Verf met een naamkaartje
Nooit eerder was het palet voor het interieur zo rijk als nu, kleine en grote producenten verwennen je met het persoonlijke kleurengamma van hun designers.
Zoals parfum door een neus wordt gecomponeerd, vertrouwen meer en meer verffabrikanten op de creatieve inbreng van designers met kleurvingers. Zowel voor verf als parfum ligt de basis ongeveer vast, nieuwe kleuren ontwikkelen is bijna onmogelijk. Het komt er dus op aan combinaties te verzinnen die bij de decoratietrends passen. Nieuwe verftypes kunnen wel worden ontwikkeld. Zo brengt Boss Paints eind november een fosforescerende verf op de markt, blue-ice genaamd en bedacht door Maarten Van Severen. Deze hypermoderne verf ziet er overdag gewoon wit uit, maar licht ’s nachts ijsblauw op. Maar zulke innovaties zijn veeleer uitzonderingen.
Door het individualiseren van de kleurkaarten maakte de markt de laatste jaren wel een revolutie door : het aanbod werd enorm verrijkt. Ook het aantal verven werd uitgebreid, naast de traditionele synthetische soorten van de grote fabrikanten brengen kleine producenten meer natuurlijke types op de markt, onder meer op basis van kalk, silicaat en caseïne, die een andere uitstraling hebben dan de klassieke latex en acryl. Die evolutie past bij de interieurhype die we al een paar jaar meemaken : mensen investeren meer in hun interieur en houden van uiteenlopende stijlen, van strak of glossy design tot klassiek en mediterraan.
Traditionele technieken
Die verfrevolutie heeft intussen al de gewone kleinhandel ingepalmd : het aanbod puilt uit de rekken. De tendens zelf is als langer op gang gebracht. Het waren bekende decorateurs als Axel Vervoordt, Walda Pairon of Agnes Emery die ons ruim vijftien jaar geleden verrasten met bont gekleurde interieurs. Ze reageerden tegen de witte designinterieurs en het klassieke beige. Ook buitenlandse collega’s experimenteerden met een gedurfd palet. De decorateurs lieten ons weer genieten van rijkere kleuren als blauw, rood of bruin, en schrokken niet terug voor donker geborstelde vertrekken. Niet alleen de interieurdesigners zelf speelden een voorname rol. Vergeet de creatieve interieurschilders niet, op wie ze een beroep deden, zoals Leo Taeymans die zowel voor Pairon, Vervoordt als JeanDe Meulder heeft gewerkt. Deze schilders beseften hoe rijk interieurs er vroeger hadden uitgezien. Zij deden terzelfder tijd de traditionele verftechnieken heropleven, zoals de faux marbre, faux bois en trompe-l’oeil, oude decoratietechnieken die essentieel waren en zijn in de monumentenzorg. Resultaat van dit alles : we zijn weer meer in kleuren en verftechnieken geïnteresseerd, zowel voor klassieke als hedendaagse interieurs.
In de jaren tachtig en begin jaren negentig, toen het kleuraanbod nog zoveel schraler was, maakten veel huisschilders hun verf zelf of ze deden een beroep op gespecialiseerde fabrikanten, zoals de Amerikaanse producent Sherwin Williams (moeilijk verkrijgbaar) en de Britse Farrow & Ball. Die blijken trouwens ook nu nog dé inspiratiebron van veel kleurdesigners. Farrow & Ball heeft als producent voor het patrimonium van de National Trust een schitterend gamma aan historische tinten ontwikkeld, dat enorm veel bijval vindt in de monumentenzorg. We stellen trouwens vast dat de meeste kleurdesigners zich op oude en traditionele voorbeelden inspireren. Voor de bekende Britse interieurontwerpster Kelly Hoppen zijn dat bijvoorbeeld de negentiende-eeuwse interieurs uit Londen en voor Chris Mestdagh (Boss Paint) de interieurmagazines uit de jaren zestig en zeventig.
De Brusselse architecte Agnes Emery verwierf als een van de eersten internationale bekendheid met haar diepe tinten. Nadat haar mysterieuze woning in toonaangevende maga- zines verscheen, zoals The World of Interiors, groeide de belangstelling voor haar stijl die nauw aansluit bij de art nouveau en de Arts & Crafts. In de afgelopen jaren opende ze onder meer in Brussel, Antwerpen en Parijs interieurwinkels die haar acryl-caseïneverf aanbieden. Emery liet ons vooral donkere kleuren herontdekken, die nu trouwens ook opduiken in het hedendaagse de-sign. Daar is de pas uitgebrachte kleurkaart van Chris Mestdagh voor Boss Paints een mooi voorbeeld van. Met de collectie Colors with a View slaat Mestdagh de brug tussen klassiek, modern, hedendaags en trendy. In zijn palet ontdek je zowel landelijke tinten als modieuze kleurcombinaties, bijvoorbeeld terracotta met aardbeirood. Wie meer voeling heeft met een Brits palet en ook wat voor historische tinten voelt, kan voor de verf van Flamant kiezen. Daarvan vormen de matte acrylverven de basis, aangevuld met een synthetische alkydverf. Binnenkort pakt Flamant uit met enkele glanzende tinten.
Steeds meer fabrikanten ontwikkelden persoonlijke kleurkaarten. Zo doet Trimetal een beroep op decorateur Pieter Porters. Zijn collectie Colours of Passion bestaat eveneens uit een gamma kleurcombinaties waarmee je een volledig interieur kunt beschilderen. De verven zijn zowel beschikbaar voor interieur als exterieur. Trimetal is ook van plan om de kleuren van Porters in kleinere hoeveelheden op de markt te brengen.
Wie gaat speurneuzen in verfland ontdekt nog veel meer spelers met persoonlijke kleurkaarten, al dan niet ontwikkeld door een designer. Mooi voorbeeld is de Britse firma Designers Guild met een aantrekkelijke verfcollectie van hedendaagse inspiratie. Net zoals Mestdagh richt de Designers Guild zich tot een jonger publiek met behoorlijk glossy kleuren waarmee je het perfecte Wallpaper-interieur kunt schilderen. In dit rijtje hoort ook de collectie Colores del Mundo thuis van Levis, gebaseerd op zes karaktervolle plaatsen in de wereld : Bali, Marrakech, Toscane, Nepal, Havana en Kenia. En daarnaast is er ook de Paint Library, in 1995 gesticht door David Oliver en Sophie Grattan-Bellew, die ook weer designers kleuren laat ontwerpen. De Paint Library brengt onder meer een collectie kleuren van Nina Campbell.
Tot zover een greep uit dit kleurrijke aanbod van karaktervolle verven. Ten slotte nog een goede raad : luister niet alleen naar de huisschilder die graag zweert bij zijn traditionele verven en kleuren en niet graag experimenteert met nieuwe producten. Heb respect voor zijn vakkennis, maar blijf nieuwsgierig.
Tekst Piet Swimberghe I Portretten Michel Vaerewijck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier