Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (186), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : chardonnay (1).

Onlangs proefde ik een mooi verouderde witte bourgogne ( Meursault 1988 van Leflaive) en kwam weer eens erg onder de indruk van het karakter van deze wijn : een gebalde diepte met toch voldoende lengte, prachtig gedragen door de houtlagering van zijn jeugd, met een grote concentratie van wijnachtige componenten zoals fris zuur, voldoende en getemd fruit en wat structurerende bitterheid. Het archetype van wijn die er wit uitziet maar eigenlijk smaakt als een grote rode. Het komt dan ook heel dikwijls voor dat geblinddoekte, zelfs geoefende proevers dit type van wijn voor rode nemen. Hij is geschikt voor de grote tafel en heeft wereldwijd de niet-Franse wijnwereld geïntrigeerd. Waarom is deze chardonnay zo gewild en vooral zo peperduur ?

Ten eerste moeten we toegeven dat dit type van grote wijn ook in Bourgogne vrij zeldzaam is. Meestal komen overdreven rendementen en wild bijsuikeren van het druivensap het plaatje verstoren. Er komen dan alcoholrijke, zure limonades van, waarbij een overdreven houtlagering nog een schijn van grandeur moet wekken. Na nauwelijks een jaar op fles zijn ze weggeoxideerd en blijft er alleen een ranzig, zuur skelet over. Ook deze karikatuurwijnen pronken met de grote appellation-namen. Ze kunnen in hun prille jeugd bij de verstrooide restaurantbezoeker misschien wat interesse wekken, maar dan alleen voor de eerste slok. Ze gaan erg snel vervelen.

Met de naamgeving is het ook al zoiets. De meeste Bourgondische gemeenten voegden de naam van hun beroemdste wijngaard (bv. Chambertin) toe aan hun eigen gemeentenaam. Zo werd Gevrey omgedoopt tot Gevrey-Chambertin, Chambolle tot Chambolle-Musigny, Vosne tot Vosne-Romanée, Aloxe tot Aloxe-Corton, Chassagne tot Chassagne-Montrachet, Pernand tot Pernand-Vergelesses en zo verder… Zo krijgt de gewone gemeentewijn, die doorgaans ook erg ‘gewoon’ is, een glans van excellentie. Voor wie niet vertrouwd is met deze Franse souplesse in de naamgeving – denk maar aan koopkrachtige inwoners van Dallas of Singapore – komt dit neer op (historisch) merkbedrog. Toch zijn de Fransen de eersten om wereldwijd hun appellations te verdedigen. Een zeepje met een champagne-achtige naam is al voldoende om een uitgebreide juridische machine op gang te brengen.

Maar de vraag blijft : waarom is het type van karaktervolle chardonnaywijn zo gewild dat hij overal ter wereld wordt nagemaakt ? In een volgende aflevering van Château Simple gaan we hier dieper op in, maar we geven nu al een korte aanzet van antwoord. Mooi verouderde chardonnaywijn heeft namelijk iets van jong en oud tegelijk : hij is jong door het fruit en belegen door het diepe karakter. In deze zin heeft hij veel weg van verouderde bordeaux en gelagerde grote champagne. Deze intrigerende onnatuurlijkheid is aantrekkelijk voor ‘beschaafde’ consumenten.

De rekken van de supermarkten worden overspoeld door chardonnay. Daarom verdelen we onze selectie over twee beurten. De wijnen van vandaag vertonen alle de bleke, frisse kleur van een moderne gekoelde gisting en beveiliging voor oxidatie. Alleen de Inycon 2003 uit Sicilië heeft een nuance naar het volle gele.

120 Chardonnay 2004, Santa Rita,

Valle Central Chili

Frisse fruitneus, met echter wat bovenliggend zuur en zeker geen diepte na opschudden. Een scherpe, zure, frisse smaak met een exotische toets. Technische wijn. (GB : 5,29 euro).

Bach, Chardonnay 2003, Penedès, Spanje

Zeer lichte, frisse, haast ijle neus met wat fris zuur in de onderbouw na opschudden. Eenvoudige, frisse smaak met iets lengte. Aperitiefwijn. (Delhaize : 5,99 euro).

Turning Leaf Chardonnay 2002,

Gallo California

Exotisch florale neus in de aanzet, met vervolgens wat fumé van houtlagering, de smaak is door het hout gedragen en mondvullend maar mist wat echt fruit. Goede wijn zonder chardonnay-eigenheid. Voor bij lichte gerechten. (GB : 9,97 euro).

Inycon Chardonnay 2003,

IGT Bianco di Sicilia

Wat zwaardere aroma’s, zoals men van de ronduit gele kleur mag verwachten. Goede chardonnaysmaak maar een wat lompe toets à la Mâcon : concentratie zonder echt karakter. Goede, eenvoudige wijn.

(Colruyt : 4,98 euro).

Argento 2003 Chardonnay,

Mendoza Argentina

Houtgestructureerd exotisch fruit in de neus, ook een kleine gele nuance in de kleur. De smaak heeft lengte maar is wat door het hout overspoeld. De ernstigste wijn van het stel, kan al bij een ernstige tafel. Kan ook wat verouderen. (Colruyt : 4,99 euro).

Etchart Chardonnay 2003, Argentina

Neus van frisse, verse elegantie met iets onderbouw na opschudden. Goede, redelijk mondvullende smaak met wat ronde textuur. Goede, eenvoudige wijn. (GB : 5,75 euro).

Besluit : geen enkele van de wijnen gaat voor groot karakter, wel voor het eenvoudige, frisse fruit. We zijn mijlenver van goed ontwikkelde Meursault.

Herwig Van Hove I Foto’s Gerald Dauphin

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content