ABN was de eerste Vlaamse groep die in het Nederlands begon te rappen. Quinte (20), Pita (21), MHD (21), DJ Flip (19) en Khattabi (19) zijn volbloed hiphoppers en pose-haters.

Piet Dierens / Foto Hypnovisuals

We zijn elk apart al heel lang met hiphop bezig, maar drie jaar geleden besloten we samen ABN op te starten. We kozen van in het begin voor het Nederlands, om ons af te zetten tegen de pose van de meeste hedendaagse hiphopbands die gewoon Wu-Tang Clan of andere MTV-groepen imiteren. En omdat we ons in onze eigen taal het best kunnen uitdrukken. Je maakt je als Belg belachelijk als je in het Engels probeert te freestylen. In het Nederlands vloeien de rijmen er zo uit. De teksten gaan ook dieper. De mensen herkennen er hun eigen leefwereld in. We zijn geëngageerd. Muziek met een boodschap heeft immers dat ietsje meer. We geven lucht aan onze frustraties, ergernissen en gevoelens. We willen gehoord worden. Provoceren doen we niet, maar we gaan ook geen gevoelige onderwerpen uit de weg. Zeggen wat we willen zeggen, daar komt het op aan. En als we daarbij een heilig huisje moeten intrappen, zullen we dat niet laten. Dat kan grof en agressief overkomen. België is een goeie voedingsbodem voor onze teksten. Kijk naar het journaal en je hebt inspiratie genoeg. Met alle mistoestanden die hier zijn, kunnen we nog gerust 10 cd’s vullen. We hebben niet echt een stokpaardje, maar dat we tegen racisme en voor de legalisering van softdrugs zijn, is wel duidelijk.

We waren de eerste Vlaamse rapgroep die in de moedertaal begon te rijmen. We hebben het goeie voorbeeld gegeven. Intussen is K.I.A. opgekomen, maar wat zij doen, is totaal anders. Veel commerciëler. In Holland is de nederhop een echte hype geworden, maar die heeft ons niet geïnspireerd. In het Nederlandse muziekblad Oor lazen we voor het eerst over het Djax-label. We namen contact met hen op en zij zagen ons wel zitten. Er was ook een major platenfirma in ons geïnteresseerd, maar die wilde ons direct tot compromissen dwingen. In hun ogen moest onze muziek radiovriendelijker worden. Ze vonden ons te Hollands en te weinig Vlaams. Bij Djax kregen we een grotere vrijheid én de kans om ook boven de Moerdijk verdeeld te worden.

We heten niet voor niets ABN. We rappen niet in een zwaar dialect. Boertig Vlaams is niet aan ons besteed. De naam is ook ironisch bedoeld : we steken graag de draak met de vroegere normen. We hebben lak aan regeltjes.

Hiphop is onze passie. Voor ons zijn de vier disciplines van de hiphopcultuur heilig : de graffiti, de breakdance, het dj-en en het rappen. Dat zal ook blijken op onze optredens. We zullen op het podium bijvoorbeeld doeken met graffiti hangen.

Wat mij bij veel subculturen stoort, is dat het maar om kleding draait. Ze zijn te oppervlakkig. Zelfs de punkers en de hippies zagen het te eng. In de hiphop moet je echt iets kunnen. Het gaat niet om wat je draagt, maar om wat je doet. Het is een manier van leven en denken.

Momenteel treden we op met de hardcore-groep Belgian Asociality. We hebben ook samen Ohja gemaakt, te vinden op de verzamelaar De Posse, Deel 3 van Djax. Die gasten van BA zijn heel sympathiek. We kennen hen van op café in Mechelen. Hun zanger Mark Vosté heeft een eigen studio in z’n tuinhuis. Daar namen we onze eerste demo’s op.

We maken ons geen illusies. Misschien dat we van onze muziek zouden kunnen leven als we in Tien om te zien met ons kont gingen draaien, maar dat is ons doel niet. Hiphop moet je niet voor de poen maar voor het plezier doen. Pas op, we willen de media niet schuwen. Want dat zou ook een pose zijn. We willen zoveel mogelijk mensen bereiken precies omdat we een boodschap hebben, maar daarom gaan we nog geen uitverkoop houden. Uiteraard willen we er wat geld mee verdienen. Als het ooit zover komt, richten we een vzw op en geven we kleinere groepen een kans.

In oktober verschijnt bij Djax Records de debuut-cd van ABN.

Quinte (links) : lak aan regeltjes.