voorjaar 2010 in zeven flashes
1 GRAAG GRAFISCH COMEBACK MODE-ILLUSTRATOR
Even oud als de mode zelf, is het fenomeen van de mode-illustratie. Zo begonnen veel beeldende kunstenaars hun carrière als modetekenaar. René Gruau debuteerde op jonge leeftijd als tekenaar-verslaggever tijdens de Italiaanse modeweken, maar breidde, mede door de opkomst van de fotografie, zijn werkdomein uit naar de reclamewereld, waar hij bekend werd als huistekenaar van merken als Balmain, Givenchy en in het bijzonder Dior. Cecil Beaton verruilde mode-illustratie voor de fotografie, maar keerde later enigszins terug naar zijn eerste werkinstrument als kostuumontwerper. En ook de vader van de popart, Andy Warhol, begon als illustrator voor magazines als Glamour, Mademoiselle en Harper’s Bazaar.
Eind jaren dertig verdween de mode-illustrator van het toneel, toen Vogue voor het eerst zijn gevierde geïllustreerde covers verving door foto’s. Op korte tijd raakte een eeuw- oude kunstvorm en het tot dan voornaamste communicatiemiddel van de mode in verval. Het is pas de laatste jaren dat de markt voor illustraties, gemaakt door de meest begaafde beoefenaars van het genre, opnieuw toeneemt en vergeten illustratoren uit het verleden worden herontdekt. Ook het internet speelt een belangrijke rol in de wederopstanding van de mode-illustrator. Denk maar aan het succes van de jonge Amerikaan Danny Roberts (igorandandre.blogspot.com ) of de razend populaire website van Garance Doré (www.garancedore.fr), fotografe, illustrator en vriendin van die andere bekende blogger, The Sartorialist. Sinds 2008 doet ook Knack Weekend regelmatig een beroep op jonge modetekenaars zoals Ellen van Engelen en de Fin Jarno Kettunen, die niet alleen de pagina’s van deze up-to-date illustreerde, maar voor het eerst in de geschiedenis van dit blad ook de cover van de special mode. “Fotografie heeft de modewereld sterk bepaald, maar daar lijkt nu verandering in te komen. Een illustratie geeft een andere dimensie aan een collectie. Ik heb aandacht voor de trends, maar probeer met mijn tekeningen eerder een universum weer te geven. Dat hoeft dan ook niet realistisch te zijn.”
Mode-illustraties beperken zich niet tot de representatie van een kledingstuk, ze voegen directer dan een foto de visie van een individu toe. Het is die toegevoegde waarde die het verschil maakt in een (mode)wereld waar alles op elkaar lijkt. Het is die toegevoegde waarde waar Knack Weekend iedere keer opnieuw naar streeft.
2 SOUVENIRS UIT TOKIO
Tokio is ’s werelds grootste stedelijke agglomeratie, maar als toeristische attractie is de metropolis nog redelijk onderontwikkeld (en gelukkig maar). Maar daar komt stilaan verandering in. De stijlvolle souvenirjager, bijvoorbeeld, kan sinds kort terecht bij Claska/DO, het mercantiele debuut van Hotel Claska, een van de meest gereputeerde van Tokio, en een zeldzaam voorbeeld van een Japans boetiekhotel.
Claska/DO is ondergebracht in de kelderverdieping van het legendarische warenhuis Parco, op een heuvel in druk Shibuya. Op de schappen : artisanaal vaatwerk, leren tassen, zijden sjaals, maar ook witte, ongeschilderde Daruma-poppetjes (een folkloristische, enigszins griezelige bestseller).
Ook op te snorren : Tokyo by Tokyo, de door Claska uitgegeven reisgids, met een handleiding Tokio voor gevorderden. Een zeventigtal specialisten geeft zijn favoriete adressen, met hoofdstukken van places to feel the universe’s vastness, even in Tokyo tot visiting real restaurants that appear in manga. Prachtig vormgegeven en mooi geïllustreerd, in Japans en Engels, met bij elk adres de bijbehorende coördinaten op Google Maps.
