Jonathan Sonnst (27) is een origineel talent in de Vlaamse misdaadwereld, zoals bleek uit Deadline en Dansende asse. Hij bewijst andermaal zijn kunnen met Razborka ( Manteau, 17,95 euro). De ondertitel Een gangsterdrama is meteen een perfecte samenvatting van de plot. Plaats van de actie is St-Maura. Vroeger een grauw mijnwerkersstadje, nu omgetoverd tot een gek gokoord waar de Russische maffia ongenadig regeert. Tobias Pasko kan ervan meespreken. Hij belandde in de gevangenis toen hij de Russen wou oplichten. Zijn moeder en zijn broertje werden op een vreselijke manier vermoord. Onder begeleiding van een corrupte reclasseringsambtenaar is Tobias, vroeger een begaafd illusionist, ‘mobiel reinigingsassistent’ geworden. Straatveger dus. Het geeft hem de gelegenheid te zorgen voor zijn wat excentrieke zusje. Intussen ziet ook de Corsicaanse maffia wel wat in het lucratieve St-Maura. Ze willen de zaak overnemen en denken dat ze Tobias kunnen gebruiken. Die zint op wraak. Jonathan Sonnst, die zijn klassiekers goed kent, opteerde voor een vrij eenvoudig verhaal dat soms doet denken aan Dashiell Hammett. Zijn stijl is heel modern : wat cynisch, soms geestig, vaak hard. Maar nu en dan ook ontroerend en schalks. En bovenal : nauwelijks te vergelijken met andere Vlaamse thrillers.

Klassieker van opbouw en stijl is Dodelijk vuur ( Houtekiet, 17,50 euro) van Joris Tulkens (59), die met De dode danseres in 2000 een nominatie voor de Hercule Poirotprijs in de wacht sleepte. Achtergrond van dat verhaal vormde een mogelijke machtsovername van uiterst rechts in Vlaanderen. Zijn nieuwste thriller heeft nauwelijks wat te maken met politiek : dit keer draait het rond een frauduleus handeltje in gestolen kunstwerken. Het verhaal begint met een vrachtwagenchauffeur die een groepje kinderen aanrijdt en vluchtmisdrijf pleegt. Later wordt de zaak waarvoor hij werkt in brand gestoken. De eigenaar is dood. Zelfmoord of moord ? Werk aan de winkel voor de rechercheurs Liekens en Lambrechts. De verdenking gaat in de eerste plaats naar een journalist die al jaren het vervoerbedrijf de vernieling in tracht te schrijven. Net als Sonnst houdt ook Tulkens het verhaal vrij eenvoudig, en dat is een compliment. Een boeiende nevenintrige zorgt voor een stukje human touch.

FRED BRAECKMAN