Wat

Begin jaren negentig waaide de callanetics-rage zo hard door de Verenigde Staten, dat we het zelfs in België voelden. Zoals dat bij trends gaat, is de storm intussen gaan liggen. Een trendy mens doet nu aan tae-bo. Waarom ik compleet onmodieus bij callanetics blijf zweren: zie “Onze bevindingen”. Laat mij eerst uw geheugen opfrissen. Callenetics is figuurtraining, in de jaren tachtig uitgewerkt door de Amerikaanse Callan Pinckney. De overlevering zegt dat ze haar rug- en knieklachten bestreed met een serie spieroefeningen. De klachten verdwenen en Pinckney merkte bovendien dat haar lichaam er veel beter uitzag (een understatement, dat kunnen we op basis van de callanetics-video’s wel zeggen). Ze stelde op basis van haar ervaringen een gymplan op dat bestaat uit kleine, nauwgezette bewegingen die traag worden uitgevoerd. Geen gehos, geen gezwaai, maar voor iedereen haalbare oefeningen, zelfs voor de onverzettelijkste sportonwillige. Wie de oefeningen correct doet, mag overigens geen blessures oplopen: het programma is rug- en knievriendelijk. Het enige nadeel: wie aan zijn/haar conditie wil werken, moet daarnaast nog een andere sport beoefenen. Callanetics werkt alleen musculair.

Onze bevindingen

Na enkele positieve maar toch niet volgehouden callanetics-ervaringen vijf jaar geleden, was er van sporten niet veel meer in huis gekomen. De wetten van de zwaartekracht en het vooruitzicht van een Mexicaanse strandvakantie dwongen mij afgelopen winter tot andere inzichten. Omdat callanetics vrij snel resultaten geeft – als je het tweemaal per week een uur doet – en je je niet onelegant in het zweet hoeft te werken (ga maar eens de vuurrode koppen tellen tijdens een tae-boklas), kwam ik automatisch bij callanetics terecht. En om het zo makkelijk mogelijk te maken, zeurde ik mijn collega’s van het Brussels Media Centre de oren van het hoofd tot we met genoeg waren om een callanetics-lerares naar kantoor te halen. Elke maandag tijdens de middagpauze laat Sine onze spieren trillen. “Buik intrekken, bekken kantelen en billen opspannen” is haar favoriete slogan. Met een zacht achtergrondmuziekje (af en toe stijgen er gezucht en gekreun bovenuit) werken we aan onze buikspieren, aan steviger billen, aan armspieren, kortom aan een algemeen liftend effect voor ons hele lijf. Ook de strijd tegen cellulitis, als we daar al last zouden van hebben, wordt aangevat.

Lastig in de zin van uitputtend, is het niet, maar pijn doet het wel. Een mens kan niet alles hebben. Overigens hebben we het ervoor over. Geen collega die het toegeeft, maar eigenlijk is Baywatch-min-de-siliconenborsten ons absolute voorbeeld.

Na elke spiergroep die aangepakt wordt, staan er ontspannende stretchoefeningen op het programma. Een pijnlijke nek of verkrampte schouders worden bevrijd.

Onze conclusie: callanetics is niet de meest boeiende sport, maar wel ontspannend en efficiënt. De eerste keren bent u ’s anderendaags gegarandeerd geradbraakt, maar dat vervelende neveneffect verdwijnt na enige tijd.

Prijs

In België bestaan verscheidene callanetics-studio’s. Wij werken met Body & Vision. Een kaart voor 10 lessen kost 2600 frank, voor 15 lessen betaalt u 3600 frank. Voor jongeren en studenten zijn er speciale prijzen.

Body & Vision, Parijsstraat 44, Leuven, Tel. 016/22.37.27.

Trui Moerkerke / Foto’s Lies Willaert