De Brusselse Dansaertbuurt is een creatieve trekpleister voor Belgische modemensen. Bekende namen als Christophe Coppens, Annemie Verbeke, JeanPaulKnott en Christa Reiniers hebben er al jaren hun atelierboetiek. Intussen streek er ook een nieuwe lichting jong talent neer.

ValƩrie Berckmans

ValƩrie Berckmans (30) studeerde stylisme aan Saint-Luc in Brussel, ontwerpt sinds de zomer van 2003 haar eigen collecties en werkte intussen als verkoopster bij Annemie Verbeke. Haar boetiek opende ze in september 2006.

“Ik werk grafisch omdat ik van eenvoudige vormen hou, zoals de A-lijn. De collecties zijn strak maar speels, met fijne, vaak geborduurde details. Ik gebruik natuurlijke stoffen zoals katoen, zijde, wol en voor de wintercollectie heb ik een mooi vilt op de kop kunnen tikken. Ik probeer zo veel mogelijk biologisch geproduceerde stoffen te vinden, maar dat is niet gemakkelijk.”

“Meestal werk ik met felle kleuren zoals rood en blauw. Voor de zomercollectie gebruik ik felgroen en er komt veel wit en crĆØme aan te pas. Zwart is een constante. Mijn stijl gaat uit van een eigen verlangen. Ik denk na over wat ik zelf zou willen dragen, maar ik kijk ook naar wat in de winkels ontbreekt. Mijn inspiratie haal ik overal. Op straat, een verhaal, foto’s, kunstwerken, kleuren, liedjes… Een sfeer roept een beeld op. Ik ben geneigd alles om te vormen in een silhouet.”

“Mijn atelier huist onder de winkel. Als ik hier iets ontwerp, kan ik het drie uur later in de rekken hangen. In tegenstelling tot het slopende maandenlange proces waar grote ontwerpers eerst door moeten, krijg ik onmiddellijk feedback. Ik hou van die verkorte weg en het werken op kleine schaal.”

“Ik probeer tijd te maken om te ontwerpen. Naast het ontvangen van klanten, de opvolging van dagelijkse bestellingen en de administratieve afhandelingen, is het soms moeilijk om nog creatief bezig te zijn. Gelukkig krijg ik de kans om met stagiaires te werken en maandag ben ik gesloten. Dan doe ik mijn best om alles van me af te zetten om aan een creatie te werken.”

“Een eigen boetiek openen vond ik gemakkelijker dan gedacht. Men waarschuwde me dat de markt oververzadigd was. Ik heb nooit naar die mensen geluisterd en ik probeerde een niche te vinden. Geleidelijk aan merkte ik dat er voor mijn stijl een clientĆØle bestond. Je moet gewoon specifiek genoeg zijn. Ik wil iedereen bereiken. Ik probeer niet te duur te zijn en veel verschillende mensen komen voor heel verschillende stukken.”

ValƩrie Berckmans, Boutique-Atelier, Van Arteveldestraat 8, 1000 Brussel, +32 496 16 73 86, www.valerieberckmans.be

Sophie Heymans

Sophie Heymans (28) behaalde een meestergraad in juweel- en edelsmeedkunst en het diploma goudsmederij aan het Syntra in Antwerpen. Ze deed praktische ervaring op in diverse ateliers in Brussel, Antwerpen en Londen, waar ze onder meer in de Autrum Gallery aan de slag kon. De drang om alles op haar eigen manier te doen nam de bovenhand en in oktober 2005 opende ze haar eigen winkel, met atelier.

“Ik was in de ban van het atelier, het creĆ«ren, het vuur en het goud. De grondstof zien uitgroeien tot een mooi juweel is een ware passie. Mijn favoriete materiaal is geel goud, maar ik werk ook met pyrexglas, parels, edelstenen en diamanten in combinatie met metaal. Ik hou van de transparantie en de glinstering.”

“Ik heb een zwak voor traditioneel handwerk, en promoot Belgisch vakmanschap. Mijn winkel is naast een atelier ook een galerie. Werk van onder andere Marie-BĆ©nĆ©dicte de Schrijver, Caroline Swolfs en Steven de Jaeger zijn hier verkrijgbaar.”

“Ik heb twee lijnen. In de collectie Unieke stukken voor unieke personen baseer ik me op de persoon. Na een gesprek met de klant maak ik meerdere tekeningen. Daar kan zij dan uit kiezen. De laatste collectie, Inside Cities, is gebaseerd op foto’s die ik tijdens citytrips heb genomen.”

“Mijn inspiratiebronnen kunnen heel uiteenlopend zijn, maar vooral architectuur boeit me enorm. Dat komt terug in de structuur van het juweel en hoe het op het lichaam valt. In dat opzicht inspireert de fluĆÆditeit van water mij ook. Ik maak de juwelen van mijn collectie naar mijn smaak, maar ze kunnen door iedereen gedragen worden. Voor elk budget is er wel wat. Dat bewijs ik met mijn ‘aantrekkingsjuweel’ : zilveren oorbellen van 25 euro.”

