Traaaaaaaaag
Langzaam en doordacht consumeren is de nieuwe zeitgeist. Na slow food treedt nu ook het begrip slow fashion in de spotlights. Drie vluchtelingen uit de fast fashionwereld getuigen. “Behind every great man, there’s a shaved sheep.”
Slow fashion is het thema van het jaarlijkse modeproject Vitrine (deze keer van 5 tot 26 juni in Antwerpen), waarbij Belgische en internationale modeontwerpers hun ideeën botvieren achter winkelramen en op unieke locaties in de stad. Het thema is uitstekend gekozen, helemaal in lijn van het groeiende groene bewustzijn, al is de term oorspronkelijk het geesteskind van de Britse academica Kate Fletcher. Al jaren trekt ze ten strijd met projecten en schrijfsels die de snelle wegwerpcultuur in modeland aanklagen. Als fast fashion staat voor massaproductie, lage lonen, inferieure kwaliteit en straatketens die tweewekelijks een nieuwe must have of buy now ! etaleren (ongegeneerd geïnspireerd op collecties van grote ontwerpers), dan staat slow fashion voor duurdere maar betere kwaliteit, rijkere interactie tussen ontwerpers en arbeiders, herstellen in plaats van vervangen, en seizoens-overschrijdende, duurzame mode. Old-school luxe, kortom.
Op vraag van het Flanders Fashion Institute, dat Vitrine jaarlijks op poten zet, onderzocht Pocket Marketing, het trendbureau van Herman Konings, of consument en ontwerper klaar zijn voor slow fashion. Een verdomd delicaat thema, zo blijkt. Want slow fashion vraagt, cru gesteld, van ontwerpers dat ze eigenlijk nog maar om de drie jaar een tijdloze collectie ontwerpen, en van consumenten dat ze zelf weer met naald en draad in de weer gaan en zich bewust zijn van de impact van hun aankopen op arbeiders en ecosystemen. Utopisch ? Feit is alleszins dat slow fashion meer is dan een trend : een mentaliteit(swijziging). Naar analogie met de slowfoodbeweging gaan slow fashionista’s immers op zoek naar verhalen en emoties achter hun aankopen en gebruiken ze die kennis om sociologische en milieubewuste keuzes te maken. Ziedaar misschien wel de nieuwe must have : emotionele duurzaamheid. Want een stuk met een persoonlijke band blijft niet alleen langer in de kleerkast, maar wordt ook doorgegeven naar de volgende generatie. Zo bepleiten ook deze drie deelnemers aan Vitrine.
–
Vitrine loopt van 5 tot 26 juni in de Antwerpse binnenstad, met meer dan 25 deelnemers.
Bruno Van Gils ontwerper Café Costume
Wat mogen we op Vitrine van u verwachten ?
“Ik vind Vitrine vooral interessant als communicatiemiddel naar mensen die niks weten over mode. Dat een traditioneel kostuum al jaar en dag best gemaakt wordt van wol, weten veel van onze klanten niet. Waarom wol beter is dan bijvoorbeeld katoen ? Het is comfortabel om te dragen, vuil- en waterafstotend, antistatisch, brandwerend, met een natuurlijke stretch, blijft lang in goede conditie, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wol is altijd onderschat geweest. Terwijl het de meest intellectuele stof is. Dat wil ik tijdens Vitrine in de verf zetten, en dus doen we iets rond het schaap. We organiseren een schaapverkiezing waarbij we het beest zijn ereplaats willen geven, aan de hand van een brochure en ludieke slogans en affiches die ik samen met het grafisch bureau Gonzales bedacht. ” This sheep suits you.” ” Behind every great man there’s a shaved sheep. ” Het thema slow fashion zit ons ook als gegoten : een klant moet bij Café Costume de tijd nemen om zich te laten opmeten, te luisteren naar onze service, en geduld hebben om zijn kostuum te laten maken.”
Het thema komt niets te vroeg ?
“Ik denk dat mensen weer individueler willen kopen. De tijd is voorbij dat ik iets koop wat jij ook hebt. Ik wil iets dat jij nog nooit gezien hebt. Misschien is dat een vorm van snobisme die altijd al bestaan heeft, maar nu lijkt die heel actueel. Slow fashion is een filosofie voor de lange termijn. Een reactie ook tegen die grote ketens die constant van stijl wisselen, terwijl mode op dit moment tijdlozer mag zijn. We hebben de voorbije jaren een overload gekend aan merken en trends. Om de klant een kwalitatief product te geven dat na vier seizoenen nog altijd mode is, moet je als een slang door de massa kronkelen.”
