WAAR DE SNEEUW LEKKER KRAAKT

Sankt Moritz mag dan de mondaine blikvanger zijn, de dorpjes rondom, met Pontresina op kop, doen in gezelligheid niet onder. Skiërs én wandelaars worden in de Engadin-vallei verwend door een begenadigde natuur.

Tekst en foto’s Pascal Baetens

Diavolezza, 2253 m hoog. We stappen uit de trein, de ski’s in de hand, en laten ons met de lift boven de 3000 m brengen. De sneeuw ligt er lekker krakend bij, ondanks het feit dat het al laat op het seizoen is. Na een opwarmingsafdaling neemt gids Martin ons mee op de 10 km lange gletsjerpiste naar Morteratsch. Niet echt voor beginnelingen, maar een supercrack hoef je ook niet te zijn. Na een tiental minuten klimmen, bereiken we de Isla Persa, midden op de Pers-gletscher aan de voet van de Piz Palü. Even genieten van het prachtige gezicht en de afdaling kan beginnen : lange stukken op weidse sneeuwvelden wisselen af met passages rakelings langs blauwe ijsformaties. Voor een foto houden we halt bij enkele reusachtige gletsjerspleten. Martin zorgt er wel voor dat we in zijn spoor blijven. We bevinden ons immers op gletsjerterrein. ?Hier zijn de sneeuwbruggen heel stabiel?, zegt hij. ?Maar 50 m verder kan het gevaarlijk worden, en ik heb geen zin om iemand uit een gletsjerspleet te vissen.? Maar natuurlijk hoef je niet per se te gaan gletsjerskiën om van het prachtige landschap te genieten.

Niet alleen de Diavolezza heeft zachtglooiende pistes, ook in de andere gebieden als Corvatsch en Furtschellas kan je rustig naar beneden ?kuieren?. De pistes liggen tussen de 1800 en 3300 m, zodat de toestand van de sneeuw ook laat op het seizoen uitstekend blijft.

Vanuit Furtschellas kan je de Skisafari meedoen, over Corvatsch en de Hahnensee, naar het gebied van Sankt Moritz.

Over dit wereldbekende oord is al heel wat geschreven en de charme ervan heeft vooral met zijn mondaine reputatie te maken. Maar dorpjes als Sils, Zuoz en het iets grotere Pontresina vind ik zeker zo aantrekkelijk. Ook al is Pontresina nu naast de oude kerk een monster van een cultuur- en congrescentrum aan het neerplanten, dat volgens plan op 1 december moet opengaan. Het gemeentebestuur hoopt, in navolging van Sankt Moritz en Davos, met culturele producties toeristen te lokken, en met de congresruimtes de zakenlui. Maar vele inwoners betwijfelen of dat grijze, onpersoonlijke bouwsel hun dorp zal opwaarderen.

Nu goed, er blijven nog genoeg oude hotelletjes, onder meer uit de belle époque, om van te genieten. Zo draagt het Grand Hotel Kronenhof nog altijd met trots zijn 5 sterren. Er is de middeleeuwse toren, het Santa Maria-bergkerkje met prachtige 13de- en 14de-eeuwse fresco’s, de oude fontein, de ?bank der leugens?, en het kleine Alpenmuseum met archeologische vondsten uit de bronstijd, een collectie mineralen, een overzicht van de plaatselijke fauna en flora, en de geschiedenis van het toerisme in de streek dat op gang kwam vanaf 1850.

In Pontresina heb je ook heel wat gezellige restaurants en kleine, meestal goedverstopte kroegen. In de sauna’s, het zwembad, de schaats- en curlingbaan ten slotte kan je nog resterende spanningen of energie wegwerken. Wie nog niet genoeg heeft, kan zich ’s morgens om 6 u. melden bij de plaatselijke Bergsteigerschule voor een initiatietocht toerski.

Bij zonsopgang vatten we een twee uur lange tocht aan, die vertrekt vanop 2250 m hoogte en opklimt naar 2688 m. Een skilift doet zoiets in 10 minuten, maar boven Plaun da Lei zijn geen skipistes, laat staan skiliften. Na het klimmen door een klein, bewolkt valleitje, zonder halt te houden, zonder woordenwisselingen, met het geschuif van de ski’s als enige muziek, staan we plots bijna 1000 m boven het zonovergoten meer tussen Silvaplana en Maloja. Daar halen we ons lunchpakket boven en verorberen een welverdiend ontbijt. Dan volgt een lange afdaling over wild terrein. De sneeuw is hard, maar niet verijst. Zalig ! De opkomende zon doet het bovenste laagje smelten. ?Dit is echte lentesneeuw?, lacht de gids. ?Geniet ervan.? We glijden tot aan de oevers van het meer, waar we opgepikt worden en weer naar Pontresina worden gebracht. Het is pas halfelf, en toch lijkt het alsof we al een hele dag geskied hebben. Voor de volgende etappe voert de Bernina-express ons tot de Diavolezza waar we nog van enkele stevige afdalingen genieten.

Na zonsondergang en een gezellige après-ski in het Engadinerhof, wacht ons een tocht met de paardenslee, vanuit Pontresina door de Val Roseg, een onontgonnen vallei tussen de Piz Bernina en de Corvatsch. Een uur lang genieten we volop van de stilte onder een wolkenloze sterrenhemel. De Grote Beer herkennen we direct, maar vooral het majestueuze Orion-sterrenbeeld maakt indruk. In het restaurant aan het einde van de vallei, proeven we van Bündner Rindfleisch en andere kantonale specialiteiten. Overdag is dit het verste punt van de langlaufpiste die door de Val Roseg loopt. Want ook langlaufers (en wandelaars) zijn verwend in Engadin : de brede hoofdvallei, de bevroren meren en de kleine nevenvalleitjes nodigen uit tot prachtige skiwandelingen en langlauftochten. De keuze aan trajecten is enorm.

Wandelaars worden extra in de watten gelegd op de Muottas Muragl. Daar is voor hen een ?filosofenweg? aangelegd, een traject dat op geregelde punten opgefleurd wordt met borden waarop uitspraken van bekende filosofen, van Socrates tot Sartre. Een tandradtreintje brengt al sinds 1907 toeristen naar de 2456 m hoge Muottas Muragl, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de Engadiner-vallei, van Sankt-Moritz tot Maloja. Je ziet de zon langzaam achter de bergen zakken terwijl de Alpentoppen van wit over geel en oranje naar dieproze kleuren, om tenslotte te verduisteren tot enorme schimmen onder een schitterende sterrenhemel. Wanneer de invallende kou je weer van je eigen bestaan bewust maakt, kan je voor warme wijn, of beter nog, voor een culinair hoogstandje in het gereputeerde bergrestaurant terecht, het enige gebouw op de Muottas Muragl. Heeft de filosofenmicrobe je goed te pakken, dan mag je een bezoek aan het Nietzsche-huis in Maria-Sils zeker niet missen.

Sinds 1907 al brengt een tandradtreintje toeristen op de Muottas Muragl. Vandaaruit vertrekt de Filosofenweg voor wandelaars. Links : gletsjerafdaling op de Diavolezza.

De Bernina-express : een spectaculair traject met steeds veranderende landschappen.

Pontresina : aantrekkelijk door zijn authenticiteit.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content