eigenlijk nooit is doorgebroken (slechts enkele honderden hectoliter). De halfzoete Saussignac is met ongeveer 1000 hectoliter al even marginaal gebleven.

Ook de AOC Montravel, in principe droog en wit – met wat zoete uitlopers zoals Haut Montravel (nauwelijks 500 ha) en Côtes de Montravel (650 ha) – is voor meer dan de helft van de 3210 hectaren geconverteerd in rood en wordt dan als Bergerac gedeclareerd. Montravel is het meest Bordeaux-achtige stuk van de Dordogne: het ligt als een enclave in de Bordeauxse wijngaarden, op slechts 50 km van Bordeaux-stad. Ten westen liggen de Côtes de Castillon, ten zuiden de Entre-deux-Mers en in het oosten de wijngaarden van Sainte Foy de Bordeaux. Tot aan de Franse revolutie was de streek van Montravel deel van het aartsbisdom van Bordeaux en mocht zodoende, in tegenstelling tot Bergerac, zijn wijnen vrij naar Bordeaux uitvoeren en verhandelen. De enige echte, zoete AOC van Dordogne is Montbazillac, maar die komt volgende keer aan de beurt.

Château Montcazeau 1999, Bergerac sec.

Tweede wijn van Château Pique-Segue (164 ha), gelegen in het Montravel-gebied in de gemeente Ponchapt. Ook gekend om zijn rundveestapel (waarvan in 1991 een stier kampioen van Frankrijk werd). Eigenaar sinds 1990 is de Engelse familie Mallard.

De wijn heeft een fijne neus maar mist wat expliciet fruit en is iets houterig. De smaak echter is stevig en met zelfs goede lengte. Kan aan tafel met warme visgerechten. (GB: 149 fr.)

Château Le Briat 1999, Bergerac Sauvignon.

Le Briat is eigendom van de gebroeders Campesato en omvat 92 hectaren in de gemeente Coubron in het Montravel-gebied. De wijngaard is beplant met 30 procent sauvignon, 60 procent sémillon, 5 procent muscadelle en 5 procent ugni blanc, maar deze wijn zou van 100 procent sauvignon zijn.

Weinig sprankelend sauvignonfruit, wat vermoeid rijp. Gladde wat doffe smaak. (GB: 139 fr.)

Bergerac sec 2000, mise Delhaize

Fijne complexe multicépageneus met frisse en rijpe onderbouw. Ook de smaak is vers met frisse zuren. Excellente zomerwijn. Kan zelfs bij mosselen alhoewel de concurrentie met Pils torenhoog is. (Delhaize: 119 fr.)