Hebt u het graag traag ?
“Ik. Neem. Voor. Alles. Mijn. Tijd. En ik denk graag drie keer na over de dingen. Dat heb ik van mijn vader geleerd, en ook meegekregen in mijn kunstopleiding. Zo wordt het resultaat alleen maar interessanter, doordachter, en veel spannender.”
Info : www.cafecostume.com
Zussen Vera en Olivera Capara ontwerpsters
Wat is de definitie van slow fashion ?
Vera Capara : “Olivera en ik hebben jaren voor de artisanale lijn van Martin Margiela gewerkt, voor we onze eigen collectie hadden. Slow fashion is dus helemaal met ons vergroeid. Die lijn werd gemaakt uit unieke objecten, accessoires en materialen, verzameld van over de hele wereld, en in het atelier in Parijs zorgvuldig herwerkt tot een nieuw stuk. Waardoor elk resultaat er anders uitziet. Voor Vitrine werken we samen met een Belgische kaarshandelaar. De kaarsresten die hij niet meer kan gebruiken voor verkoop, recycleren we tot een kledingstuk uit was. Ik denk dat elke ontwerper op dit moment zijn specialiteit moet uitpuren, iets kiezen wat je ontzettend waardevol vindt en graag doet, en niet zomaar elk seizoen iets uitkotsen. De kloof met de straatketens zal er altijd zijn.”
Mag het allemaal wat trager voor jullie ?
“Om eerlijk te zijn, vroeger zou ik dat zeker ontkend hebben, maar als je wat ouder wordt, kan je wel appreciëren dat dingen een tijd duren. Dat je niets kunt forceren, alles zijn tijd heeft. Dat heb ik door het leven wel geleerd.”
En hoe sluipt die traagheid in jullie ontwerpatelier ?
“Olivera en ik ontwerpen nog heel traditioneel op de pop, in plaats van standaardpatronen te tekenen op een tafel. Elk kledingstuk ziet er daardoor wat anders uit. Onze komende najaarscollectie is nog maar onze tweede collectie, en toch merk je al heel duidelijk dat elk stuk dat ons label draagt een heel persoonlijk gemaakt product is. Elke ontwerper moet zich op dit moment de vraag stellen : wat vind ik het waardevolst ? Wij maken liefst iets artisanaal, gemaakt in eigen land.”
Info : www.capara.be
Anna Heylen ontwerpster
U linkt slow fashion onmiddellijk aan de natuur.
“Ik denk dat elke ontwerper houdt van de natuur, ik toch zeker. Onlangs zag ik een gruwelijke tv-uitzending over kasjmier, en hoe die geiten niks meer te grazen hebben omdat het product zodanig uitgebuit wordt. Ik denk dat we allemaal wat bezorgder mogen zijn, nadenken over waar we mee bezig zijn. Want kwaliteit verdwijnt zienderogen uit ons leven. Voor Vitrine zag ik het thema als een uitgelezen kans om samen te werken met een Belgische fabrikant van hoogtechnologische stoffen, DS Textile Platform. Om het nog wat mysterieus uit te leggen : ik ga een gazon zaaien, op stof, en daaruit een jurk maken. Laat de wonderen der natuur maar werken. Ik hoop wel dat de bezoekers moeten lachen, ik vind plezier en humor ontzettend belangrijk. Mensen hebben te veel stress in hun leven.”
Vindt u één nieuwe collectie om de zes maanden te snel ?
“Ja, voor mij gaat dat veel te snel. Ieder half jaar moet je nieuwe producten creëren, terwijl die oude stukken dikwijls nog heel actueel en goed zijn. Een stuk kent vandaag zo weinig draagkracht. Ik vind ze vaak te schoon om elk half jaar te veranderen. En als ontwerper moet je nog honderd keer sneller gaan : patronen maken, uitvoeren, in productie brengen, enzovoort.”
Is er te weinig tijd om na te genieten van je werk ?
“Neen, die behoefte heb ik dan weer niet. Is dat raar ? Ik ben eerder een doener, het maakproces is voor mij heel belangrijk. Maar als iets af is, begint het een eigen leven te leiden. Ik heb eerder een autistisch in plaats van een nostalgisch trekje : als iets goed zit, laat het ons dan héél lang dragen.”
Info : www.annaheylen.be
DOOR ELKE LAHOUSSE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier