Wat het carrière-overzicht van Marianne Faithfull zo mooi maakt? Hoe deze dame van vele markten thuis is – rock, cabaret, jazz – en hoe ze met haar gebroken stem al die uiteenlopende liedjes een ziel gaf. De pophits staan hier broederlijk naast de Weill-vertolkingen, vergeten parels als het hartverscheurende “Trouble In Mind” (uit de gelijknamige film) en nooit eerder vrij gegeven songs van Bono, Steve Winwood en John Lennon. Een must, jawel.

De kater John Lee Hooker (81) is sinds het album “The Healer” uit ’89 aan z’n negende leven toe. In dat leven kreeg de blueslegende nogal wat steun van beroemde maatjes. De duetten met Robert Cray, Los Lobos, Van Morrison, Bonnie Raitt, Carlos Santana en Jimmie Vaughan staan nu op één cd. Nieuwe songs met Eric Clapton, Ben Harper en Ry Cooder & Ike Turner werden eraan toegevoegd, alsook het eenzame solo-stukje “Tupelo”.

Mainstream én geloofwaardig zijn: het is vaak balanceren op een slap koord. Phil Collins is er een paar keer afgedonderd, maar George Michael beheerst het kunstje haast perfect. “Ladies & Gentlemen” is knap opgevat: de ballads op de ene cd, de dansvloerkrakers op de andere. Alle hitsingles staan erop, evenals twee uittreksels van zijn optreden op het Freddie Mercury Tribute Concert en drie kakelverse nummers (waaronder de Stevie Wonder-cover “As” met Mary J. Blige). Een mooi document van een mooie stem.

Het staat misschien niet cool, maar ik laat het beste van Dire Straits graag door de boxen komen. Songs als “Romeo And Juliet”, “Tunnel Of Love”, “Twisting By The Pool” en “Money For Nothing” zijn dan wel niet wereldschokkend, onderhoudend zijn ze in ieder geval. Zelfs de live-extraatjes “Love Over Gold”, “Your Latest Trick” en “Local Hero” – op het podium is Mark Knopfler niet bepaald op z’n sterkst – werken niet storend.

Het mag een wonder heten dat Faith No More het nog 17 jaar uitgezongen heeft. De groep heeft vaak door interne spanningen op springen gestaan. Wellicht is het ook die hommeles geweest die voor creatieve vonken zorgde. Faith No More mag hoe dan ook trots zijn op dit testament “Who Cares A Lot?”. De hilarische Commodores-cover “Easy”, voordien enkel op single, is inbegrepen. In gelimiteerde oplage krijg je er ook een bonusschijfje met acht eerder onuitgebrachte songs en demo’s bij. Wie snel is, zal geen spijt hebben.

“The Whole Of The Moon” is niet de eerste Waterboys-compilatie. Anders dan de vorige is dat hier ook de crème van Mike Scotts solo-uitstapjes aangeboden wordt, maar dat voordeel vind ik als Waterboys-fan toch niet opwegen tegen het gemis van “Don’t Bang The Drum” en een paar parels uit “A Pagan Place”.

Nog overbodiger: “Love Stories”, zijnde alle liefdesliedjes van Abba. Echte fans hebben toch al lang “Abba Gold” in huis. Ook “Greatest Hits” van de Steve Miller Band heeft nauwelijks iets wat eerdere verzamel-cd’s nog niet hadden.

Marianne Faithfull, “A Perfect Stranger/The Island Anthology” ( Island). John Lee Hooker, “The Best Of Friends” ( Pointblank/Virgin). Phil Collins, “Hits” ( Warner). George Michael, “Ladies & Gentlemen/The Best Of” ( Epic). Dire Straits, “Sultans Of Swing/The Very Best Of” ( Mercury). Faith No More, “Who Cares A Lot? The Greatest Hits” ( London). Mike Scott & The Waterboys, “The Whole Of The Moon” ( EMI). Abba, “Love Stories” ( Polar/Polydor). Steve Miller Band, “Greatest Hits” ( Eagle Rec.).

Peter Van Dyck