Wijn is een zeer speciaal landbouwproduct. De bijbel bijvoorbeeld krioelt ervan niet van bier alhoewel dit veel ouder is , maar ook ons eigen maatschappelijk leven is in ruime mate door extra-gastronomisch gebruik van wijn getekend. Grote banken voeren er promotie mee : ?Wie voldoende spaargeld aanbrengt, krijgt een fles…”, snelle formule I-jongens schudden met champagneflessen om hun eigen spetterende overwinningen te onderstrepen, wijn wordt massaal als geschenk gegeven, historisch gezien zelfs als loon, vandaar de term drinkgeld. Aan wijn wordt status ontleend (de etikettendrinkers) en indruk mee gemaakt. Wijn aan tafel creëert en onderhoudt de conversatie terwijl de gerechten er beter van worden, maar bovenal heeft wijn een magische kracht waardoor vriendschappen ontstaan en bestendigd worden. Sinds kort is er nu nog een nieuwe functie bijgekomen : het drinken van wijn als… ontwikkelingshulp.

De grote zaal van het Casino van Middelkerke zit afgeladen vol. De fine fleur van de Vlaamse burgerij schuift aan voor een benefietmaaltijd : maandenlang op voorhand zijn de peperdure zitjes al uitverkocht. Centraal staat een speciale tafel met eregenodigden uit de top van de Franse wijnwereld. Hun producten komen overvloedig in de glazen van de 350 feestgangers.

Vooreerst is er Anselme Selosse van het gelijknamige champagnehuis uit Avize, dat een grote Bollinger-achtige kwaliteit levert. Hij noemt zichzelf ?Le fou d’Avize qui utilise bois neuf”, maar zijn wijn maakt in alle geval ogenblikkelijk 350 tongen los. Pierre Trimbach van het huis Trimbach uit de Elzas heeft een rijke zachtaardige Pinot Gris 1993 mee die wonderlijk harmonieert met een schijfje ganzenlever, en dat is nog maar een begin.

In rode wijn gestoofde staartvis komt in het gezelschap van Fieuzal 1989 en van Angélus 1992. Gérard Gribelin van Fieuzal komt aan de micro vertellen dat het altijd beter is om wijn te drinken dan om met veel commentaar te proeven : de zaal laat zich dat geen twee keer zeggen. Hubert de Bouard van Angélus houdt onder luid gejuich een warm pleidooi voor le vin de plaisir. Iedereen is nu goed op dreef. (Parallel proeven we Angélus 1995 die nog altijd absoluut groot moet genoemd worden en de meer dan goede Fieuzal 1995.)

Nu komt perfect gebraden lamsvlees op tafel met in de glazen de excellente Pape Clément 1988 en een zachtaardige mooi ontwikkelde Léoville Poyferré 1986. De borden zijn warm, het lamsvlees is mooi roze, de temperatuur van de wijnen is juist : de avond kan niet meer stuk. (Ook de Léoville Poyferré 1995 is nog altijd groot.)