Ik heb alle eieren die nog in de koelkast zaten in de GFT-zak gekeild. Met een wantrouwige bocht ben ik in de supermarkt om de koeltoog met broodbelegslaatjes heen gelopen. Maar wat maak ik me nu nog druk? De kans is immers zeer reëel dat u en ik al maanden, zo niet jaren, onze wekelijkse portie kippendioxine naar binnen hebben gekregen. Minister van Landbouw Karel Pinxten en minister van Volksgezondheid Marcel Colla wisten al een tijd dat er iets grondig mis was met de kippenkweek in dit land. Hun administraties nog veel langer. In april werd de ministers gemeld dat dioxine de boosdoener was, vermoedelijk veroorzaakt door gore fraude in het veevoedercircuit. Ze piepten pas toen de VRT lucht kreeg van dit zoveelste voedselschandaal. En lichtten het gerecht pas in op de valreep. Het kwam hen net nu natuurlijk niet zo goed van pas.

De premier zei arrogant vanuit de campagnekaravaan dat deze heisa rond met dioxine besmet voedsel geen verkiezingsthema is. Misschien interesseert hem het volgende. Weekend Knack werkt samen met Pocket Marketing aan een grootschalig TeyeMe-onderzoek (waarvan de resultaten in oktober bekendgemaakt worden) over de thema’s die mensen zullen bezighouden in het komende decennium. Daaruit komen gezondheid en eerlijke voeding als een van de grootste bekommernissen naar voren. En zeker niet alleen bij Agalev-kiezers.

In Groot-Brittannië is er op dit moment heel wat te doen rond genetisch gemanipuleerd voedsel. Wetenschappers en ernstige kranten dringen al geruime tijd aan op een moratorium van het op grote schaal aanplanten en verwerken van genetische gemanipuleerde gewassen. Zolang er geen zekerheid is over het al dan niet schadelijk zijn van die gewassen voor de volksgezondheid, zien bezorgde burgers dat liever niet gebeuren.

Er was een symbool als een tere, kwetsbare vlinder nodig om de gemoederen echt te beroeren. Blijkt, volgens het gezaghebbende blad Nature, dat de rupsen van een van de mooiste vlinders ter wereld sterven door het eten van bladeren die bestoven werden met pollen van genetisch gemanipuleerde maïs. Ongeveer tegelijkertijd maakte in Groot-Brittannië een eminent wetenschapper bekend dat de gezondheid van ratten die genetisch gemanipuleerde aardappels aten, wezenlijk aangetast is. De Britse regering trachtte snel binnen de wetenschappelijke wereld verwante zieltjes te winnen om de bevolking van het tegendeel te overtuigen. De wetenschapper-boodschapper van het onheil werd gebroodroofd. Maar ook die zaak lekte uit in de pers.

Bij snelle bevraging van een referentiepanel van 5000 Britten, dat door de overheid geregeld wordt gebruikt om de sfeer bij de bevolking te peilen, werd duidelijk dat slechts 35 procent nog vertrouwen heeft in de regering als gaat het over maatregelen over genetisch gemanipuleerd voedsel.

De discussie daarover wordt hier nog maar nauwelijks gevoerd, op enkele groene kreten en rode principiële overlegrondes van Belgische europarlementariërs na. Een embryo slechts van groen-rode betuttelingsdrang… Blijkbaar worden bewindvoerders hier niet zo erg verontrust. Dolle koeien, dioxinekippen, antibioticavarkens, genetisch gemanipuleerde soja, de Vlaming slikte blijkbaar tot nu toe zonder al te veel morren wat hem opgelepeld wordt. Vandaar allicht dat de heren aanvankelijk niet zo zwaar leken te tillen aan die dioxinezaak. De burgers-consumenten staan slechts zelden op de stoep van hun ministerie. Wel natuurlijk de belangengroepen en de lobbyisten, in dit geval van de kippenkwekers en de veevoederfabrikanten. Voor hen ging zelfs op zondag de deur open.

Wat maakt het uit dat hier en daar iemand kanker krijgt? Wie zal ooit bewijzen dat die kippen of eieren de oorzaak waren? Wij consumenten maken onszelf ook al te graag wijs dat het eitje op onze ontbijttafel wel onschuldig zal zijn. Groot ongelijk. We kunnen beter wantrouwig blijven tegenover zoveel cynisme en minachting.

Tessa Vermeiren