–
Info : www.claska.com
3 DE ZOMER VAN DE MORI GIRL
Vergeet de gothic lolita, het jongste Japanse fenomeen is de veel discretere mori girl. Als u weet dat mori Japans is voor bos, kunt u zich allicht vanzelf iets voor de geest toveren. De mori girl is een cleanere, eenentwintigste-eeuwse versie van de hippie met een passie voor organisch koken, Zweden, en trips naar het platteland (ze woont in Daikanyama, Koenji of Shimokitazawa, en andere hipppe wijken van Tokio). Haar favoriete ontwerpers : zeer meisjesachtige merken als Tsumori Chisato en het faux-Scandinavische Mina Perhonen. Haar bijbel : bladen als Spoon (dat onlangs een apart nummer wijdde met een abc van de mori girl) en Ku:nel.
4 ALTERNATIEVE ZOMERHITS
De grote trends dit voorjaar zijn nudekleuren, transparantie, lingeriedetails of drukke prints (lees ook p. 134). Niet echt uw ding ? Deze drie items maken deze zomer gegarandeerd ook het verschil in uw kleerkast. Het leren T-shirt
Het stoere leren jasje van de winter krijgt een ultralichte zomervariant. Vrouwelijk elegant, zoals bij Céline, of mouwloos en nonchalant, zoals bij 3.1 Phillip Lim. Numero uno op ons zomerlijstje, en het liefst in zo’n zacht karamelkleurtje. Het jeanshemd
Uw innerlijke cowgirl mag enthousiast zijn over de revival van het jeanshemd. Tal van ontwerpers experimenteren opnieuw met een sexy en vrouwelijke snit in denim, en het werkt. Waarschuwing : jeans óp jeans probeert ook zijn comeback te forceren, zoals enkele Italiaanse ontwerpers showden. Maar jeanshemd + jeansbroek in één outfit, dat keurt de fashion police nooit goed. De klomp
Het is allemaal dankzij Karl Lagerfeld bij Chanel dat de klomp deze zomer eerherstel eist. Met hun parels, camelia’s en plateauzolen is er helemaal niets orthopedisch aan Lagerfelds creaties, maar hij ontwierp ze dan ook niet voor de boerinnenbond. Een gimmick die de straatketens ongetwijfeld zullen kopiëren.
5 TWITTERMANIA
Niet de trends voor komende zomer noch de sterren op de eerste rij waren het gespreksonderwerp tijdens de voorbije modeweken. Wel de opkomst van sociale media (blogs, Facebook, YouTube en Twitter) die nu ook de modewereld in zijn greep heeft. Een tweet van popprinses Lady Gaga over het defilé van McQueen lokte zelfs zoveel kijklustigen naar de livestream van de show dat de site crashte. Ook merken maken handig gebruik van dit nieuwe communicatiemiddel om hun band met de onlineconsument te versterken. Bijvoorbeeld, als LouisVuitton-US twittert dat hun nieuwe campagne is verschenen, worden meer dan tienduizend volgers persoonlijk op de hoogte gebracht. Oscar de la Renta en Donna Karan hebben elk een Twitterpagina waar hun pr-meisjes ” inside information uit de modewereld” prijsgeven. Ook Gucci, Gap en Urban Outfitter kunnen rekenen op een grote groep fans die zich inschreven op hun pagina. Is het toeval dat deze drie online tot de meest besproken modemerken ter wereld behoren ? Het blijft afwachten of Twitter en andere sociale media niet zullen uitpakken als een virtuele doos van Pandora, voor wie onvoldoende tijd investeert aan de inhoud van zijn berichten.
