Beehiving, egonomics,glokalisatie,evalutie: als kersverse journalist vlogen de buzzwords me om de oren. De eeuwwisseling stond voor de deur, de millenniumbug en de toekomst riepen veel onzekerheid op – futurologen, trendwatchers en hun soundbites waren niet uit de media weg te slaan.
Onder meer over cohousing, duurzaam ondernemen, polarisatie en vrouwelijke macht hoorde je toen al dingen die later behoorlijk accuraat bleken te zijn. Toch zat ik me op bezoek bij trendwatchers als Faith Popcorn in New York, The Future Laboratory in Londen en Li Edelkoort in Eindhoven vaak af te vragen of het allemaal wel zo’n vaart zou lopen. Toekomstvoorspellers werken in veel gevallen in opdracht van het bedrijfsleven en gedijen vooral in tijden van grote veranderingen en angst. Hun voorspellingen beschrijven minder de toekomst dan het soort verhalen dat we hier en nu willen horen, stelde The New York Times onlangs.
Het verging me niet anders in gesprek met futuroloog Doug Stephens (p. 24). Winkelstraten waarin het amper nog om producten of kopen gaat: de Canadese retailexpert voorspelt in zijn druk bijgewoonde presentaties – en met de aanstekelijke geestdrift die veel futurologen typeert – niets minder dan het einde van de fysieke winkel zoals we hem kennen. Wees niet verbaasd als de komende maanden wel meer boude profetieën furore maken. Met dank aan de pandemie, de klimaatcrisis en andere uitdagingen is de toekomst weer helemaal terug.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
