Een mens bestaat voor tweederde uit water. Manuele lymfdrainage stimuleert de vochthuishouding en verhelpt kwalen van uiteenlopende aard.

Lymfdrainage is een natuurlijke functie van het lichaam die een kapitale rol speelt bij het instandhouden van de vochthuishouding. Manuele lymfdrainage vindt haar oorsprong in de jaren ’30. De Deense bioloog en doctor in de wijsbegeerte Emil Vodder en zijn vrouw Astrid, een Duitse naturopate, werkten als fysiotherapeuten in een kuuroord in Cannes. Ze kregen er veel dames over de vloer met klachten zoals migraine, chronische sinusitis, zware benen, nekpijnen. Dr. Vodder stimuleerde intuïtief de lymfklieren in de hals, en als bij wonder verdwenen de klachten. Zijn uitgangspunt was eenvoudig: net als de wereldbol bestaat de mens voor tweederde uit water, en net zoals waterbezoedeling vissterfte veroorzaakt, zal een vervuilde vochthuishouding in het lichaam cellen voortijdig doen afsterven. Een vriend van Dr. Vodder, Alexis Carrel, had al in 1912 met een proef in zijn lab aangetoond dat cellen in leven kunnen worden gehouden door voortdurend het water te verversen waarin ze zich bevinden. Voor dit experiment kreeg hij trouwens de Nobelprijs.

Dat nooit eerder in deze richting naar oplossingen voor medische klachten was gezocht, had veel te maken met het taboe dat rustte op het aanraken van de lymfklieren. Men vermoedde namelijk een verband tussen de klieren en kanker, en afblijven was de boodschap. Dr. Vodder onderzocht de werking van het lymfvatensysteem, dat lymfvocht door het lichaam transporteert en ervoor zorgt dat water en eiwitten vanuit de weefsels terug naar het bloed kunnen keren en dat afvalstoffen afgevoerd worden. Hij stelde vast dat die natuurlijke zuiverende werking vaak in het gedrang kwam na een ongeluk, een operatie, een ziekte of gewoon door stress, en hij ging ervan uit dat de lymfdoorstroming door een zachte massage kon worden gestimuleerd. Na Vodders massages verdwenen de klachten, en dit succes zette de Vodders aan om hun therapie in kaart te brengen als Manuele lymfdrainage. Pas in de jaren ’70 kwam er een wetenschappelijke onderbouw, maar inmiddels was de methode via oud-leerlingen en de Dr. Vodder-scholen al in diverse landen verspreid.

P hilippe De Paepe is secretaris van de MLDV, de Vereniging Manuele Lymfdrainage ad modum Vodder, en hij legt uit: “Met manuele lymfdrainage kan een breed spectrum van klachten worden behandeld: vermoeide benen, cellulitis, hoofdpijn, stressklachten zoals slapeloosheid en concentratieverlies, obstipatie, chronische sinusitis, en huidproblemen zoals acne en eczeem. Manuele lymfdrainage is uit den boze bij kanker of bij infecties, want ze kan de verspreiding versnellen.

Het lymfvatensysteem voert overtollig water, proteïnen en afval van de weefsels terug naar de bloedstroom. Het systeem heeft geen eigen pomp – zoals het hart voor het bloedvatensysteem – en de goede werking hangt aldus volledig af van de algemene gezondheid. Raakt het systeem geblokkeerd, dan ontstaat er vochtophoping. Dat kan na een ongeval, een chirurgische ingreep of ontsteking, maar soms volstaan verkeerde voedingsgewoonten of vervuilde lucht om de natuurlijke lymfdrainage in de war te sturen. Ondermijning van het autonome zenuwstelsel door stress tast ook onrechtstreeks de vochthuishouding aan.”

Manuele lymfdrainage verwijdert dus afvalstoffen, overtollig vocht, bacteriën en lichaamsvreemde bestanddelen uit de weefsels via de zachte, ritmische handbewegingen van de therapeut. Het juist toepassen van de techniek is van belang, aldus Philippe De Paepe: “Manuele lymfdrainage gebeurt door zachte, spiraalvormige bewegingen op de lymfklieren en lymfbanen, met een specifiek ritme. De basisbehandeling omvat het masseren van hals, buik, oksels en liezen en daarna wordt naar het probleemgebied toegewerkt. De therapie is pijnloos en wordt zelfs als heel ontspannend ervaren. Vanaf de eerste behandeling is er beterschap, de meeste aandoeningen vragen een zevental beurten. Uiteraard vergen bepaalde kwalen zoals lymfoedeem of cellulitis meer behandelingen.”

Sinds de oprichting van de MLDV kan niet om het even wie zich Vodder-therapeut noemen. Geregistreerde therapeuten verbinden zich ertoe na hun basisopleiding jaarlijks een opfrissingscursus te volgen, zo niet worden ze van de ledenlijst geschrapt.

De meeste Vodder-therapeuten zijn door het ziekenfonds erkende kinesitherapeuten, en dus worden door een arts voorgeschreven drainagesessies terugbetaald.

Info: MLDV, Gistelsesteenweg 109, 8200 Brugge, Tel. en fax 050/38.95.25.

Linda Raats

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content