Tessa Vermeiren
Tessa Vermeiren Tessa Vermeiren is voormalig hoofdredactrice van Knack Weekend

In Duitsland zal men binnenkort pas op zijn 67ste gepensioneerd worden. Uit noodzaak, omdat het huidige pensioenstelsel niet langer gefinancierd kan worden. Volgens de Vlaamse minister van Arbeid moet daarover bij ons nog niet worden nagedacht. Nee, bij ons is het probleem veeleer hoe te verhinderen dat jonge vijftigers geruisloos uit het arbeidsproces worden afgevoerd.

Absurd is het, al die leeftijdsgenoten van mij die vaak noodgedwongen lange dagen in hun tuin doorbrengen. Die als vrijwilliger proberen hun tijd te doden, of die een zinnig schema van cursussen en hobby’s proberen uit te werken om de week te vullen. Of die in het zwart werken, omdat ze toch nog veel geld nodig hebben om hun levensstandaard op peil te houden. Of omdat ze eenvoudigweg niet stil kunnen zitten. Anderen beslissen, nadat ze met al hun ervaring en vakkennis aan de kant werden gezet, volkomen legaal een eigen bedrijfje te beginnen en draaien met veel voldoening intenser mee in het professionele leven dan ooit tevoren. Hoog tijd dus dat men eens gaat nadenken over waar we mee bezig zijn.

Als we een beetje geluk hebben, worden we een stuk ouder dan de vorige generatie. Wat doet een mens met pakweg dertig jaar vrije tijd ? Vorige week nog zat ik op de bruiloft van mijn zoon in Minneapolis naast de grootvader van zijn vrouw. Louis is 85 en hij is in zijn leven slechts een paar maanden met pensioen geweest. Nadat hij noodgedwongen zijn werk in een voedingsmultinational had verlaten, zat hij zich dood te vervelen. Hij startte een eigen zaak en reisde de wereld rond, zoals hij voorheen deed. Hij bleef in zijn vak, maar nu voor eigen rekening. Louis is een vrolijke man die zich graag omringt met jonge mensen. Tot voor twee jaar zwom hij nog elke dag. Hij mag graag ’s ochtends vroeg naar de markt gaan en daarna blijft hij op kantoor zolang het hem zint. In de Verenigde Staten is hij geen uitzondering. Oudere mensen komen daar veel beter aan de bak dan bij ons. Ook uit noodzaak, omdat er geen back-up is.

Het lijkt mij in ieder geval veel gezonder actief te blijven dan opgeborgen te worden. Bridgejobs noemen ze die banen en baantjes die de overgang vormen naar een rustige oude dag. Actieve bridgejobs zijn iets helemaal anders dan ons noodgedwongen inactieve brugpensioen. Het wordt hoog tijd dat we op een andere manier naar leeftijd gaan kijken en dat we wennen aan het idee dat wij en de volgende generaties in het laatste derde van ons bestaan een heel ander leven zullen hebben dan onze ouders. Het is geen slecht idee om bij een volgende legislatuur eindelijk de bestraffing weg te halen voor iedereen die naast zijn zelfverdiende pensioen nog een eigen activiteit wil ontwikkelen. Men zou op die manier wel eens een grote bron van creativiteit in onze samenleving kunnen aanboren. En nieuwe diensten creëren die zeer nuttig kunnen blijken in een veranderend menselijk landschap.

Als kunstenaars tot op hoge leeftijd meesterwerken kunnen voortbrengen en daarvoor gerespecteerd worden, waarom zouden doorsnee mensen dan niet tot op hoge leeftijd een nuttige bijdrage aan de samenleving kunnen leveren ? Van die maatschappij mag je dan natuurlijk verwachten dat ze op een andere manier naar ouder wordende mensen kijkt. Bij reclamemakers begint het bijvoorbeeld stilaan door te dringen dat mensen boven de zestig niet noodzakelijk als opa en oma in beeld moeten worden gebracht.

En om het dan maar even cru te stellen : wie geld blijft verdienen, betaalt ook belastingen en consumeert meer, die houdt dus mee de economie draaiend in plaats van alleen maar als dure ballast te functioneren.

Er zijn nog maar weinig politici in dit land die dat doorhebben. Maar het beeld begint zich langzaam te vormen.

TESSA VERMEIREN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content