“Mijn atelier bevindt zich achteraan in de winkel. Ik heb die zo ingericht dat de mensen me zien werken. Dit is misschien een solitaire job, maar door dat directe contact met de klanten ervaar ik dat niet zo. De winkel is van woensdag tot zaterdag open, maar eigenlijk werk ik de hele week door. De drie sluitingsdagen geven mij de kans me volledig op de creaties te concentreren.”

“Een eigen boetiek openen heeft me voldoening gebracht, maar ik kan nog niet zeggen of het leven of overleven is. Naast de winkelactiviteiten geef ik nog les aan de Syntra Hogeschool. Ik krijg wel erkenning. Sommige klanten worden door andere ontwerpers naar mij gestuurd en dat beschouw ik als een hele eer.”

Sophie Heymans, Juweeldesign, Papenvest 15, 1000 Brussel, +32 2 218 80 01, www.sophieheymans.be.

Mademoiselle Jean

Aurore Jean (30) studeerde aan La Cambre. Ze werkte een tijdlang als verantwoordelijke voor de merchandising en decoratie van de Chanelboetiek in Brussel. Sinds december 2006 ontwerpt ze haar eigen label in haar kersverse boetiek.

“Ik ben gefascineerd door de jaren vijftig, maar ik respecteer de evolutie die de mode tot nu toe heeft doorgemaakt. Ik lever zeker geen reproducties. Mijn collecties stralen een ondeugende meisjesachtigheid uit. In combinatie met een vleugje glamour probeer ik het sexy kantje dat elke vrouw in zich heeft, uit te drukken. Ik kan het goed vinden met MuriĆ«l Scherre van La Fille d’O. Het speelse van lingerie beĆÆnvloedt ook mijn universum ; je vindt dat terug in mijn prĆŖt-Ć -portercollectie.”

“Vrouwen kleden zich tegenwoordig vooral comfortabel. Dat begrijp ik, maar we mogen niet vergeten dat we meisjes zijn en dat we onze charmes kunnen gebruiken ! “

“Alles kan het begin van een idee voor een collectie zijn. Een expositie, een magazine, een foto, een artiest… De geest van de jaren vijftig is nooit ver weg, maar nu hou ik wel van alles in de gaten.”

“Mijn atelier in de winkel is te klein. Ik heb natuurlijk niet echt de keuze omdat ik een debutante ben. Het is wel praktisch om hier een atelier te hebben. Ik sta in direct contact met de klanten. Ik denk dat mijn werkplek hier altijd zal blijven, ook als ik groter mocht worden. Ik zal steeds zelf blijven ontwerpen en naaien, je kunt dat niet zomaar aan iedereen overlaten. Ik heb het moeilijk met delegeren.”

“Ik stel me niet te veel vragen vooraleer aan iets te beginnen. Ik doe wat ik wil en zet door tot iets me verplicht te stoppen. Ik ben blij dat ik de stap gewaagd heb en ik voel me goed. Ik had het allemaal groter voor ogen, maar dit is nog maar het begin.”

“Mijn clientĆØle is erg gevarieerd. Vrouwen van alle leeftijden. Ik ga op mijn gevoel af en ik denk dat die attitude afstraalt op de klanten. We hebben vaste klanten, maar er is geen vast klantentype.”

“Een eigen boetiek openen is niet gemakkelijk. Ik genoot geen bekendheid in de modewereld en ik was angstig. De distributie van flyers en de pers hebben geholpen. Als je een boetiek opent in de Antoine Dansaertstraat is men automatisch geĆÆnteresseerd. Ik laat andere artiesten in de winkel exposeren en ik ben bekend als dj. Dat is een andere manier om het imago van de winkel over te brengen. Zo gaat dat. Mond-tot-mondreclame is heel belangrijk.”

Mademoiselle Jean, Fashion design, A. Dansaertstraat 100, 1000 Brussel, +32 2 513 50 69, www.mademoisellejean.com.

Louise Assomo

Louise Assomo (29) studeerde aan de Francisco Ferrer Hogeschool en liep stage bij Nathalie GarƧon in Parijs. Nadat Geike Arnaert van Hooverphonic in haar creaties op de cd-hoes verscheen, verliep alles met een reuzevaart. Al snel klopte onder andere het Antwerpse Baby Beluga aan om Louises collectie in huis te nemen. Eind 2006 opende deze dame haar eigen boetiek.

“Als klein kind wilde ik zo veel doen, maar ik wilde zeker en vast reizen. Ik werkte kort als model, waardoor ik onder meer in China belandde. Toen ik terugkwam, wist ik het. Ik wilde me al zo lang uitdrukken en besloot mijn kans in de modewereld te wagen.”

