Wettelijke normen verplichtten Greet en Gert van lampenbedrijf ‘GaG’ om hun atelier, woning en toonzaal neer te poten in een industrieterrein. Toch slaagden ze erin een relaxte vakantiesfeer te creëren.

:: Info : GaG, Ambachtsweg 8, 3890 Gingelom (Sint-Truiden), 011 88 25 55, www.gagobjects.be. Toonzaalbezoek normaal op afspraak, maar er is opendeur op 12 november van 18 tot 22 uur, en op 13 en 14 november telkens van 14 tot 20 uur.

Licht, ruim en met een weids uitzicht over boomgaarden, weiden en velden. Industriële bedrijvigheid is ver weg als je rondkijkt op de bovenverdieping van dit gebouw. Hier is het bedrijf van Greet Umans en Gert Van Dessel gevestigd, kortweg GaG. “We konden het zelf bijna niet geloven, toen we de grond voor de eerste keer kwamen bekijken”, zegt Greet. “Omdat onze lampen hoofdzakelijk gemaakt worden van polyester, zijn we verplicht ons atelier in een industrieterrein te vestigen. In de omgeving van Antwerpen vonden we geen betaalbaar terrein waar we ons ook goed zouden voelen, maar hier in Gingelom in Zuid-Limburg dus wel.”

Point de vue

Bevriend architect Peter Jacob deelde het gebouw op in twee verdiepingen. De onderste met hoog plafond is gereserveerd voor het atelier, de bovenste om in te wonen. Of om te bezoeken. “We zijn eigenlijk conciërges, we wonen in onze toonzaal. Dat is niet alleen handig voor ons, maar ook voor de klanten. In een lampenwinkel hangen er tweehonderd stuks naast elkaar, waar ze dan eentje moeten uitpikken. Een zeer abstract gegeven. Hier zie je hoe een lamp in een sfeer past of juist een sfeer creëert, hoe ze er in een woonkamer of de badkamer uitziet, of naast een fauteuil. Omdat onze lampen eigenlijk meer artistieke lichtobjecten zijn, met een eigen ziel, is de presentatie zeer belangrijk.”

Om de bovenverdieping van zo’n 250 vierkante meter verder op te delen kon het paar rekenen op de hulp van een andere vriend, binnenhuisarchitect Jesse Bolssens. Hij ontwierp een grote rode kast, die niet alleen de ruimte opsplitst, maar waarin de bewoners praktisch al hun spullen kwijt kunnen. Bolssens tekende ook het bad, de volledige keuken en de schuifdeuren met hun opvallende detail, die bad- en slaapkamer en toilet afsluiten.

Grote ramen in de woonkamer geven uit op een plat dak, waar een terras en loopbrug de lichte en zomerse vakantiesfeer uit het interieur versterken. “We maken het onszelf wel eens moeilijk”, geeft Greet toe. “De loopbrug bijvoorbeeld wilden we per se iets verder dan het dak laten doorlopen, zodat we een echt point de vue kregen. Een verrekijker, zoals je die ook op de dijk ziet, zou het helemaal af maken, maar daar zijn we nog naar op zoek.”

Marseillezeep van polyester

Gert is wat je een artistieke doe-het-zelver zou kunnen noemen. Hij ontwerpt niet alleen de lichtobjecten, hij is ook schilder, decorbouwer en kunstenaar. En dat is eraan te zien in het hele huis. Voor de grootste woonkamer ontwierp hij zowel de verlichting en de bloembakken als de eettafel en het bureau. Hij maakte ze ook zelf. Zijn persoonlijke interpretatie van het Liberté-schilderij van Delacroix, en mysterieuze geluids- en verstuifinstallaties zorgen voor de kunstzinnige noot. In de slaapkamer verstopte Gert een bestaand bed onder een kader, ineengeknutseld met afvalhout. Aan de vier hoeken ervan hangen praktische kistjes met riempjes van oude schoenen. Door onder het frame tl-lampen te hangen, is de illusie van een zwevend vlot compleet.

Blikvanger in de badkamer is ongetwijfeld het reuzenstuk marseillezeep, die de douche afscheidt van de rest. “Polyester wordt normaal in de auto-industrie gebruikt. Als we dit aan vakmensen uit die sector lieten zien, zouden ze ons wijzen op de technische fouten, zoals de blaasjes en putjes in het oppervlak. Maar dat is net het effect wat we wilden bereiken voor de zeep”, verduidelijkt Greet. Ook de Marokkaanse badkamertegels (elk ongeveer een kilo) van KarimOsmani zijn indrukwekkend. Een mengeling van kalk en pigment werd op een ondergrond van cement aangebracht, dan gepolierd met een platte kei en daarna ingezeept om waterafstotend te zijn.

Maar de paradepaardjes van het hele huis zijn natuurlijk de lampen. Zelfs als ze niet branden, zorgen ze voor een speelse lichtheid in het interieur. In het atelier beneden bewerken Gert en Greet de polyester zodanig dat de armaturen een perkamentachtig uitzicht krijgen. Het materiaal laat hen toe elke vorm te creëren die ze maar willen. Het enige waar ze rekening mee moeten houden is dat de warmte van de lampen afgevoerd kan worden. Maar door de steeds fijnere tl-buisjes, kunnen de lampen heel smal worden gemaakt, zoals bij de luchter in de hal.

Naast de spiegels in de badkamer hangt verlichting uit giethars, een veel doorzichtiger, maar brozer materiaal waarmee de twee nu aan het experimenteren zijn. Het materiaal dat daarna aan een grondig onderzoek wordt onderworpen is vloeibare silicone.

De lampen van de voormalige studenten plastische kunsten blijven dus evolueren, hun interieur zal dat ongetwijfeld ook doen.

Tekst Leen Creve l Foto’s Bieke Claessens

“Omdat onze lampen eigenlijk meer artistieke lichtobjecten zijn, met een eigen ziel, is de presentatie zeer belangrijk.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content