Soms is op hotel gaan een beetje thuiskomen, en in Le Thurel leeft die gedachte sterker dan elders. Patrick en Claudine Van Brée-Leclef ontdekten de streek in het maandblad Geo en belandden er twee jaar geleden, gecharmeerd door de omgeving. Veel van de latere gasten ondergingen een soortgelijke ervaring. “Mensen komen voor de ruimte en voor de lucht, maar je kan niet anders dan verliefd worden op de streek”, zegt Patrick, die bij het naderen van de vijftig een baan als interieurarchitect in Antwerpen liet voor wat ze was, en op een steenworp van de baai van de Somme een nieuw leven begon én een chambres d’hôte. Een leven op een landgoed uit 1830, gebouwd voor een Parijse industrieel wiens zoon later op het land ging werken. Zijn nazaten cultiveerden de 800 hectare waarvan de Van Brées er zeven kochten én het huis met de bijbehorende stallingen. De boerenfamilie die het bewoonde, is in de buurt gebleven. Het huis onderging in twee maanden tijd een kleine transformatie die door Patrick werd afgewerkt. Gasten strijken er bij een glas wijn neer op een driezitsbank in de ruime living met open haard, zwarte plavuizen, houten lambrisering in donkere en lichte tinten. Overal hangen schilderijen, geborsteld door verwanten van de gastheer, uit tijden dat schilders het metier nog beheersten.

“Iedereen kan zo’n zaak opstarten, op voorwaarde dat je met zijn tweeën bent, en een beetje op contact gesteld. Mensen zijn op zoek naar een geruststellend familiegevoel, en dat vinden ze hier. We hebben in Antwerpen altijd veel mensen ontvangen, dit huis is een beetje het verlengstuk van ons vorig leven.”

Claudine noemt zichzelf ‘een stadsmens die zich hier met het land heeft verzoend’ en ’s avonds dient ze sint-jakobsschelpen met witloof en ragout van reebok op – een succulente ervaring.

“Wat zo verrijkend is aan deze job, zijn de mensen die we hebben ontmoet: schrijvers, artiesten, arbeiders, een serene vrouw die bevallingen onder water begeleidt… Veel mensen die elkaar hier hebben leren kennen, zijn vrienden gebleven.”

We ontwaken in de kamer ‘Mer‘, omringd door smetteloos wit met een houten vloer, een klein ornamentje tegen de muur, een magnifiek schilderijtje en verder niets – behalve een witte badkamer en het uitzicht op de binnenkoer en de berijmde velden. ’s Morgens zitten we prinsheerlijk aan het ontbijt in de veranda, met echt stokbrood en jam, terwijl mensen in de verte door de mist naar het werk rijden.

Le Thurel heeft drie kamers, een suite en een tuinhuisje dat enkel per week of per weekend wordt verhuurd. Voor de kamers wordt 450 en 480 FF gevraagd, voor de suite voor vier personen 750 FF, telkens ontbijt inbegrepen. Voor het diner betaalt men 130 FF, exclusief de wijn.

Le Thurel, Route départementale 938, F-80120 Rue, Frankrijk. Tel. +33-322-25 04 44, fax: 322-25 79 69. Internet: www.lethurel.com

PIERRE DARGE / FOTO’S JAN VERLINDE