Bij VT4 heet het Explosief en bij VTM Extreem, maar beide programma’s halen de mosterd bij het Amerikaanse Real TV. Wie heeft er nu nog behoefte aan reality-tv, zou je denken, als het nieuws krioelt van de al dan niet per abuis platgebombardeerde scholen, busstations en Chinese ambassades? En waar halen ze in godsnaam de commentators bij al die calamiteitenshows? Diepe sonore stemmen hebben ze, waarin de sehnsucht naar op hol geslagen treinstellen en ongeopende parachutes resoneert. Volgens mij kweken ze die kerels in Brave New World-achtige weckpotten in een fabriekje aan de Amerikaanse westkust en is er sinds kort een bescheiden filiaal ergens tussen Vilvoorde en Londerzeel. Puur rampentoerisme is het, die Real TV, en je hoeft er niet eens voor uit je sofa te komen.

Als ik me de doelgroep voor dit soort vertier voor de geest probeer te halen, dan denk ik aan forse en omstandig getatoeëerde kerels met een truckerspetje boven hun paardenstaart en een bierblik op hun in funpants verpakte pens. En dan maar naar de keuken roepen dat Nancy of Debbie of Leslie moet komen kijken, want “da hedde nog nooit gezien”. En gelijk hebben ze. In een van de laatste afleveringen van Extreem zat Dana Bowman, een frisse kortgeknipte Green Beret met een lichtjes waanzinnige blik in de ogen. Samen met een paar gelijkgestemden vormde hij het stuntteam The Golden Knights en in die hoedanigheid sprong hij met zijn kop naar omlaag uit een vliegtuig, waarbij het de bedoeling was een van zijn maats op 3500 voet te kruisen. Knallen die twee toch tegen elkaar aan, zeker? Met een gecombineerde snelheid van 500 kilometer per uur nog wel. Dat kwam aan, wist de commentator te melden en met een pervers genoegen kondigde hij nog een paar herhalingen aan van de klap, uiteraard in slow motion. Het incident kostte Dana zijn maat en zijn twee benen, maar niet de waanzinnige blik in zijn ogen. En zo zagen we hem op twee kunstbenen fietsen, zwemmen, waterskiën en jawel, in vrijeval uit een vliegtuig springen.

Extreem-presentatrice Truus Druyts had in een interview beloofd dat ze het aanbod met haar Vlaamse commentaar zou relativeren. Volgens mij bestaat er maar één manier om dit soort programma’s te relativeren: de presentator als een levende kanonskogel het zwerk inschieten.

Linda Asselbergs