“In het begin maakte ik alles. Om logistieke redenen (een kleine collectie en weinig middelen) heb ik me moeten concentreren op datgene wat de mensen het meeste aansprak in mijn collectie. Dat waren vooral de jurkjes, de zeer vrouwelijke stukken. Op termijn wil ik de collectie accessoires en schoenen uitbreiden omdat er vraag naar is.”

“Mijn werk is romantisch, wat retro, bohĆ©mien en kleurig. Ik vind kleur heel belangrijk omdat het vreugde uitdrukt en dat kunnen we in dit grijze Belgenlandje zeker gebruiken. Als je ’s morgens iets kleurigs aantrekt, ben je in de ogen van anderen een vrolijk iemand die zin heeft in het leven. Ik ben nogal dromerig en poĆ«tisch aangelegd.”

“Ik ben erg nostalgisch. Vroeger was mode zo leuk. Vrouwen namen hun tijd om zich te kleden en om zich op te tutten. Ik vind dat als we daar nu de kans toe hebben, we daarvan moeten profiteren.”

“Het kledingstuk is belangrijker dan het verhaal. Ik wil gewoon iets creĆ«ren dat de vrouwelijke charme benadrukt en de vrouw tot haar recht laat komen. Wat telt, is dat iemand hier binnenkomt, een jurk ziet en onmiddellijk zin heeft om die aan te doen.”

“We hebben altijd wel een beeld van de persoon die je kleding zal dragen. Ik denk aan iedereen die zich vrouwelijk wil voelen en die zich goed voelt, maar ik heb een collectie met verschillende silhouetten die een breed publiek kunnen bereiken. Natuurlijk werkt een stylist vaak in functie van een zelfreflectie.”

“Ik verdien geen miljoenen, maar het is niet de bedoeling rijk te worden. Het is veel belangrijker je droom na te streven en iets te doen waardoor je gepassioneerd bent. Ik zal heel trots zijn als mijn kinderen kunnen zeggen dat ik mijn ambities heb waargemaakt. Het publiek lijkt alleszins geĆÆnteresseerd en veel mensen ontdekken het merk. Ik dacht dat het allemaal veel langer zou duren.”

Louise Assomo, Fashion design, Karthuizerstraat 64, 1000 Brussel, +32 485 91 20 57, www.louiseassomo.com

Aude De Wolf & Vanessa Vukicevic

Aude De Wolf (27) studeerde stylisme aan het Bischoffsheiminstituut, nu beter bekend als de Francisco Ferrer Hogeschool. Vanessa Vukicevic (35) volgde een modeopleiding aan La Cambre. In 2003 kruisten hun paden bij Idiz Bogam, een vintageboetiek in Brussel, waar ze beiden werkten en samen een eerste collectie uitbrachten. In 2004 openden ze hun boetiek.

“Shampoo & Conditioner vonden we een leuke naam omdat iedereen die producten gebruikt en omdat wij al jaren hetzelfde kapsel en zwarte haarkleur hebben. Onze stijl is niet te definiĆ«ren. Je kunt het omschrijven als een aangeboren visie op mode die, net als wij, constant evolueert. Dat onze visies in de loop der jaren ongeveer dezelfde blijven, is het geheim van een vruchtbare samenwerking.”

“De kleding is ultravrouwelijk en sexy. Die silhouetten worden verrijkt met details die je terugvindt in marine- en schooluniformen. We gebruiken altijd zwart, maar het kleurenpalet hangt af van het seizoensthema. We hebben vroeger veel mauve gebruikt en deze zomer domineren wit en rood.”

“We halen onze inspiratie vooral uit verhalen. Madame Butterfly is een collectie die is gebaseerd op de gelijknamige opera. Het verhaalt over het controversiĆ«le huwelijk van een Amerikaanse luitenant en een gei-sha. Die verboden liefde en de Japanse stijl indachtig, zijn we beginnen ontwerpen.”

“Ons atelier is zichtbaar, maar wordt door een smalle glazen wand van de winkelruimte gescheiden. We werken altijd samen en soms met een stagiaire. Brainstormen doen we hier, gezellig in een bar of gewoon thuis.”

“Wat wij maken, vind je niet in de grote ketens. We werken aan mooiere details, een betere snit en vooral een betere kwaliteit. Een jurkje van Zara past niet alle vrouwen en bovendien is de kans groot dat je iemand tegenkomt met net hetzelfde aan. Wij zorgen voor een origineel ontwerp met een perfecte pasvorm. Wij voelen ons dus helemaal niet bedreigd.”

“In de toekomst willen we de nationale grens overschrijden. Defileren in het buitenland, onze kledij exporteren of boetieks openen in andere landen. Dat is erg moeilijk, omdat we hier de handen vol hebben. Desondanks slagen we er toch in elk seizoen onze collectie op de catwalk in Brussel voor te stellen, en daar zijn we al heel blij mee.”

Shampoo & Conditioner, Fashion design, Karthuizerstraat 18, 1000 Brussel, +32 476 456 012.

Door Ine Bonte / Illustraties Daan Rosseels

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content