6 IEDEREEN BEROEMD
Iedereen wil een stylist, of wil er één zijn. Wat vroeger een armbetaalde baan was voor insiders, is nu een carrière waar jonge meisjes van dromen. De grote ommekeer kwam eind jaren tachtig, toen niet alleen de naam van de fotograaf, maar ook die van de stylist werd vermeld bij modereportages. Die naamsbekendheid leverde velen een baan bij een modehuis, zoals huidig Vogue-hoofdredacteur Carine Roitfeld voor Gucci, of als stylist van een beroemdheid op. Vandaag neemt de sterrenstatus van de stylist dezelfde proporties aan als die van hun beroemde klanten. Denk maar aan Sex and the City-stylist Paricia Field of de Amerikaanse Rachel Zoe, stylist van sterren als Lindsay Lohan en Nicole Ritchie met een eigen televisiereeks en binnenkort, als de geruchten kloppen, een kledinglijn. Popprinses Lady Gaga heeft haar carrière zelfs grotendeels te danken aan het werk van haar vriend en persoonlijke stylist Nicola Formichetti, artistiek directeur van de magazines Dazed & Confused en Vogue Hommes Japan. In een wereld waar alles overal te koop is, is de vraag immers niet wat je draagt, maar hoe.
7 TIJD VOOR TIJDSCHRIFTEN NIEUWE UITGAVEN
2009 was een rampenjaar voor de tijdschriftenwereld, en dan vooral in de stijlsector. Een aantal legendarische bladen verdween van de markt. Bij de voornaamste : de pronkerige receptenbijbel Gourmet en het 55 jaar oude designmagazine I.D. , beide uit de Verenigde Staten, maar ook Studio Voice, een in de seventies opgericht, bij wijlen briljant popcultureel orgaan uit Japan (waar ook de locale edities van Marie Claire en Esquire van de markt werden gehaald). Andere tijdschriften gingen op regime, of verschenen minder vaak, zoals i-D, de Britse stijlbijbel. Allicht volgen dit jaar nog slachtoffers (kleintjes, maar ook reuzen : Business Week werd na een recente overname grotendeels ontmanteld, en hier en daar werd al het nakende verscheiden van Newsweek voorspeld).
2010 belooft een scharnierjaar te worden voor de onlinepers, met nieuwe hardware (de iPad tabletcomputer van Apple) en herziene tarifering. In de tastbare wereld worden nichebladen belangrijker. Voor tijdschriften met een klein, maar duidelijk gedefinieerd bereik, is er allicht nog een toekomst. De stijlbijbels van 2010 verschijnen over het algemeen niet langer elke maand. Twee keer per jaar blijkt, in de praktijk, het perfecte ritme.
Een handvol recente favorieten : Pin-up een Amerikaans stijlblad voor architectural entertainment, met celebrity-architecten (van Peter Marino tot Shigeru Ban) en wild jong talent.
Apartamento, een Spaans tijdschrift op zakformaat met realistische (zeg maar : rommelige) interieurs van veelal jonge, al dan niet bekende creatievelingen.
Ku:nel is het beste van een reeks Japanse maandbladen gewijd aan het fenomeen van slow living. Perfect gefotografeerde recepten, reisreportages en doe-het-zelfmode (zie ook het fenomeen van de mori girl, op p.36). Op te snorren bij de dichtstbijzijnde Japanse tijdschriftenzaak.
Foam wordt uitgegeven door het Amsterdamse fotografiemuseum met dezelfde naam. Het beste fotoblad op de markt, met portfolio’s van jonge en meer gevestigde fotografen.
Graphic is het enige Koreaanse tijdschrift op onze leeslijst, gespecialiseerd in grafische vormgeving (verkrijgbaar bij onder meer Verzameld Werk in Gent en Bozar in Brussel).
We kijken ook uit naar het eerste nummer van The Gentlewoman, het damesmodetijdschrift uit de stal van Fantastic Man en Butt.
Ellen De Wolf Jesse Brouns Elke Lahousse/Illustraties Jarno Kettunen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier