Twee seizoenen geleden zag Shi Toto het levenslicht. Een trendy Belgisch kindermerkje, geesteskind van Inge Beels en Vicky Vinck.

Ze hebben een totaal verschillende achtergrond. Inge (rechts op de foto) is grafisch ontwerpster van opleiding en vond een plek in de reclame- en marketingwereld. Vicky (links) is stiliste en werkt freelance aan zowel dames- als herencollecties, terwijl ze ook een eigen pyjama-collectie voor kinderen tekent. Enkele jaren geleden troffen ze elkaar. Toeval? Of moest het zo zijn? Hoe dan ook: het klikte en wel in die mate dat ze besloten om, buiten hun andere activiteiten, samen iets te doen. Hun gemeenschappelijke passie voor reizen en vreemde culturen bracht hen bij een kinderkledingmerkje. Inge: “We wilden met iets beginnen waarmee we veel konden reizen en we dachten dat dit de oplossing was.”

Ze grappen erover want van reizen is nog niet veel in huis gekomen. Van hard werken daarentegen wel. Maar hun enthousiasme is groot en hun collectie weerspiegelt hun interesse voor andere culturen. Alleen de naam al: Shi Toto. ” Shi komt uit het taoĆÆsme”, verklaart Inge. “Het staat voor de meest pure vorm van energie, los van tijd, plaats en ruimte. En toto is het Surinaamse woord voor tepel. We vonden het mooi klinken en bovendien vertelt het eigenlijk waar we mee bezig zijn.” Kinderkleding die buiten het gewone valt, die anders is en niet zomaar in een vakje te plaatsen. “Kenmerkend voor Shi Toto zijn de variaties in stijl die toch onderling te combineren zijn”, zegt Vicky. “Ons uitgangspunt was om verschillende culturen samen te brengen. Wil dat zeggen dat we Indisch gaan ontwerpen? Of Chileens? Nee. Maar we zullen bijvoorbeeld wel een Indische look combineren met een typisch Europese stof. Daardoor krijg je soms verrassende effecten.”

Mix is het sleutelwoord. Shi Toto combineert strakke lijnen met uitbundige kleuren en speelse details. Eclectisch, en toch: ondanks de uiteenlopende stijlen slagen ze erin om de collectie tot een geheel te maken. Ze willen vooral hun eigen ding doen, compromisloos in de mate van het mogelijke en zonder zich te laten beĆÆnvloeden door modetrends. Vicky: “We willen vanuit ons gevoel vertrekken en echt onze eigen weg gaan.” Inge: “Maar tegelijk is het niet zo dat we tendensen op voorhand uitsluiten. Het is gewoon de manier waarop wij werken. We zullen bijvoorbeeld niet naar de stoffenbeurs gaan om te zien wat de kleurentrends zijn voor het volgende seizoen. Nee, op dat moment hebben we onze kleuren al voorbereid, weten we wat we willen en wat we zoeken.” Maar wat ze in hun hoofd hebben, is niet altijd te vinden. “Soms betekent het dat we stoffen in het buitenland moeten laten produceren of dat we stukken laten inkleuren”, aldus Inge.

Die manier van werken maakt het niet makkelijker: Shi Toto brengt uitbundige kleuren op een moment dat andere merken nog hoofdzakelijk grijs brengen, bloemenprints en etnische details, frivole lintjes, borduursels en schuine sluitingen… De frustratie is soms groot, maar nu Inge en Vicky volop bezig zijn met hun vierde collectie vorm te geven (winter 2001-2002), hebben ze het gevoel dat ze een soort evenwicht hebben bereikt en dat ze ‘er staan’. Vicky: “Je moet jezelf bewijzen. Bij de eerste collectie zie je dat kopers zich afvragen ‘zullen ze er volgend jaar nog zijn’. Bij het tweede seizoen is een deel van die scepsis verdwenen, maar toch. De derde collectie is daarom je eigenlijke start, dan pas kan je laten zien wat je waard bent.”

Op zoek naar een manier om de collectie van Shi Toto te beschrijven, valt het woord vernieuwend. Want dat is uiteindelijk wat ze zoeken: kinderkleding die iets nieuws en verfrissends heeft. Dat het soms tĆ© nieuw is, verbaast hen een beetje: “We gaan echt niet experimenteren met vormen, onze kleding moet draagbaar blijven”, meent Inge. Draagbaarheid en comfort zijn aspecten die vooral doorwegen in de keuze van de stoffen: bij voorkeur katoen, grof of licht, gewatteerd of gecoat. Vicky: “De kleren moeten ook makkelijk te wassen zijn. Kinderen hebben een dag een jurkje of broekje aan en het is meteen rijp voor de wasmachine; daar moet je rekening mee houden. Bovendien houden kinderen helemaal niet van wol of van die nieuwe stoffen: dat prikt of het zit niet goed.”

Een collectie omvat zo’n 120 modellen – van rokjes en broeken, jurkjes en blouses tot T-shirts -, in verschillende uitvoeringen en kleuren. Grosso modo valt ze uiteen in twee hoofdlijnen: voor de allerkleinsten wordt hoofdzakelijk katoen gebruikt, voor de groteren kunnen al eens andere stoffen en iets moeilijker modellen. Wat de prijzen betreft situeert Shi Toto zich in de middenklasse: 2500 frank voor een broekje, 3000 frank voor een lang jurkje, afhankelijk van de stof en de maat.

Na drie seizoenen heeft Shi Toto zo’n 35 verkooppunten in BelgiĆ«, hoofdzakelijk in de betere, trendy zaken: “Wij maken een collectie die een bepaald publiek in ons land aanspreekt, mensen die best een prijs willen betalen voor mooie kinderkleding. Maar we zijn niet de enigen in dat segment”, zegt Vicky nuchter. Precies daarom houden ze van bij het begin al de blik gericht op het buitenland: Frankrijk, Groot-BrittanniĆ«… en er wordt hardop gedroomd van Japan. Inge: “Waarom zouden we niet met verschillende Belgische merken proberen samen naar Japan te gaan?”

Op dit moment ligt de nieuwe wintercollectie in de winkels, geĆÆnspireerd op MongoliĆ« en de Australische aborigines. Vicky: “We kiezen telkens een thema als vertrekpunt, maar we blijven dat niet strak volgen. Al groeiend gaat de collectie een eigen leven leiden.” Deze keer zijn het vooral de details die de inspiratie verraden: schuine sluitingen met lintjes, een Chinees jurkje, mouwloze vestjes in fluweel, bloemenprints en borduursels gebaseerd op cirkels – zowel voor de jongens als voor de meisjes. En de kleuren: turkoois, oranje, bruin en rood. “Toen waren we nog heel etnisch bezig”, zucht Inge. Niet dat ze dat thema helemaal verlaten, maar alvast de twee volgende seizoenen zullen de silhouetten strakker zijn.

Precies dat is wat hen aanspreekt: ieder seizoen opnieuw zo’n hele collectie tot leven brengen. “Alles vergeten en van niets terug beginnen, dat geeft een kick”, zegt Vicky. En Inge: “De grootste uitdaging is jezelf open te stellen voor de prikkels van wat gaat komen. Aanvoelen wat in de lucht hangt, daar gaat het om.”

Hilde Verbiest / Foto Lieve Blancquaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content